Η Φωτοσυγκυρία προβιβάστηκε σε Μπιενάλε

i-fotosynkyria-provivastike-se-bienale

Και εγένετο μπιενάλε. Η γνωστή μας «Φωτογραφική συγκυρία» γιορτάζει φέτος το 32ο της έτος και προβιβάζεται (ως όφειλε) σε ΦωτοΜπιενάλε. Το Μουσείο Φωτογραφίας, που την οργανώνει τα τελευταία εννέα χρόνια, αλλάζει τη δομή της και -όπως δηλώνει και το όνομά της- την περιοδικότητά της: από δω και στο εξής θα διεξάγεται ανά διετία, με επόμενη συνάντηση το 2020.

Σαράντα δύο εκθέσεις, 240 δημιουργοί από 17 χώρες, 27 επιμελητές και 33 διαφορετικοί χώροι της Θεσσαλονίκης είναι το φετινό ποσοτικό της στίγμα (ξεκίνησαν ήδη). Κεντρικό της θέμα είναι ο χρόνος (το 2020 σχεδιάζεται να είναι ο τόπος και το 2022 ο λόγος). Η διεθνής διοργάνωση περιλαμβάνει εκθέσεις, δράσεις, portfolio reviews, βραβεία, διαλέξεις, ημερίδες, εργαστήρια, masterclasses και πολλά άλλα ακόμη. Το πρόγραμμά της χωρίζεται σε τρεις άξονες: στις εκθέσεις, στο παράλληλο πρόγραμμα και τέλος στις εκθέσεις των αιθουσών τέχνης που επιλέγουν μόνες τους καλλιτέχνες.

Μιλάμε για μια «πολυεπίπεδη διοργάνωση», όπως τόνισε ο διευθυντής του Μουσείου Φωτογραφίας (αλλά και της PhotoBiennale) Βαγγέλης Ιωακειμίδης, ιδιαίτερα ευχαριστημένος με τα νέα που ανακοίνωσε ο υπουργός Πολιτισμού Μ. Λιάπης. Ο προϋπολογισμός της PhotoBiennale είναι 300.000 ευρώ. Τα 223.000 προέρχονται από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Πολιτισμός» και τα υπόλοιπα από χορηγούς.

Αν σκεφτεί κανείς ότι 300.000 είναι και ο ετήσιος προϋπολογισμός του ίδιου του Μουσείου Φωτογραφίας, αντιλαμβάνεται ότι έχουμε ακόμη πολλά βήματα να κάνουμε για την ανάπτυξη της ελληνικής φωτογραφίας.

Το Μουσείο Φωτογραφίας μπορεί να είναι μικρό για τα διεθνή δεδομένα, τέτοιο όμως θα παραμείνει εάν δεν καταφέρει να συγκροτήσει αξιοπρεπείς συλλογές ή αν δεν είναι σε θέση να παραγγέλλει έργα σε σύγχρονους δημιουργούς. Μέχρι σήμερα σκαρφίζεται διάφορους τρόπους. Πληρώνοντας, για παράδειγμα, την παραγωγή των εκθέσεων των φωτογράφων ζητάει ως αντάλλαγμα κάποιο έργο...

Ας μην γκρινιάζουμε όμως. Εχουμε δύο μήνες μπροστά μας (έως το τέλος Μαΐου) να γνωρίσουμε και να θαυμάσουμε εκατοντάδες έργα σύγχρονης φωτογραφίας και τους δημιουργούς τους.

1. Η PhotoBiennale θα εγκαινιαστεί επίσημα στις 19 Απριλίου με την αναδρομική έκθεση του 76χρονου Αμερικανού φωτογράφου Duane Michals «Time is not now». Τιμώμενο πρόσωπο της φετινής διοργάνωσης, ο Michals θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη για την έκθεσή του στο Μουσείο Φωτογραφίας (Αποθήκη Α, Λιμάνι, έως 8 Ιουνίου). Εισηγητής της κινηματογραφικής φόρμας των σεκάνς αλλά και του κειμένου στη φωτογραφία, επιλέγει στα 200 έργα της αναδρομικής του τις περιβόητες «Sequences» και το «The Return of the Prodigal Son» έως τις πιο πρόσφατες εργασίες του: το «The adventures of Constantine Cavafy», φόρο τιμής στον σπουδαίο Αλεξανδρινό ποιητή μέσα από μια μυθοπλαστική αναπαράσταση σκηνών της ζωής του.

2. Η δεύτερη αναδρομική έκθεση τιμά τον Γάλλο φωτογράφο Jacques-Henri Lartigue. «Σε ανάμνηση του χρόνου» τιτλοφορείται η έκθεσή στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης (λεωφόρος Στρατού 2Α, έως 3 Ιουνίου). Πρόκειται για έναν καλλιτέχνη που εξερευνά και συλλέγει το αόριστο, το ακαθόριστο. Παράλληλα, αιχμαλωτίζει την πραγματικότητα αντλώντας ιδέες από διάφορα αντικείμενα.

3. Στα δικά μας, 10 νέοι Ελληνες φωτογράφοι, έως 35 ετών, απεικονίζουν την «Ελλάδα σήμερα» στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού σε επιμέλεια Claudio Hils. Πρόκειται για τις 10 καλύτερες συμμετοχές, όπως τις αξιολόγησε η διεθνής κριτική επιτροπή του διαγωνισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας το 2007. Είναι οι: Κατερίνα Γάκα, Γ. Γερόλυμπος, Β. Γεωργάς. Γ. Κορδάκης, Μυρτώ Παπαδοπούλου, Αγγελική Σβορώνου, Μ. Σουρλής, Χρ. Σωτηρόπουλος, Αγγελική Χρυσανθακοπούλου και Γ. Ψάνης.

4. Ακόμη: Τρεις γενιές Ιταλών δημιουργών (10 καλλιτέχνες) αντιμετωπίζουν στην έκθεσή τους στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών την έννοια του χρόνου και της μνήμης. Πρόκειται για ένα πανόραμα της ιταλικής φωτογραφίας από τη δεκαετία του '60 και μετά.

5. Τη σχέση κειμένου και εικόνας πραγματεύεται η ομαδική έκθεση 28 Ισπανών φωτογράφων στην Artforum Gallery (Βίλκα) με τίτλο «Ο ρόλος της φωτογραφίας». Οι 79 φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν σε τρία περιοδικά, τα οποία έχουν φέρει νέους τρόπους και ιδέες προσέγγισης της φωτογραφικής γλώσσας. Πρόκειται για το AFAL στα χρόνια του '50, το NUEVA LENTE στα χρόνια του '70 και το Photo Vision τη δεκαετία του '80.