Κατέβασε με αργές κινήσεις το πόμολο της πόρτας που οδηγούσε στο γραφείο του. Στο αριστερό του χέρι κρατούσε ένα αναμμένο πούρο. Διάβηκε το κατώφλι και κάθισε στην αναπαυτική του καρέκλα. Ακούμπησε απαλά το πούρο στο σταχτοδοχείο και χαλάρωσε κάπως τη γραβάτα του. Η συνάντηση με τους Τραπεζίτες δεν είχε πάει όπως ήθελε. Είχε αναγκαστεί να κάνει ένα βήμα πίσω, μα στην ουσία είχε βγει ξανά κερδισμένος. Τα τελευταία τρία χρόνια της διακυβέρνησής του όλα έβαιναν φαινομενικά καλύτερα τόσο για τον ίδιο όσο και για το κράτος. Η μεγάλη εικόνα, ο κόσμος, πήγαινε κατά διαόλου, αλλά δεν τον ένοιαζε. Στο εσωτερικό της χώρας τα είχε πάει εξαιρετικά. Είχε συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του κόμματος και είχε τραβήξει και κάμποσους από το αντίπαλο στρατόπεδο.
Ρούφηξε τον καπνό και τον απελευθέρωσε από τη μύτη του. Μειδίασε, κοιτάζοντας τις καινούριες δημοσκοπήσεις. Η απόφασή του να περισώσει η χώρα τους μετανάστες από τη Συρία και τη Μέση Ανατολή είχε αυξήσει κατακόρυφα τη δημοτικότητά του. «Η χώρα δείχνει το πραγματικό της αλληλέγγυο πρόσωπο», είχε πει σε μια ομιλία του πριν από μερικούς μήνες. Το πλήθος είχε τρελαθεί. Ζητωκραύγαζε σαν να μην υπήρχε αύριο. Είχαν ξεχάσει τόσο γρήγορα ότι οι ίδιοι είχαν βοηθήσει στους πολέμους στη Μέση Ανατολή, καθώς και στις σχετικά πρόσφατες επιδρομές στην Υεμένη.
Εδώ, οι Αμερικάνοι είχαν ξεχάσει ότι είχαν εκλέξει τον πρώτο μαύρο πρόεδρο για να σταματήσει τον πόλεμο στην Εγγύς Ανατολή, καθιστώντας επικεφαλή των επιχειρήσεων τον ίδιο στρατιωτικό με τον προκάτοχό του. Δεν είχε σημασία που είχε αποτύχει στο παρελθόν. Ήταν ένας θρύλος για την Αμερική και μπορούσε εύκολα να ξεγελάσει το κοινό, να τραβήξει ψηφοφόρους.
Το μαγικό συστατικό για μια μακρόχρονη διακυβέρνηση ήταν το θεαθήναι ή αλλιώς ο αποπροσανατολισμός. Έτσι, σε λιγότερο από ένα χρόνο θα έστελνε τους μετανάστες πίσω στα σπίτια τους. Δεν είχε σημασία που είχαν πάψει να υπάρχουν και με ευθύνη της χώρας του. Ο λαός του είχε δείξει τόσο καιρό τον αλληλέγγυο χαρακτήρα του.
«Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν», μονολόγησε ενώ σηκωνόταν από την καρέκλα του. Καθώς περπατούσε κατά μήκος του δωματίου, είχε την αίσθηση ότι τα ολοκαίνουρια λιτά παπούτσια του των τριακοσίων ευρώ τον στένευαν.
Κοντοστάθηκε μπροστά από τη φωτογραφία του πρώην πρωθυπουργού. Τη διατηρούσε στο γραφείο του για να θυμάται τα λάθη του. Δεν θα έκανε τα ίδια, ήθελε να κυβερνήσει όσο περισσότερο μπορούσε. Λάτρευε την εξουσία και κυρίως τα εκάστοτε δωράκια που λάμβανε όταν ολοκληρώνονταν επιτυχώς οι εκάστοτε συμφωνίες.
Στα αριστερά του βρισκόταν η σκακιέρα του. Έπαιζε σκάκι κάθε φορά που έπρεπε να λάβει μια σημαντική απόφαση. Προέταξε το δεξιό του χέρι κι έπιασε απαλά τη μαύρη βασίλισσα. Με τη βοήθειά της έριξε από το βάθρο του τον λευκό βασιλιά.
«Ρούα ματ», αναφώνησε κλείνοντας το μάτι στην εικόνα του πρώην πρωθυπουργού.
