Έχω βαρεθεί πλέον να ακούω σε συζητήσεις που κάνω ότι η κοινωνία μας πάει κατά διαόλου, έχει πάρει τη κάτω βόλτα και δεν υπάρχει επιστροφή. Έχω βαρεθεί να κλαίγονται οι ίδιοι και ίδιοι τόσα χρόνια ότι το κράτος δε κοιτάει το κοινό συμφέρον και αυτοί που μας κυβερνούν τρώνε τα λεφτά του κόσμου. Επίσης έχω βαρεθεί να ακούω τον καθένα να δηλώνει “υπερήφανος” ότι στις επόμενες εκλογές θα ρίξει μαύρο είτε στη ΝΔ είτε στο ΠΑΣΟΚ, έτσι απλά για να βάλουν μυαλό οι βουλευτές και να δουν ότι δεν μπορούν να παίζουν με τη νοημοσύνη του κόσμου.
Αγαπητέ μου ανεγκέφαλε, σταμάτα τη κλάψα! Τόσα χρόνια σε κυβερνούν τα ίδια και τα ίδια λαμόγια και εσύ δεν φαίνεται να βάζεις μυαλό. Αυτό που κάνεις με μαθηματική ακρίβεια είναι να κλαις τη μοίρα σου για τα δεινά της χώρας, ανίκανος να πάρεις μια σοβαρή απόφαση και να ενεργήσεις.
Ζούμε στη χώρα του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και… των υπολοίπων. Στη χώρα που οι γόνοι κληρονομούν, εκτός από τα όποια περιουσιακά στοιχεία, τις πολιτικές αντιλήψεις του… μπαμπά (συνήθως η… μαμά μένει απ’ έξω). Γιατί φίλε μου ψηφίζεις ΠΑΣΟΚ; Α, ο παππούς μου ήταν συμμαθητής με τον Παπανδρέου (τον μεγάλο) και ήταν καλός άνθρωπος! Όταν το άκουσα για πρώτη φορά δεν ήξερα τι να κάνω: να βάλω τα γέλια ή να αρχίσω να κλαίω;! Γιατί αγαπητέ μου ψηφίζεις ΝΔ; Γιατί αυτό ψήφιζε πάντα οι οικογένεια!
Υποθέτω ότι σε αυτή τη κατηγορία ψηφοφόρων δίνουν απευθείας τον άσπρο φάκελο με το ψηφοδέλτιο και τους σταυρούς έτοιμους. Εντάξει δε χρειάζεται να τα ταλαιπωρούμε περισσότερο τα παιδιά.
Τι θα μπορούσε να είναι χειρότερο από τα παραπάνω; Οι απαντήσεις που παίρνω όταν ρωτάω γιατί δεν ψηφίζουν κάποιο τρίτο κόμμα. “Και τι να ψηφίσω; Δεν υπάρχει κανείς άλλος” ή “Και νομίζεις ότι οι μικρότεροι θα είναι καλύτεροι;”! Μα αν δεν δοκιμάσουμε πως θα ξέρουμε; Αν δεν δώσουμε μια ευκαιρία; Τους δυο “μεγάλους” τους έχουμε δοκιμάσει πολλάκις, γιατί να μην δούμε και κάποιον τρίτο;
Όσες φορές κι αν έχω κάνει τη συγκεκριμένη συζήτηση το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: είτε με περνάνε για κνίτη (δεν μπορώ να καταλάβω από που κι ως που) είτε η συζήτηση έχει πάρει το δρόμο προς Κάιρο! Δυστυχώς, μεγάλο μέρος των πολιτών αυτής της χώρας είναι ζόμπι, απλά στρατιωτάκια. Και καταλαβαίνω μέχρι ένα σημείο να συμβαίνει αυτό με ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας (οι περισσότεροι δεν δέχονται να διευρύνουν τους ορίζοντες τους, ειδικά σε θέματα πολιτικής), αλλά απορώ με τους νέους και ταυτόχρονα θλίβομαι. Γιατί βλέπω ότι οδεύουμε ξανά στα ίδια. Τουλάχιστον ας σταματήσουν τη κλάψα!
Τι σου είναι τελικά τα ΜΜΕ
Τι σου είναι τελικά τα ΜΜΕ… Δημιούργησαν από το πουθενά (ή σχεδόν από το πουθενά) πανικό σε ολόκληρη τη χώρα με την έλλειψη της βενζίνης. Κι έτσι όλοι οι “Ελληνάρες” πανικοβλήθηκαν και έτρεξαν στα βενζινάδικα για να γεμίσουν το κάρο τους με το πολυπόθητο μίγμα. Δεκάδες μέτρα οι ουρές και σε ορισμένες περιπτώσεις χιλιόμετρα! Και όπως ήταν φυσικό δεν έλειψαν οι εκνευρισμοί με φυσικό επόμενο τους διαπληκτισμούς ανάμεσα στους πολίτες. Εννοείται ότι υπήρχε και αισχροκέρδεια ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα, αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο. Άλλωστε το φαινόμενο αυτό δεν είναι κάτι σπάνιο στη χώρα, αφού το ζούμε εδώ και πολλούς μήνες με τους ιθύνοντες της χώρας μας να κάνουν τα στραβά μάτια.
Σήμερα έγινα μάρτυρας μιας, τραγικής θα έλεγα, κατάστασης. Βλέποντας ένα βυτιοφόρο να ανεφοδιάζει ένα βενζινάδικο και την ουρά να περιορίζεται στα δυο αυτοκίνητα είπα να γεμίσω το μηχανάκι, το οποίο ήταν έτοιμο να “στεγνώσει”. Πιάνω σειρά λοιπόν και περιμένω. Μέσα σε πέντε μόλις λεπτά, η ουρά είχε δεκαπλασιαστεί όπως είναι φυσικό. Κάποια στιγμή, μια υπάλληλος πήγε προς τον πίνακα που έχουν όλα τα βενζινάδικα απ’ έξω για να “βάλει” την τιμή. Ε λοιπόν εκείνη την στιγμή έβλεπες όλα τα κεφάλια γυρισμένα δεξιά λες και περίμεναν να δουν τον επόμενο αριθμό του Τζοκερ μήπως και κάνουν την τύχη τους. Κάποιοι αναρωτιόντουσαν δυνατά για το πόσο υψηλή θα είναι τιμή. Από λάθος η κοπέλα δεν έβαλε την τελεία και σχημάτισε τον αριθμό 14 (!) στην 100άρα! Δεν μπόρεσα να κρατηθώ και με έπιασαν τα γέλια. Πάλι καλά που το πήρε χαμπάρι γιατί θα την έπαιρναν με τις πέτρες!
