Αγαπούν τόσο πολύ το κλασικό, που αποφεύγουν τη σοβαροφάνεια του, το κουαρτέτο εγχόρδων Le Quatuor και το μπαλέτο των Trocks, που έρχονται για παραστάσεις στην Αθήνα.
Οι τέσσερις γάλλοι μουσικοί του Le Quatuor γνωρίζουν πως να υπονομεύουν την κλασική μουσική καθώς την αναμειγνύουν με τζαζ, ποπ, παραδοσιακές μελωδίες, ακόμα και ραπ. Από την ερχόμενη Τετάρτη και μέχρι τις 30 Νοεμβρίου θα παρουσιάσουν στο Μπάντμιντον ένα θέαμα γεμάτο μουσική, τραγούδι, παντομίμα, που βγάζει άφθονο γέλιο.
Παίζουν βιολί με τσατσάρες και κρεμάστρες, ακροβατούν πάνω σε καρέκλες και χορεύουν καν-καν, διατηρώντας όμως το σοβαρό τους ύφος. Τρώνε τούμπες και βάζουν τρικλοποδιές, αλλά συνεχίζουν το... βιολί τους με άνεση.
«Δεν εγκλωβιστήκαμε στο "σωφρονιστικό" κύκλωμα της κλασικής μουσικής, μάλλον είμαστε αυτοδίδακτοι», υπογραμμίζουν οι μουσικοί που βρίσκονται μαζί εδώ και 28 χρόνια. Οι περισσότεροι ήταν αρχικά τα μέλη του φολκ συγκροτήματος La Confrerie des Fous (Αδελφότητα των τρελών), πρόδρομο των Le Quatuor. Το 1989 προστέθηκε στην παρέα ο Jean-Claude Camors. Εχουν συνεργαστεί με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως ο Μορίς Μπεζάρ και κέρδισαν πολλά γαλλικά βραβεία.
* Οι ψηλές, λυγερόκορμες μπαλαρίνες, που λικνίζονται στους ρυθμούς της κλασικής μουσικής φορώντας πουέντ νούμερο...45, δεν είναι γυναίκες, αλλά άντρες και συγκεκριμένα το «Μπαλέτο του Τροκαντερό του Μόντε Κάρλο», που θα δώσει παραστάσεις από την Τρίτη μέχρι και το Σάββατο στο «Παλλάς».
Το μυστικό της επιτυχίας των Trocks, όπως χαϊδευτικά αποκαλούν αυτό το μπαλέτο από τη Νέα Υόρκη, είναι ο συνδυασμός του χορού με το χιούμορ, η αίσθηση της ανατροπής, η απαράμιλλη τεχνική, η σοβαρότητα. Γιατί οι Trocks δεν κοροϊδεύουν το κλασικό μπαλέτο, παρά μόνο τη σοβαροφάνεια. Στη νέα τους παράσταση ερμηνεύουν τη Ζιζέλ ή την Οντέτ στη «Λίμνη των Κύκνων» αλλά και ένα φλογερό ανδαλουσιανό φλαμένκο με φινέτσα και λεπτότητα. Από την άλλη, όμως, χαρίζουν άφθονες σπαρταριστές σκηνές εστιάζοντας στα προβλήματα και τα ατυχήματα που συμβαίνουν επί σκηνής, καθώς και στις ίντριγκες των παρασκηνίων.
Το μπαλέτο δημιουργήθηκε το 1974 από επαγγελματίες άνδρες χορευτές, με σκοπό την παρουσίαση του κλασικού μπαλέτου υπό τη μορφή παρωδίας. Σύντομα κέρδισαν την εύνοια των κριτικών και η φήμη τους ξεπέρασε τα σύνορα της Νέας Υόρκης.
