Ιώσεις και ιοί: Οι οργανισμοί κάνουν πάρτι κάθε χειμώνα

ioseis-kai-ioi-oi-organismoi-kanoun-parti-kathe-cheimona

Την Δευτέρα που πέρασε, ανοίγοντας το Niata mail μου έπεσα πάνω σε ένα φρικαλέα ουδέτερο, επίσημο και κοφτό “εγκαλητήριο” απο τους άγνωστους-γνωστούς: “Σήμερα το βράδυ η παρουσία σου  κρίνεται απαραίτητη. Υποχρεωτική προσέλευση“. Ήξερα γιατί με καλούσαν, ήξερα που με καλούσαν, δεν ήξερα όμως τι θα συμβεί…


Επειδή όμως μ’ αρέσει το σώμα μου μονοκόμματο και τα φρένα μου άκοφτα, μάζεψα όσο θάρρος μου περίσσεψε απο τότε που με δέρναν τ’ άλλα κοριτσάκια στο Δημοτικό και πήγα. Χτύπησα, μου άνοιξε κάποιο τσιράκι “γενικού τύπου” που τσιμπήσαμε απο αγγελία σε εφημερίδα, και μπήκα στην ημισκότεινη αίθουσα με το μεγάλο μαύρο γρανιτένιο τραπέζι… Αυτό που δεν περίμενα ήταν πως ήταν μαζεμένοι όλοι τους,  σύσσωμο το Ξέπατο Συμβούλιο! Αντίκρυσα μέσα στο ημίφως εκπροσώπους απο όλες τις φραξιές της Pateras Productions οι οποίοι, με το που μπήκα, απέστρεψαν με υποτιμητικό τρόπο το βλέμμα τους, αηδιασμένοι και μόνο απο την παρουσία μου…

“Ρε μάγκες, ποιος πέθανε, άναψτε κανένα φώς, τι έγινε χάλασε καμιά λάμπα;” είπα προσπαθώντας να ελαφρύνω λίγο το κλίμα — αλλά γνώριζα πολύ καλά πως πάντα συνεδριάζουμε στο ημίφως, χάριν δραματικότητας.  Κανείς δεν μίλησε, μόνο σηκώθηκε και με πλησίασε η Ξέπατη Τριανδρία, ο  Μάγιστρος της Ενθαλλαγής συνοδευόμενος απο τους δύο Διδασκάλους της Επόμενης Στιγμής και του ΣΦΑΚΙΑ-ΖΗΤΩ. “Ζyklon, καλέστηκες εσπευσμένα εδώ για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα την Παρασκευή. Μας απογοήτευσες όλους, έβαλες σε ανείπωτο κίνδυνο το Μεγάλο Σχέδιο.

Δεν φτάνει που μας ξεμπρόστιασες, άφησες αμύητους να σου ανοίξουν δεύτερη κωλοτρυπίδα με τις ριπές των επιχειρημάτων τους, ντροπιάζοντας ανεπιστρεπτί την δημόσια εικόνα μας! Είναι η πολλοστή φορά που απειθαρχείς, ακόμα προσπαθούμε να αναθερμάνουμε τις σχέσεις μας με το Τάγμα της Κίτρινης Ασυνέχειας μετά το επεισόδιο με το τατουάζ“.

“Το… ποίο;” τόλμησα να ψιθυρίσω. “Ξεχνάς, μαύρε σκύλε; Γνωρίζεις πόσο μας στοίχισε όταν όλοι μας κάναμε στα μπράτσα μας τατουάζ το σύμβολο του Διαβήτη ως ένδειξη αλληλεγγύης στο αδελφικό τάγμα που εσύ πήγες μαστουρωμένη και βάρεσες αντ’ αυτού τατού την μοριακή δομή της ινσουλίνης;“. Πήγα να αρθώσω πως μπερδεύτηκα, πως πρόκειται για γνήσιο λάθος, πως θυμόμουν να κάνω τατουάζ “κάτι σχετικό με τον διαβήτη” όμως το σούσουρο του συμβουλίου δεν με άφησε να πω λέξη.

Ξάφνου, έπεσε σιγή! Η Τριανδρία γύρισε τις πλάτες της σε εμένα και γονάτισε στο ένα γόνατο… Μια λάμψη αντανακλάστηκε απο το βάθος και με τύφλωσε, κάνοντας με να πέσω και εγώ στα γόνατά μου.. Και τότε Τον είδα. Με αργό βηματισμό με πλησίασε ο Παλαιός, ο Shub-Niggurath της Pateras Prods, το Μαύρο Τραγί με τα Χίλια Παιδιά και τα Δυο Κορίτσια, ο… Πατέρας αυτοπροσώπως!

“Βρίσκω την έλλειψη πειθαρχίας σου ανησυχητική” είπε ασθμαίνοντας πολύ βαριά… “Τι θα γίνει αν κάποιος απο τους αναγνώστες σου σκεφτεί αυτά που γράφεις και του καρφωθεί στο μυαλό να διαφύγει νοητικώς από mainstream ή alternative στρατόπεδα σκέψης, αν αρχίσει να σκέφτεται αυτόβουλα, να επαληθεύει την πληροφορία του και να μην προσκυνάει εύκολα αυθεντίες πάσης φύσεως;” συνέχισε. Τώρα η αναπνοή Του είχε γίνει πολύ βαρύτερη.

Πήρα λίγο θάρρος  και του είπα πως δεν υπάρχει κίνδυνος διότι οι αναγνώστες μου διαβάζουν με τον κώλο και όχι με τα μάτια. “ΣΚΑΣΜΟΣ!” σχεδόν έβηξε ο Μέγιστος, “από εδώ και πέρα θέλω να γράφεις απλά, ανώδυνα θεματάκια, ακίνδυνα σαν αρκουδάκι της αγάπης που πάει σε πάρτυ ροζ μονόκερων, easy livin’ σαν τους γοφούς ουρίας, εύπεπτα σαν γαλατάκι για μωρά παιδιά… θέλω να τους αποπροσανατολίσεις, να τους κοιμίσεις Αφυπνισταρά μου εσύ… και θέλω επίσης κάποιο αρχίδι να μου φέρει το Mucosοlvan μου διότι η ίωση του αναπνευστικού μου με έχει ψοφήσει!“.

Πάνω εκεί Του υποσχέθηκα πως θα ακολουθήσω την εντολή Του -ε, τουλάχιστον για αυτή την Παρασκεύη- και μετά από αυτό προχώρησε να αποκαλύψει κάτω απο την αρχιερατική Του ρόμπα ένα τεράστιο ξεφλουδισμένο κομμάτι τζίντζερ για να υποβληθώ στην ποινή μου όπως προβλέπει το πρωτόκολλο σε περιπτώσεις ανυπακοής. Έφυγα απο εκεί παίρνοντας μαζί μου την γλυκιά ηδονή του τζιντζεροκαψίματος, την ίωση του Πατέρα που μου έσκισε τα προικιά και… έμπνευση για το παρασκευιάτικο θέμα μου! Σήμερα θα σας κεράσω ότι μου κέρασε ο Πατέρας, την ίωση επι της οθόνης σας!

Τι είναι η ίωση και τι είναι ένας ιός;

Μέσες - άκρες γνωρίζεις πως είναι να έχεις μια ίωση, διότι πολύ απλά σίγουρα έχεις περάσει τουλάχιστον μια στην ζωή σου. Οι ιώσεις είναι μολύνσεις απο ιούς και μπορεί είτε να είναι οξείες είτε χρόνιες. Η επικινδυνότητα τους από την άλλη διαφέρει πάρα πολύ από την μια ίωση στη άλλη, με ιώσεις που “δεν κάνουν τίποτα” ή που αποτελούν απλές καθηστερήσεις στο πολυάσχολο-μη-χέσω πρόγραμμά σου, έως θανάσιμες ή αιτίες κοινωνικού αποκλεισμού.

Η πιο απλή περίπτωση που έχεις βιώσει είναι αυτή του “κρυώματος“, της εποχιακής ίωσης που ακούς να τριγυρνάει και να ρίχνει τους φίλους σου στο κρεβατι, με την άσχημη την έννοια. Άλλη περίπτωση είναι οι γνωστές παιδικές αρρώστιες που αν γίνεις γονιός είσαι καταδικασμένος να σου τις φέρει το μούλικο στο σπίτι και να ψάχνεσαι και εσύ αν έχεις κάνει τα εμβόλια ή αν τις έχεις περάσει μικρός.

Τέτοιες αρρώστιες είναι η ερυθρά, η ανεμοβλογιά και η ιλαρά. Χρόνιες ιώσεις που είναι σχετικά τρομαχτικές είναι ο HPV (ιός των ανθρώπινων κονδυλωμάτων), ο γνωστός φίλος των γυναικών που τις κλείνει ραντεβού με τον Παπανικολάου μια φορά τον χρόνο, o συγγενικός με τον προηγούμενο ιός που προκαλεί τις μυρμηγκίες στα χέρια (παρταβίτσες),ο έρπητας που βγάζεις στο στόμα ή γενικά στο συφιλιδιασμένο κορμάκι σου, οι ιοί της ηπατίτιδας και ο ιός του AIDS (HIV).

Ο μολυσματικός παράγοντας που προκαλεί τις ιώσεις είναι ο ιός (ιοσωμάτιο): υπάρχει τεράστια ποικιλία ιών και τρομερή πυκνότητα από αυτούς στο νερό και παντού ολόγυρά μας. Πιθανότατα οι ιοί είναι η πιο πολυάριθμη βιολογική οντότητα του πλανήτη μας, υπάρχουν παντού και για κάθε μορφή ζωής στον πλανήτη μας. Από ιούς των βακτηρίων (βακτηριοφάγοι) εώς φυτών και ανθρώπων.

Το όμορφο με τους ιούς είναι πως είναι πολύ απλές βιολογικές οντότητες: ένα ιός αποτελείται από DNA ή RNA (μονόκλωνο ή δίκλωνο) -δηλαδή το μόριο που φέρει την πληροφορία- και ένα κάλυμμα πρωτεϊνης που το προστατεύει, ορισμένες φορές υπάρχει και ένα κάλυμμα λιπιδίων — αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο για να χαρακτηριστεί ένα σωματίδιο ως ιός. Ίσως έχεις ακούσει πως οι ιοί είναι “μικροσκοπικοί”: μπούρδες σου είπαν και εσύ στήλωσες τα αυτάκια σου και τις άκουσες…

Οι ιοί δεν είναι μικροσκοπικοί, είναι… νάνοσκοπικοί, άπαξ και το μέγεθός τους παίζει μεταξύ 10 εώς 500 νανόμετρα, αλλά υπάρχουν και μεγαλύτεροι: αυτό τρέλανε πολλά ατομάκια στην ιστορία της ιολογίας, που τους μελετούσαν, άπαξ και ενώ είχαν βρεί φίλτρα που κατακρατούσαν τα βακτηρίδια (τους μοναδικούς τότε γνωστούς ως μολυσματικούς παράγοντες) οι ιοί λόγω μεγέθους περνούσαν από αυτά. Το αποτέλεσμα ήταν πως πολλοί αναρωτιόνταν αν αυτοί οι “νέοι” μολυσματικοί παράγοντες είναι υγρό (π.χ. κάποια τοξίνη) και όχι σωματίδια.

Κάτι άλλο επίσης που ίσως να μην γνωρίζεις είναι πως οι ιοί είναι μάστορες της γενετικής μηχανικής και κάνουν κάθε ανθρώπινη προσπάθεια επέμβασης στο DNA να φαντάζει αστεία εύκολη υπόθεση ενώ δεν είναι… Αν φοβάσαι τα μεταλλαγμένα φέρε μαζί σου μια καβάντζα πάνες διότι παρακάτω θα χεστείς πάνω σου.

Πως δουλεύει ένας ιός;

Για να καταλάβεις πως ακριβώς δουλεύει ένας ιός (άρα κατα συνέπεια τι είναι), πρέπει για αρχή να ξεφύγουμε απο τα “βιολογικοτέτοια” που δεν πολυσυμπαθείς. Φαντάσου λοιπόν μια περιοχή με εργοστάσια που κατασκευάζουν οτιδήποτε: αυτά τα εργοστάσια έχουν τα μηχανήματά τους, το προσωπικό τους, και τον επιβλέποντα μηχανικό ο οποίος έχει μια αποθήκη με blueprints πραγμάτων που κατασκευάζει το εργοστάσιο.

Ουσιαστικά αυτά τα εργοστάσια δουλεύουν ως εξής: αν θέλουν στο εργοστάσιο να κατασκευάσουν ένα ειδικά προσαρμοσμένο butt-plug για την παραφύση έδρα της γιαγιάς σου, ο επιβλέποντας μηχανικός ανοίγει το συρτάρι στο γραφείο του, βρίσκει το σχέδιο του plug, το αντιγράφει και το στέλνει στο σε άλλο διαμέρισμα του εργοστασίου όπου εκεί θα ξεκινήσει η κατασκευή.

Ο ιός είναι απλά ένας φάκελος ο οποίος περιέχει μέσα του ένα blueprint και ως παραλήπτη έχει τον επιβλέποντα μηχανικό. Μπαίνει στο εργοστάσιο, διαβιβάζεται προς το γραφείο του και όταν τον ανοίξει ο μηχανικός ανακαλύπτει πως το blueprint περιγράφει την κατασκευή του εαυτού του, του φακέλου και του blueprint! Έτσι το εργοστάσιο αρχίζει και παράγει πολλούς τέτοιους φακέλους με blueprint και είτε… “σκάει” διασκορπίζοντάς τους στην περιοχή, είτε απλά τους αποστέλει από εδώ και από εκεί να πάνε σε άλλα εργοστάσια. Το πρόβλημα φυσικά εδώ είναι πως η παραγωγή του νέου προϊόντος είναι τόσο εντατική που το εργοστάσιο άλλη δουλειά δεν έχει πλέον παρά “αφιερώνει” την ύπαρξη του στην κατασκεύη φακέλων-blueprint.

Τα παραπάνω είναι ουσιαστικά… spamming σε κυτταρικό επίπεδο, θυμίζει την κακιά σου συνήθεια να κάνεις forward και σε άλλους ότι μαλακία έχει έρθει στο email σου με το μήνυμα “steile to se olous soy tous gnwstous!!!!!!!1!!!1one!“. Στο παραπάνω παράδειγμα το εργοστάσιο είναι το κύτταρο, ο επιβλέποντας μηχανικός ο πυρήνας του και τα blueprint/σχεδιαγράμματα το DNA σου. Ο ιός έρχεται και με το πρωτεϊνικό του κάλυμμα “αναγνωρίζει” και κολλάει πάνω στο κύτταρο, στην συνέχεια μπαίνει μέσα του, ξεντύνεται από τις πρωτεϊνες του, και πάει βουρ για αντιγραφή και μετάφραση. Μέσα του περιέχει οδηγίες για το πως να πολλαπλασιαστεί, τι πρωτεϊνες αποτελούν το κάλυμμα του, όπως επίσης και ορισμένες φορές ένζυμα που βοηθάνε τα παραπάνω.

Εδώ υπάρχει ένα “πρόβλημα” με τους ιούς, ένα ιδιαίτερο πρόβλημα που λίγες “βιολογικές οντότητες” χαρακτηρίζονται από αυτό. Ενώ για το γατάκι σου, την γιαγιά σου ή την τύπισσα που έχεις δεμένη στο υπόγείο σου είναι πανεύκολο να καταλάβεις αν είναι “ακόμα ζωντανές” ή όχι, με τους ιούς ίσως να είναι δύσκολο να τους κατατάξεις στους ζώντες οργανισμούς και αυτό διότι ο ορισμός των ζώντων οργανισμών περιλαμβάνει τον μεταβολισμό και κατα ορισμένους την αυτόνομη αντιγραφή του γενετικού υλικού. Ένας ιός τίποτα απο τα δυό δεν κάνει μόνος του, “υποδουλώνει” πάντα έναν άλλο οργανισμό να τα κάνει για αυτόν.

Αυτό το σχεδόν “φιλοσοφικό”/εννοιολογικό πρόβλημα για τους βιολόγους μεταφράζεται όμως και σε πρακτικές συνέπειες, δεν είναι απλά σεσσιόν αμοιβαίου αυνανισμού στους κύκλους τους. Η πρακτική συνέπεια είναι πως ενώ ένα βακτηρίδιο ή έναν οργανισμό μπορείς να τον “σκοτώσεις”, κάτι που έχεις αμφιβολίες αν είναι ζωντανό είναι λίγο… δύσκολο να το σκοτώσεις. Όχι, ούτε από το twilight είναι βγαλμένο το παραπάνω ούτε λαμπιρίζουν με στρασάκια αν τους κοιτάξεις στον ήλιο. Αυτό που εννοώ είναι πως ένα βακτηρίδιο μπορείς να το σκοτώσεις σχετικά εύκολα δίνοντας ένα αντιβιοτικό που πάει και “χαλάει” την λειτουργία του, σαν να ρίχνει ένα γαλλικό κλειδί στα γρανάζια της κυτταρικής μηχανής του.

Ένας ιός όμως δεν έχει “κυτταρική μηχανή” αλλά χρησιμοποιεί αυτή των κυττάρων σου, χαλώντας σου αμέσως-αμέσως την ζαχαρένια, διότι χάνεις απο τα χέρια σου χρήσιμα όπλα που θα δούλευαν σε ένα βακτηρίδιο. Φυσικά υπάρχουν τρόποι και φάρμακα καταπολέμησης, αλλά για να τους καταπολεμήσεις πρέπει να τους “χτυπήσεις” στα στάδια προσβολής που ανέφερα παραπάνω, πράγμα -εκ της πράξεως- σχετικά δύσκολο. “Μα μου δίνουν αντιβιοτικά όταν πάθω ίωση!“. Ναι σου δίνουν αντιβιοτικά αν η ίωση συνεχίσει πέραν κάποιων ημερών, όχι για να καταπολεμήσουν τον ιό αλλά διότι οι άμυνές σου έχουν αρχίσει να εξαντλούνται και κινδυνεύεις απο βακτηρίδια: σου τα δίνουν προφυλακτικά για να μην πάθεις καπάκι στο καπάκι ΚΑΙ βακτηριδιακή λοίμωξη.

Τι το ιδιαίτερο έχουν Ιοί;

Γιατί τόσο ενδιαφέρον για τους ιούς, τι το ιδιαίτερο έχουν; “Έχεις καλούς σκοπούς για τον πλανήτη μας;”

Ναι, έχω σκοπό να τον αποκαταστήσω. Μην μου φρικάρεις — θα αποκαταστήσω το σπιλωμένο του όνομα. Ανέφερα πιο πάνω πως οι ιοί είναι μάστορες της γενετικής μηχανικής, με τρόπο που ρεζιλεύουν πάσης φύσεως βιοτεχνολόγους. Και μόνο απο την δράση των ιών μπορείς να δείς ότι φέρνουν “ξένο” γενετικό υλικό μέσα στο κύτταρό σου, το πολλαπλασιάζουν και το μοιράζουν τριγύρω, είτε σε άλλα κύτταρα είτε σε άλλους οργανισμούς.

Κάτι που μπορεί να μην γνωρίζεις είναι πως οι ιοί μπορούν να ενσωματωθούν μόνιμα στο γενετικό σου υλικό! Ναι, ακριβώς όπως ένας βιοτεχνολόγος βάζει ένα γονίδιο σε έναν οργανισμό, μόνο που στην περίπτωση των ιών δεν έχεις τόσο στοχευμένη εισαγωγή επιλεγμένου γενετικού υλικού αλλά πιο τυχαία ή “χαοτική” αν προτιμάς. Αυτή η αλλαγή μπορεί να περάσει και στις επόμενες γενεές αν το κύτταρο στο οποίο έχει ενσωματωθεί η αλλαγή είναι γεννητικό κύτταρο (ωάριο, σπερματοζωάριο) ή πρόδρομο κύτταρο αυτών.

Εδώ, αξίζουν αναφοράς οι ενδογενείς ρετροϊοί: είναι ιοί που έχουν ενσωματωθεί μια για πάντα στο γενετικό μας υλικό, αποτελούν μέρος αυτού που είμαστε. Σε τι ποσοστό υπάρχουν μέσα σου; Υπολογίζεται πως 8% του γενετικού σου υλικού (DNA) είναι ιικό! Κατα συνέπεια οι ιοί έπαιξαν και παίζουν ρόλο στην εξέλιξη των ειδών.

Κάτι παραπλήσιο με το παραπάνω είναι η “οριζόντια μεταφορά γονιδίων“. Από όσο γνωρίζεις, συνήθως το DNA μας το παίρνουμε από τους γονείς μας, π.χ. μοιάζεις του πατέρα σου ή του μπακάλη. Αυτό ονομάζεται “κάθετη μεταφορά γονιδίων” ή από τους γονείς στα παιδιά. Ένας ίος όμως αν ενσωματωθεί στο γονιδίωμά σου όταν “ξαναενεργοποιηθεί” για να παράγει περαιτέρω ιούς, μπορεί να κάνει “λάθος” και να αντιγράψει μαζί με το δικό του γενετικό υλικό και γενετικό υλικό από εσένα που θα το πάρει μαζί του και ίσως το φυτέψει στον οργανισμό που θα προσβάλλει μετά απο εσένα! Ένα τέτοιο αρκετά παράξενο παράδειγμα είναι η μελίγκρα Acyrthosiphon pisum η οποία είναι ο μόνος οργανισμός του ζωικού βασιλείου που μπορεί να συνθέσει καροτενοειδή — μια ουσία αποκλειστική των φυτών ή των μυκήτων. Πώς το κάνει; Το σίγουρο είναι ότι το γονίδιο το πήρε απο κάποιον μύκητα, πιθανολογείται πως την δουλειά της μεταφοράς την έκανε κάποιος ιός!

Τα παραπάνω έχουν άμεση πρακτική εφαρμογή αν αυτό που σε νοιάζει είναι πως να χρησιμοποιήσεις τις δυνατότητες των ιών. Αν το καλοσκεφτείς, οι ιοί σου δείχνουν τον τρόπο ή μάλλον αποτελούν τον τρόπο εισαγωγής ξένου DNA σε ένα κύτταρο, άρα σου λύνουν τα χέρια σε πολλές περιπτώσεις που θες να το κάνεις αυτό ή σου μαθαίνουν κόλπα που με λίγη προσαρμογή και τρελές πατέντες μπορείς να εφαρμόσεις στο εργαστήριο. Αν έχεις ακούσει για γονιδιακή θεραπεία, τότε θα έχεις ακούσει πως ένα κεφάλαιό της είναι η χρήση ιών για “επισκευή” ανθρώπινων γονιδίων… Το κατα πόσο δουλεύει είναι… άλλη υπόθεση: έχει δουλέψει αλλά υπήρξαν και τραγικές ιστορίες όπου ο άνθρωπος πάνω στον οποίο εφαρμόστηκε έπαθε αλλεργικό σόκ απο τον ιό που έφερε το γονίδιο: γι’ αυτό και τέτοιες δοκιμές γίνονται κατα κόρον μόνο σε άτομα που δεν έχουν τίποτα να χάσουν και μετά από πολύ νομικό τράβαλο.

Κάτι πολύ ενδιαφέρον για τους ιούς είναι πως έχουν την ιδιότητα της αυτοδόμησης: το να φτιάξεις ζωή στο εργαστήριο απλά ανακατεύοντας τις επιμέρους χημικές ενώσεις που την αποτελούν είναι προς το παρόν σχεδόν ακατόρθωτο! Οι ιοί όμως μπορούν να φτιαχτούν αν σε έναν δοκιμαστικό σωλήνα ανακατέψεις το γενετικό τους υλικό με τις πρωτεΐνες που κανονικά έχουν οι ιοί, αυτές πάνε και δένουν απο μόνες τους πάνω στο γενετικό του υλικό φτιάχνοντας ενεργά ιοσωματίδια.

Η “απλότητά” τους και η έλλειψη μεταβολισμού κάνουν επίσης τους ιούς τρομερά ευέλικτους διότι μπορούν να αντέξουν πολλές μεταλλάξεις που κανονικά θα σκότωναν έναν άλλο οργανισμό: πολύ απλά δεν έχουν πολύ πράμα που θα μπορούσες να “χαλάσεις” πάνω τους… Οι προϋποθέσεις που πρέπει να τηρούνται για να είναι βιώσιμος ο ιός είναι να μπορούν οι πρωτεϊνες να δέσουν στo γενετικό τους υλικό -πράγμα που περιορίζει το μέγεθός τους, πόσο να χωρέσει ένας φάκελος;- και να μπορεί να μπει στο κύτταρο και να αντιγραφεί.

Η αντοχή τους στην μετάλλαξη ουσιαστικά είναι η… εξελικτική τους στρατηγική: έτσι μπορούν και διαφεύγουν του ανοσοποιητικού μας και των φαρμάκων που φτιάχνουμε κατα αυτών, αυτό δες το χωρίς νομοτέλεια: αν δουλεύει και μπορεί να πολλαπλασιαστεί η νέα εκδοχή του ιού επιβιώνει, αν δεν δουλεύει απλά χάνεται…

Θα μπορούσαν οι ιοί να χρησιμοποιηθούν ως όπλα;

Θα μπορούσαν οι ιοί να χρησιμοποιηθούν ως όπλα; Κάτι έχω ακούσει πως μερικοί ιοί όπως εκείνοι του AIDS είναι κατασκευασμένοι από τον άνθρωπο!

Εδώ θα σου απαντήσω την ίδια φράση που σου απάντησα τότε που χαλβάδιαζες εκείνη την σούπερ ντούπερ γκόμενα στο μπαράκι και σκεφτόσουν τι ακροβατικούς παπάδες θα μπορούσε να σου κάνει στο κρεβάτι: “η φαντασία θα σε φάει“. Μπορεί οι ιοί να είναι απλοί οργανισμοί αλλά η κατασκεύη ενός ιού με συγκεκριμένες ιδιότητες είναι κάτι δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο προς το παρόν.

Τεχνητοί ιοί έχουν κατασκευαστεί πρόσφατα (2002) αλλα όταν λένε τεχνητό/συνθετικό ιό εννοούν έναν ιό που τον έφτιαξαν συνθέτοντας το DNA του στο εργαστήριο, του οποίου το DNA είναι η αλληλουχία κάποιου γνωστού ιού όχι κάποιου καινούργιου. Για να συνθέσεις έναν καινούργιο ιό με ιδιότητες που θέλεις εσύ, χρειάζεσαι λίγη περισσότερη γνώση απο ότι διαθέτουμε πλανητικά.

Παρ’ όλ’ αυτά μπορείς να περάσεις γονίδια σε έναν ιό, φυσικά έχοντας κατα νου τον περιορισμό του μεγέθους τους. Μια πιο απλή μέθοδος είναι ο ανασυνδυασμός ιών, μια τεχνική κατα την οποία “διασταυρώνεις” ήδη υπάρχοντες ιούς φτιαγμένους από την τρυφερή Μαμά Φύση για να φτιάξεις το μικρό σου τερατάκι! Αυτή η μέθοδος είναι δύσκολη και χρονοβόρα διότι θυμίζει λίγο “μεντελιανή” γενετική, τον τρόπο δηλαδή που ο προ-προ-προ-προ-προπάππους σου έκανε την αρχή για να δημιουργήσει μια καινούργια ποικιλία ντομάτας. Τέτοιες προσπάθειες εννοείται πως έχουν γίνει και είναι σχετικά αποτελεσματικές : ένας ιός που προσφέρεται για τέτοιες τροποποιήσεις και έχει μελετηθεί -ίσως και χρησιμοποιηθεί- αρκετά είναι “ποικιλίες” του ιού της ανεμοβλογιάς οι οποίες μπορούν να γίνουν θανάσιμες.

Εδώ υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί, και δεν εννοώ νομικοί, όπως και στην φύση. Ο ιός ο οποίος θα κατασκευαστεί αν είναι πολύ μολυσματικός και πολύ θανάσιμος ή με έκδηλα συμπτώματα θα εξαφανιστεί ή θα έχει “ξεσπάσματα” που θα σκοτώνουν γρήγορα λίγους και δεν θα διαδίδεται σε επίπεδο… Silent Hill. Ένα φυσικό παράδειγμα τέτοιου ιού είναι ο ιός Ebola που ενώ κάλλιστα είναι αρκετά νοσηρός ώστε να εξαφανίσει το ανθρώπινο είδος απο τον πλανήτη γή -αμήν και πότε- έχει μικρό γεωγραφικό περιορισμό.

Παρ’ όλ’ αυτα πιθανότατα έχουμε κερδίσει πολέμους με χρήση ιών, ακούσια σε αυτή την περίπτωση: όταν οι κατακτητές πήγαν στην Αμερική δεν υποδούλωσαν τους γηγενείς τόσο λόγω αριθμητικής υπεροχής ή υπεροχής εξοπλισμού… Τους έκαναν μεγάλη ζημιά διότι μαζί τους είχαν φέρει και ιούς όπως η ανεμοβλογιά, στους οποίους να μεν οι κονκουϊσταδόροι είχαν ανοσία, ήταν όμως θανάσιμοι για τους γηγενείς. Έτσι πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού πέθανε και ότι απέμεινε ξέπεσε, λόγω ιώσεων και όχι λόγω χρήσης “ψυχοτρόπων φυτών” όπως υποστήριζε ένα παλιο βιβλίο φαρμακολογίας που έπεσε στα χέρια μου.

Αυτά προς το παρόν ως την επόμενη Παρασκευή. Βάλε και εσύ το σχόλιό σου απο κάτω , να το μπουρδελιάσουμε και σήμερα το θέμα όπως τις προάλλες! Μπορεί ο Πατέρας να μου έδωσε ρητή εντολή να είμαι ακίνδυνος, πράος και ήπιος, ουδέποτε όμως είπε το ίδιο και για τους αναγνώστες μου. Ο Πατέρας σε βλέπει… καθώς  βλέπεις τα παρακάτω βίντεο