Την τελευταία φορά που οι Thievery Corporation (ελληνικά: Θίβερι Κορπορέισον) έπαιξαν στο θέατρο του Λυκαβηττού ο κόσμος έφτανε μέχρι έξω στην πόρτα, πάνω πάνω στα σκαλιά. Μας το αναγνωρίζουν και οι ίδιοι. Πουθενά αλλού δεν γνωρίζουν τόσο μεγάλη επιτυχία όσο στην Ελλάδα. «Θα παίζει προφανώς ρόλο το γεγονός πως ήρθαμε στη χώρα σας από την αρχή της καριέρας μας», λέει στο «7» από τηλεφώνου ο Ερικ Χίλτον, το ένα από τα δύο βασικά μέλη του συγκροτήματος - ο άλλος είναι ο Ρομπ Γκάρζα. «Ισως και ο ήχος μας να ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία σας. Είστε ένα παθιασμένο κοινό, γεμάτο ενέργεια, που μοιάζει να γνωρίζει από μουσική».
Οι Θίβερι έρχονται ξανά για δύο συναυλίες: Παρασκευή στο Principal Club της Θεσσαλονίκης και Σάββατο στο Θέατρο Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» (εισιτήρια 40 ευρώ προπώληση και 45 στο ταμείο). Κι έχουν και καινούριο δίσκο να παρουσιάσουν, το «Radio Retaliation», με αισθησιακά γυναικεία φωνητικά, πλήθος συνεργασιών (Φέμι Κούτι, Ανούσκα Σανκάρ κ.ά.) και στίχους σε ένα σωρό γλώσσες, από αγγλικά και ισπανικά μέχρι ρουμάνικα και ινδικά. Και με το χαρμάνι των ήχων τους να ακούγεται κι εδώ εξίσου γοητευτικό: ροκ, ελεκτρόνικα, νταμπ, λάτιν, ψυχεδέλεια. «Μην πεις μόνο ότι παίζουμε λάουνζ που είναι μουσική για εστιατόρια ή ρεσεψιόν ξενοδοχείων», λέει ο Ερικ. «Δεν θέλουμε να κατηγοριοποιούμε τον ήχο μας, γι' αυτό και ανακατεύουμε τόσο διαφορετικά πράγματα. Θα έλεγα ότι είμαστε ένα συγκρότημα που οι μουσικές μας ταιριάζουν σε ακροάσεις μέσα σε αυτοκίνητο, καθώς οδηγάς. Αν και είμαστε παιδιά της ηλεκτρονικής σκηνής θέλουμε να μην ακουγόμαστε άψυχοι και κρύοι. Βάζουμε πολύ συναίσθημα στα τραγούδια μας».
Το συγκρότημα ξεκίνησε την καριέρα του το 1997, όταν και κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του «Sounds from the Thievery Hi-Fi». Το άλμπουμ είχε βγει σε μία ανεξάρτητη εταιρεία της Ουάσιγκτον και, θυμάμαι, κάναμε αμάν μέχρι να το βρούμε. Εγινε και μεγάλο χιτ το πρώτο τους κομμάτι, «Shaolin Satellite», και η περιέργειά μας μεγάλωνε ακόμα περισσότερο για να τους δούμε ζωντανά. Είχαν παίξει τότε, λοιπόν, σε ένα κλαμπ της παραλιακής. Ηταν όμως ένα ανώδυνο dj-set και τίποτε περισσότερο. Ευτυχώς γρήγορα ήρθαν ξανά για συναυλία στην Ελλάδα, έβγαλαν κι άλλους πολύ καλούς δίσκους, όπως τους «The Mirror Conspiracy», «The Richest Man in Babylon», αποκαθιστώντας το όνομά τους. Και με το παραπάνω θα λέγαμε...
