Με αφορμή την οικονομική κρίση, ένα θέμα που κυριαρχεί σε όλα τα πηγαδάκια εντός και εκτός εργασίας και που προσωπικά αισθάνομαι ότι είναι μια φούσκα που ολοένα μεγαλώνει και στο τέλος θα σκάσει, φιλοσόφησα το θέμα από την ιδιαίτερη σκοπιά της μόδας.
Για τους περισσότερους, το ποτήρι τη δεδομένη στιγμή είναι μισοάδειο, όμως πιστεύω ότι υπάρχει και η άλλη όψη : αυτή του μισογεμάτου, αυτή που λέει ότι όταν έχεις (ή αισθάνεσαι ότι) έχεις λίγα, βλέπεις τα πράγματα με άλλο μάτι και επαναπροσδιορίζεσαι.
Που θέλω να καταλήξω; Η οικονομική δυσχέρεια έχει κάνει όλους (αν όχι σχεδόν όλους) τους οίκους μόδας να βάλουν το αυτί τους πιο κοντά στο κοινό και να αφουγκραστούν καλύτερα τις ανάγκες των καταναλωτών και τις επιθυμίες τους. Αυτό δίνει μια νέα τροπή των πραγμάτων, όπου ακόμα και η επώνυμη-υψηλή μόδα υπηρετεί πλέον και την πρακτικότητα -αν όχι την εμπορικότητα- και είναι πιο κατανοητή και απλή.
Εμείς, από την άλλη μεριά ήρθε η ώρα να καταναλώσουμε αυτή τη μόδα με ακόμα πιο έξυπνους και αποτελεσματικούς τρόπους. Σε υπερκαταναλωτικούς καιρούς, όπου ακόμα και αν ψωνίζουμε ασύστολα από designer κομμάτια, ακριβές τσάντες μέχρι και fast fashion brands τύπου Zara ή H&M που μας φέρνουν κοντά στις πασαρέλες με λίγα λεφτά, το ανικανοποίητο υπάρχει ες αεί.
Can we get our satisfaction τελικά; Θεωρώ ότι ακόμα και αν η μόδα δύσκολα μπαίνει σε λογικά καλούπια, αν αλλάξουμε νοοτροπία αυτό μπορεί να είναι εφικτό. Αν μάθουμε καλύτερα τον εαυτό μας, τι μας ταιριάζει, τι μας εκφράζει και τι μας κάνει πραγματικά να αισθανόμαστε καλύτερα (ακόμα και αν αυτό σημαίνει να ξοδεύουμε σπανιότερα), τότε θα είμαστε σε πολύ καλό δρόμο.
Θεωρώ ότι απλοί τρόποι καθημερινής fashion γνώσης και αυτογνωσίας όπως οι λίστες αγορών, η ευρύτερη έρευνα αγοράς, η άψογα τακτοποιημένη γκαρνταρόμπα και η συνεπής μελέτη της μόδας μέσα από έγκυρα sites και περιοδικά μπορεί να καταλήξουν στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης λίγο ευκολότερα και με λίγο περισσότερο στιλ από το αναμενόμενο!
Λύση στην κρίση
Ξόδεψα τον μισό μου μισθό στο Golden Hall το πρώτο Σάββατο των εκπτώσεων και δεν έχω συνέλθει ακόμα. Είχα πολύ καιρό να πάω στα μαγαζιά και οι χαμηλές τιμές με δελεάσαν τόσο που δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Απέκτησα ένα θεϊκό balloon παλτό, ένα cocktail dress μαύρο που θα το φορέσω μέχρι να το αποσβέσω, και δυο μπλούζες must για αυτή τη σεζόν. Αλλά το μετάνιωσα.
Στην αρχή έλεγα ότι η κρίση είναι μια ψυχολογική υπόθεση βασισμένη σε ένα βαρύ χτύπημα στην οικονομία της Αμερικής, που διογκώνεται μέσω των media, τα οποία έχουν βαλθεί να μας πανικοβάλλουν. Σήμερα έχω φτάσει σε σημείο να ακούω καθημερινά για εταιρίες που χρεοκοπούν, προσπαθώ να κατανοήσω για πρώτη φορά την έννοια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, να ενημερωθώ για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η κρίση στην καθημερινότητά μου και σε αυτή των γύρο μου. Η αλήθεια είναι ότι είμαι σπάταλος άνθρωπος. Μου είναι πολύ δύσκολο να κάνω οικονομία και να διαχειριστώ τα χρήματά μού έτσι ώστε να έχω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από τις ‘επενδύσεις’ μου ή από τις χρηματοοικονομικές μου κινήσεις τέλος πάντων.
Αλλά τώρα το έχω πάρει απόφαση. Ήρθε η ώρα να σφίξω τη ζώνη μου και να προσπαθήσω με την ευκαιρία, να συμμαζέψω τα έξοδά μου. Επιτέλους, νομίζω πως έχω μπει στον σωστό δρόμο και θα ήθελα να μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί σας. Εννοείται ότι περιμένω και τις δικές σας παρεμβάσεις έτσι ώστε να καταφέρουμε να βάλουμε κανένα ευρώ στην άκρη για τις νέες κολεξιόν που καταφθάνουν στα μαγαζιά λίαν συντόμως J..
1. Έκανα μεταφορά υπολοίπου δανείων – αν έχετε μικροδάνεια, απλήρωτες κάρτες, κλπ καλό είναι να κοιτάξετε το ενδεχόμενο της μεταφοράς υπολοίπου που θα σας εξασφαλίσει μια ‘άτοκη’ περίοδος έτσι ώστε να πάρετε μια ανάσα από τα χρέη και να ξεπληρώσετε ένα ουσιαστικό κομμάτι του ποσού δίχως επιβάρυνση κάθε μήνα.
2. Έχω ξεκινήσει να αξιοποιώ το μετρό, το λεωφορείο και το τραμ αντί να παίρνω παντού το αυτοκίνητο και να σπαταλάω χρόνο και βενζίνη. Πάντως πρόσφατα πρόσεξα ότι το εισιτήριο των μαζικών μέσων μεταφοράς έχει αυξηθεί από 80 λεπτά σε 1 ευρώ – Δεν θυμάμαι να ακούω ποτέ για αυτή την υπέρογκη σε ποσοστό (25%) αύξηση στην τηλεόραση.
3. Περιόρισα τις κλήσεις από το κινητό μου. Κάποια στιγμή είχα μπει στη συνήθεια να μιλάω με όλες μου τις φίλες από το κινητό καθώς γυρνούσα από τη δουλειά και μέχρι να φτάσω σπίτι για να τα λέμε on the way home. Τώρα περιμένω να φτάσω σπίτι και μιλάω από εκεί.
4. Φτιάχνω φαγητό για τη δουλειά από το σπίτι σχεδόν κάθε μέρα. Αυτό αν καταφέρετε να το κάνετε συνήθεια πραγματικά θα βγείτε κερδισμένες εφόσον και πιο υγιεινά θα τρώτε αλλά σίγουρα και πιο οικονομικά.
5. Ανακάλυψα αυτό που λέμε σύγκριση τιμών στα ψώνια για το σπίτι, και όντως, υπάρχουν μεγάλες διαφορές σε τιμές προϊόντων από super market σε super market. Σύντομα στο myself.gr θα σας παρουσιάσουμε και μια μίνι έρευνα που κάνουμε για τα είδη στα super market. Έχουμε εντοπίσει τα φθηνότερα και θα τα μοιραστούμε μαζί σας.
6. Αποταμίευση! Έβαλα πάγια εντολή στο λογαριασμό της μισθοδοσίας μου έτσι ώστε να φεύγει κάθε μήνα ένα ποσό και να μπαίνει σε έναν άλλο λογαριασμό για τον οποίο δεν έχω ούτε cash card. Ελπίζω έτσι να ξεχνάω αυτό το ποσό κάθε μήνα και μετά από καιρό να βρεθώ έκπληκτη μπροστά σε ένα σεβαστό ποσό…το οποίο θα ξοδέψω για το επόμενό μου ταξίδι.
7. Έγινα θαμώνας του Skroutz.gr – την καταπληκτική online υπηρεσία για σύγκριση τιμών σε όλα τα ηλεκτρικά /ηλεκτρονικά είδη. Αν δεν το έχετε ανακαλύψει ακόμα δοκιμάστε το.
8. Έβγαλα μηνιαία κάρτα στο DVD club με 10 ευρώ όπου μπορώ να νοικιάσω κάθε μέρα και άλλη ταινία χωρίς να πληρώσω έξτρα – (ναι, ακόμα νοικιάζω και δεν ‘κατεβάζω’ ταινίες – σέβομαι τα δικαιώματα των δημιουργών καταρχήν, και κατά δεύτερων βαριέμαι αφόρητα τη διαδικασία του ‘download’έστω και με broadband).
9. Σβήνω τα φώτα της βεράντας το βράδυ. Κάνοντας οικονομία στο ρεύμα επωφελούμαστε διπλά, και προστατεύουμε το περιβάλλον αλλά και το πορτοφόλι μας.
10. Έχω ψάξει πολύ περισσότερο τι καλύπτει το ταμείο που είμαι ασφαλισμένη και έχω γλιτώσει πολλά λεφτά τον τελευταίο μήνα που είχα πέρα δώθε με γιατρούς. Πολλοί από εμάς τελικά πληρώνουμε για υπηρεσίες που μας παρέχονται δωρεάν.
Προσθέστε τώρα και τις δικές σας συμβουλές!
Διακοπές: Ώρα για… εκμετάλλευση!
Πού θα πάτε διακοπές; Αυτή είναι η ερώτηση που αντικαθιστά αυτές τις ημέρες το γνωστό, τυπικό και «αδιάφορο» στις περισσότερες των περιπτώσεων «τι κάνεις;» ή «όλα καλά;». Και καθένας έχει να σου δώσει μια διαφορετική απάντηση για τον προορισμό του.
Δεν έχουν πολλοί στον κόσμο αυτήν τη δυνατότητα… Η Ελλάδα μάς την παρέχει. Και με το παραπάνω! Οι πάμπολλες επιλογές μας για το πού θα καταλήξουμε τις ημέρες των αδειών μας σε αυτή την χώρα, είναι γεγονός. Και μάλιστα για να ακριβολογούμε, γεγονός αδιαπραγμάτευτο!
Τα νησιά (από τα πιο κοσμοπολίτικα μέχρι τα πιο απομακρυσμένα), τα χωριά, αλλά κυρίως κάθε σπιθαμή παραλίας έχουν αυτή την περίοδο την τιμητική τους. Το μόνο που μας τα χαλάει είναι πως κάθε χρόνο εκτός από την τιμητική τους έχουν και την… τιμή τους. Το ύψος της κυμαίνεται ανάλογα με την τοποθεσία.
Η «εκμετάλλευση» ή όχι κυμαίνεται ανάλογα με την τακτική της επιχείρησης. Ταβερνάκια, παραλίες, ξαπλώστρες, ποτά, παγωτά, καφέδες και οτιδήποτε άλλο «αναζητά» η καθημερινότητά μας, αντιστοιχούν όχι σε μία (ανά είδος) αλλά σε πολλές τιμές.
Μη μου πείτε ότι δεν σας έχει τύχει…
Σίγουρα κάποια φορά στο μπάνιο σας έχει έρθει κάποιος (που από τον ήλιο δεν μπορείτε να διακρίνετε καλά τη φιγούρα του) και σας λέει: η ξαπλώστρα τόσο, η ομπρέλα τόσο, αν θέλετε καφέ τόσο κ.λπ. Βέβαια, ο συγκεκριμένος τύπος -που από… την πολλή δουλειά έχει αποκτήσει νιγηριανές ρίζες- αν ήταν στην δικαιοδοσία του, θα συμπλήρωνε: και ο κόκκος κάθε άμμου τόσο, αν κολυμπήσετε στην δεξιά πλευρά τόσο, ενώ είναι κάτι παραπάνω από σαφές πως το… ύπτιο είναι ακριβότερο από το πρόσθιο!
Σίγουρα κάποια φορά μετά το μπάνιο σας έχετε καθίσει σε κάποιο ταβερνάκι και φεύγοντας ευχαριστείτε τον Θεό που (τουλάχιστον) δεν σας πήραν τα… αυτονόητα! Βέβαια τσεκάρετε, ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά. Έτσι για σιγουριά, βρε αδερφέ!
Επίσης, σίγουρα την πρώτη φορά που επιστρέφετε στο ξενοδοχείο σας, θυμάστε και πάλι πως η συμφωνία για το δωμάτιο διαμονής σας αφορούσε σε κάτι τελείως διαφορετικό, γι’ αυτό και είχατε διαθέσει παραπάνω χρήματα. Το ΔΙΚΟ ΣΑΣ δωμάτιο δεν θα έβλεπε στον φωταγωγό, η πισίνα δεν θα ήταν για ποδόλουτρο, το δωμάτιο θα ήταν αποκλειστικά για εσάς και όχι αποικία «μικρών εχθρών» της υγείας σας, ενώ το πρωινό δεν θα χρειαζόταν δοκιμή από μελλοθάνατο.
Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία. Κάθε χρόνο οι ίδιες ατάκες: «μια καταγγελία χρειάζονται…», «γι’ αυτό ο τουρισμός μας θα αφανιστεί», «να γιατί οι ξένοι προτιμούν πλέον τα άλλα κράτη», «γύφτοι!».
Γιατί όμως όλα αυτά να είναι τόοοοοσο σίγουρα; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ;
Να σας πω εγώ! Γιατί δεν υπάρχει καμία αντίδραση. Γιατί σχεδόν κανένας δεν είναι ενημερωμένος για τα δικαιώματά του και, πιστέψτε με, είναι πολλά.
Πόσοι από εσάς γνωρίζετε ότι το κουβέρ έχει καταργηθεί και είναι παράνομο να σας το χρεώνουν; Πόσοι από εσάς γνωρίζετε ότι το εμφιαλωμένο νερό και το ψωμί ή το ψωμί με βούτυρο πρέπει να το παραγγείλετε για να σας το φέρουν;
Ελάχιστοι, είμαι σίγουρη.
Για να κάνετε όμως πράξη όλα όσα… «καταριέστε», υπάρχει αυτή η μικρή αλλά εξαιρετικά σημαντική λεπτομέρεια: η ενημέρωση για τα δικαιώματά σας. Ακόμα όμως και στην περίπτωση που δεν καταφέρετε ούτε με αυτόν τον τρόπο να αλλάξετε την τακτική των καιροσκόπων, τουλάχιστον θα έχετε βγει κερδισμένοι για δύο λόγους:
1. Δεν θα πληρώσετε κανενός το… «έτσι θέλω»
2. Φεύγοντας δεν θα σας αποκαλέσει κανένας «κοροΐδο».
Λίγο το έχετε;
Καλές και… ενημερωμένες διακοπές λοιπόν!
