Η γνωστή ρήση «Τα φαινόμενα απατούν» επιβεβαιώθηκε στη ζωή και στη σχέση μου με τον πιο απίθανο τρόπο. Από τη Χρύσα, όπως εκείνη μας διηγήθηκε την ιστορία της.
Με τον Χρήστο ήμασταν μαζί τρία χρόνια και ετοιμαζόμασταν να παντρευτούμε, τόσο επειδή θέλαμε να κάνουμε οικογένεια, όσο και για το γνωστό πρακτικό λόγο για τον οποίο –τότε τουλάχιστον– παντρευόντουσαν τα μισά ζευγάρια στην Ελλάδα: για να πάρουμε στεγαστικό δάνειο. Είχαμε νοικιάσει μια παλιά μονοκατοικία και όταν η ιδιοκτήτρια μας είπε ότι θα την πουλούσε, της κάναμε προσφορά και συμφώνησε.
Ενθουσιασμένη, μελετούσα ώρες ολόκληρες περιοδικά διακόσμησης. Ο Χρήστος με πείραζε, αλλά ήξερα πως ήταν το ίδιο χαρούμενος. Ένιωθα ευγνώμων για τη σχέση μας, είχα ζήσει μέσω φίλων περιπτώσεις επώδυνων σχέσεων, με απιστίες και ψέματα, και ήμουν τρισευτυχισμένη που στον τομέα αυτό είχα την τύχη με το μέρος μου. Με τον Χρήστο ένιωθα ασφαλής. Τον θαύμαζα, τον εμπιστευόμουν και λάτρευα την ψυχραιμία του. Ίσως το γεγονός ότι ασχολούνταν με τη διαιτησία ποδοσφαίρου να τον έκανε ακόμα πιο ανθεκτικό στις εντάσεις.
Στους δύο τρίτος χωρεί
Το ποδόσφαιρο ήταν πάντα η αδυναμία του. Έπαιζε από 13 χρόνων σε ερασιτεχνικές ομάδες, αλλά σταμάτησε όταν ξεκίνησε να δουλεύει σε μια μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία. Αργότερα ο πατέρας του τού έβαλε την ιδέα να γίνει διαιτητής, και έτσι πήγε στη σχολή διαιτησίας.
Η διαιτησία σε τοπικά πρωταθλήματα ως παράπλευρη ενασχόληση δεν τον απασχολούσε παρά μόνο μερικές ώρες τα Σαββατοκύριακα, τις οποίες εγώ εκμεταλλευόμουν για να βλέπω τις φίλες μου. Όλες θεωρούσαν το κόλλημά του με το ποδόσφαιρο θετικό, μια και, όπως έλεγαν, με «δεύτερη γυναίκα» στη ζωή του την μπάλα δεν θα υπήρχε χώρος για τρίτη.
Μυστικά και ψέματα
Η πρώτη φορά που σκέφτηκα ότι ο Χρήστος μού έκρυβε κάτι ήταν όταν, μια μέρα που χτύπησε το κινητό του, βγήκε στο μπαλκόνι για να μιλήσει. Όταν τον ρώτησα γιατί, απάντησε πως το τηλεφώνημα ήταν για δουλειά και δεν ήθελε να με «πονοκεφαλιάζει». Δεν είπα κάτι, αν και σκέφτηκα πως κι άλλες φορές μιλούσε στο τηλέφωνο για δουλειές μπροστά μου, χωρίς ποτέ να σκεφτεί ότι με ενοχλεί.
Δέκα μέρες αργότερα το σκηνικό επαναλήφθηκε, χτύπησε το τηλέφωνο κι ο Χρήστος πήγε στο διπλανό δωμάτιο για να μιλήσει. Τρεις μέρες μετά, πάλι το ίδιο. Και μία εβδομάδα αργότερα, ύστερα από ένα τέτοιο τηλεφώνημα, έφυγε βιαστικά από το σπίτι, γιατί «είχε ξεχάσει κάτι στην εταιρεία». Άρχισαν να μου μπαίνουν ψύλλοι στ’ αφτιά. Μήπως με απατούσε;
Μυστήρια πράγματα
Προσπάθησα να του μιλήσω. Η απάντηση στην ερώτησή μου γιατί είχε γίνει τόσο μυστικοπαθής, ήταν πως είχε πολλή δουλειά λόγω αναποδιών στα έργα της εταιρείας και ότι δεν άξιζε να ασχολούμαι με το θέμα.
Μην ξέροντας τι άλλο να κάνω, μίλησα στην αδελφή μου. Εκείνη έπεσε από τα σύννεφα, αφού ο τελευταίος άντρας που περίμενε να έχει διπλή ζωή ήταν ο Χρήστος. Δεν ήξερε όμως κι εκείνη πώς να εξηγήσει όλα αυτά τα μυστήρια τηλεφωνήματα, τις απουσίες του από το σπίτι και τις υπεκφυγές του, κι έτσι μου πρότεινε να βάλουμε έναν ντετέκτιβ να τον παρακολουθήσει: «Σε δύο μήνες θα τον παντρευτείς, πρέπει να λυθεί το θέμα άμεσα». Αν μου έλεγες παλιότερα ότι θα έφτανα σε αυτό το –χαμηλό, για να είμαστε ειλικρινείς– σημείο, θα γελούσα. Παρ’ όλα αυτά, πανικόβλητη ότι ο κόσμος μου είχε αρχίσει να γκρεμίζεται, συμφώνησα. Ψάξαμε στην εφημερίδα, βρήκαμε έναν ντετέκτιβ που αναλάμβανε τέτοιες υποθέσεις και κλείσαμε ραντεβού.
Από το κακό στο χειρότερο
Από την αρχή της κουβέντας ο ντετέκτιβ έδειξε πεπεισμένος ότι ο φίλος μου με απατούσε και όλο αυτοπεποίθηση δήλωσε ότι, επειδή το πρόγραμμα του Χρήστου ήταν ίδιο κάθε μέρα, σύντομα θα είχε στοιχεία για τα πάντα. Πράγματι, λίγες μέρες αργότερα μου τηλεφώνησε. Από το ύφος του κατάλαβα ότι δεν είχε καλά νέα. Πήρα την αδελφή μου και την παρακάλεσα να πάμε μαζί στο γραφείο του ντετέκτιβ. Σε όλη τη διαδρομή έκλαιγα. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο Χρήστος με είχε ξεγελάσει έτσι. Σκεφτόμουν πως αν είχε ερωτευτεί, θα μου είχε πει να χωρίσουμε, άρα έκανε μόνο το κέφι του, κι αυτό μου φαινόταν χειρότερο.
Η αδελφή μου, που παρίστανε την ψύχραιμη, μου έλεγε συνεχώς: «Κάτσε να δούμε τι θα μας πει». Μόλις μπήκαμε στο γραφείο, ο ντετέκτιβ με κοίταξε με το πιο αμήχανο βλέμμα. Μόλις μου έδειξε τις φωτογραφίες που είχε τραβήξει έξω από ένα μικρό ξενοδοχείο, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ο Χρήστος όντως με απατούσε, και μάλιστα με άντρα.
Χάσαμε την μπάλα
Άρχισα να κλαίω με λυγμούς. Ο ντετέκτιβ με ρώτησε αν ήθελα να μου βρει τα στοιχεία του άλλου άντρα. Του είπα ότι δεν ήθελα να μάθω τίποτε άλλο. Η αδελφή μου είχε μείνει άφωνη. Πλήρωσε, πήρε τις φωτογραφίες και φύγαμε. Περάσαμε από το σπίτι, μάζεψα τα πράγματά μου και πήγαμε στο δικό της. Όταν ο Χρήστος με αναζήτησε στο κινητό, το βράδυ, του απάντησε η αδελφή μου. Του είπε ότι τα ξέραμε όλα για τα ραντεβού του στο τάδε ξενοδοχείο και ότι θα ήταν καλύτερο να με αφήσει ήσυχη.
Εκείνος ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα σιωπής της είπε: «Πώς το μάθατε; Ποιος σας το είπε; Σου ορκίζομαι, Αντιγόνη, για τη Χρύσα το έκανα». Η αδελφή μου τού έκλεισε το τηλέφωνο και με απορημένο ύφος μού μετέφερε τα λόγια του. Τι μπορεί να εννοούσε όταν έλεγε ότι το έκανε για εμένα; Και τότε έκανα τις συνδέσεις: Τελευταία ο Χρήστος είχε κάνει δύο μεγάλες καταθέσεις στο λογαριασμό όπου μαζεύαμε λεφτά για το σπίτι, μου είχε πει ότι ήταν μπόνους από τη δουλειά, αλλά τελικά η αλήθεια πρέπει να ήταν πολύ διαφορετική. Κοιταχτήκαμε με την αδελφή μου. Ο Χρήστος ήταν ζιγκολό!
Καχυποψία στο έπακρο
Δεν ήξερα τι ήταν λιγότερο κακό, να με απατά με έναν άντρα ή να κάνει σεξ επί πληρωμή; Όποιο από τα δύο κι αν συνέβαινε, δεν μπορούσα να είμαι μαζί του. Αυτό ήταν το μόνο σίγουρο. Στη μία τη νύχτα χτύπησε το κουδούνι. Ήταν ο κολλητός του Χρήστου, ο οποίος είχε έρθει να μου μιλήσει. Του είπα να μου πει ό,τι ήθελε να μου πει γρήγορα. Όταν ξεκίνησε να μιλάει, όλα όσα υπέθετα ανατράπηκαν.Ο Χρήστος δεν με απατούσε, ούτε ήταν ζιγκολό. Σε αυτές τις συναντήσεις είχε πάει για να «λαδωθεί». Του είχαν προτείνει και στο παρελθόν να κάνει τα στραβά μάτια σε αγώνες και είχε αρνηθεί. Η λαχτάρα μου όμως για το σπίτι τον έκανε να σκεφτεί μήπως για χάρη μου άξιζε να «τα πάρει» μια δυο φορές. Κι έτσι, δέχτηκε να συναντηθεί με τον ενδιαφερόμενο. Όμως, μετά τα ραντεβού το ξανασκέφτηκε και τελικά απέρριψε τη συμφωνία.
Τον άκουγα αμίλητη να μου λέει ξανά και ξανά πως ο Χρήστος δεν ήταν τέτοιος άνθρωπος και πως μόνο για εμένα σκέφτηκε να το κάνει και να τον συγχωρέσω. Έφυγα όπως ήμουν και πήγα σπίτι, όπου βρήκα τον Χρήστο σωστό ερείπιο. Τον αγκάλιασα και δεν είπα κουβέντα ούτε για το ντετέκτιβ ούτε για τα σενάρια που είχα κάνει, λέγοντας ότι έτυχε να τον δει στο ξενοδοχείο ένας γνωστός της αδελφής μου.
Ικανοποιημένη που δεν είχε προδώσει ούτε εμένα ούτε τις αρχές του, δύο μήνες αργότερα στεκόμουν χαρούμενη δίπλα του στην εκκλησία. Οι δόσεις του δανείου με το οποίο αγοράσαμε τελικά το σπίτι συνεχίζουν να τρέχουν μέχρι σήμερα και μας ταλαιπωρούν, αλλά είναι ένα ακόμα από εκείνα τα καθημερινά προβλήματα που μας δένουν. Και τα οποία εύχομαι να είναι πάντα οικονομικής φύσεως!
*Τα ονόματα έχουν αλλάξει για προφανείς λόγους.
Think twice
Η πρόσληψη ιδιωτικού ερευνητή είναι μια ακραία επιλογή, γι’ αυτό πριν καταλήξεις σε αυτήν φρόντισε να έχεις εξαντλήσει όλες τις εναλλακτικές. Ακόμα και αν το αποφασίσεις, διάλεξε προσεκτικά τον επαγγελματία στον οποίο θα απευθυνθείς. Σκέψου πως σε αυτό τον άνθρωπο θα εκθέσεις εσένα, το σύντροφό σου, την προσωπική σας ζωή, αλλά και όσους ανθρώπους σχετίζονται μαζί σας. Δεν θέλεις να είναι κάποιος που ενδεχομένως θα εκμεταλλευτεί τα όποια αποτελέσματα.
