Αμάσητο έχουν καταπιεί οι Έλληνες το παραμύθι

amasito-echoun-katapiei-oi-ellines-to-paramythi

Το τσακ. Στο παρά πέντε η Ασφάλεια Καλαμάτας πρόλαβε ένοπλη εξέγερση. Το αντάρτικο που οργάνωνε στον Ταΰγετο η περιβόητη ένοπλη ομάδα των πέντε. Υπό τον τίτλο «Ομάδα Εψιλον-τάγμα Ελλήνων μαχητών». Με όπλα, πυρομαχικά, κατάλληλο εξοπλισμό, τρόφιμα. Μέχρι και ελβετικούς σουγιάδες. Δεν πρόκειται περί πλάκας. Ολα αυτά αναφέρονται στο αστυνομικό δελτίο. Οτι οι εν λόγω «αντάρτες» σχεδίαζαν βομβιστικές επιθέσεις σε Καλαμάτα και Μυστρά. Κατ' αρχήν.

Στη συνέχεια, όπως ομολόγησαν, είχαν σαν στόχους να επιτεθούν με αυτοσχέδιες βόμβες στην Εφορία και στα δικαστήρια της Καλαμάτας. Οι δαιμόνιοι αστυνομικοί έκαναν την ακόλουθη χαρτογράφηση σχετικά με την ιδεολογική ταυτότητα της ένοπλης ακροδεξιάς οργάνωσης: «Πίστευαν στον θεό Δία! Δήλωναν εθνικιστές, απόγονοι του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Πολέμιοι του χριστιανισμού, του Βυζαντίου, των Εβραίων και της μασονίας! Στρέφονταν και κατά του πολιτικού συστήματος και κατά της Χρυσής Αυγής».

Μιλάμε για περιβόλι. Μιλάμε ούτε στο σινεμά δεν παίζονται αυτά τα έργα. Να πρόκειται για τίποτα τρελούς, τίποτα βαρεμένους; Και ναι και όχι. Και η τρέλα έχει τα όριά της. Κι αν πρόκειται για τίποτα «δέντρα» στον Ταΰγετο; Ή για καμιά ΕΠΕ, απαγωγές, εκρήξεις, πυρομαχικά; Ή και τα δύο μαζί. Και για να γλιτώσουνε τα χειρότερα, αφού έτσι ή αλλιώς τους πιάσανε με τα σέα, το ρίξανε στον θεό Δία, στο Βυζάντιο και στους Εβραίους. Η Περσεφόνη τους διέφυγε και την αφήσανε απ' έξω.

Κατά τα άλλα, ρίγη συγκίνησης έχουν καταλάβει το πανελλήνιο. Που παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα την αδυσώπητη μάχη της κυβέρνησης και του κάθε υπουργού ξεχωριστά με τη Λερναία Υδρα της τρόικας. Η προαναγγελία του κεντρικού δελτίου ειδήσεων της ΕΡΤ, με τον Πάνο Χαρίτο, θυμίζει πολεμικό ανακοινωθέν: «Σκληρή μάχη με τους δανειστές. Κόκκινα δάνεια και ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, τα δυο μέτωπα». Ακολούθως: «Σκληρή απάντηση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Τρύφωνα Αλεξιάδη, για τη σφαίρα που δέχτηκε με συστημένη επιστολή: Οι απειλές δεν μας φοβίζουν. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα».

Στο ίδιο μήκος κύματος και η συντρόφισσα Ράνια Σβίγκου: «Ο αγώνας της κυβέρνησης απέναντι στη λιτότητα θα πρέπει να βρει συμμαχίες». Χωρίς να αγνοούμε και τη βαρυσήμαντη παρέμβαση της Μαρίας Μπεκατώρου: «Πλαστική δεν έχω δοκιμάσει. Εχω καλά γονίδια από τους γονείς μου. Τώρα είμαι 52 κιλά, ενώ στα αδύνατά μου είμαι και 50. Στην εφηβεία όμως είχα φτάσει και 65. Είμαι 41, αλλά νιώθω 25 χρονών».

Όπως, λοιπόν, η μία, μοναδική και ανεπανάληπτη, Μαρία Μπεκατώρου, είναι 41 ετών, αλλά νιώθει 25, έτσι ακριβώς και οι Συριζαίοι. Ενώ έχουν παραδοθεί, είναι αιχμάλωτοι, υπογράφουν με χέρια και με πόδια ό,τι τους δίνει η τρόικα, νοιώθουν ότι αγωνίζονται. Οτι δίνουν μάχες. Ενώ έχουν δώσει γη και ύδωρ κι ετοιμάζονται να δώσουν και τον αέρα, νιώθουν ότι μάχονται υπέρ βωμών και εστιών. Οτι πολεμάνε τους δανειστές όπως θα πολέμαγαν οι πέντε της Καλαμάτας τους Εβραίους και τους μασόνους.

Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, δεν έχουμε να κάνουμε ούτε με παλαβούς της Καλαμάτας ούτε με τη Μαρία Μπεκατώρου (φωτό). Ούτε με τον Γιάννη Αναστασίου που εξακολουθεί να νιώθει ότι είναι εξαιρετικός προπονητής.

Την Κυριακή το βράδυ, μετά τα τρία στην Τούμπα, είπε «αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη της ήττας». Τη Δευτέρα που μίλησε στους παίκτες τους είπε «δεν κάνατε αυτά που είχαμε δουλέψει». Αφού, λοιπόν, αυτός και τα είχε δουλέψει και τα είχε πει σωστά, αλλά τα παλιόπαιδα οι ποδοσφαιριστές τα κάνανε λάθος, η ευθύνη που ανέλαβε είναι παραμύθι φούρναρης.

Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, μιλάμε για την κυβέρνηση και τους υπουργούς της. Που, παραμύθι φούρναρης, κάνουνε τους μαχητές. Αν χάσει ο Παναθηναϊκός στην Τούμπα, δεν χάθηκε ο κόσμος. Στη χώρα έχουν χαθεί τα πάντα. Κι ενώ τα αλάνια της «13» δεν μασάνε και τον έχουνε τον κόουτς Γιάννη έτοιμο για το τσιγκέλι, τα κιρίζια οι Ελληνες το έχουνε καταπιεί το παραμύθι του ΣΥΡΙΖΑ αμάσητο. Τους δουλεύουνε οι Κατρούγκαλοι ότι, τάχαμου και να, παλεύουνε να σώσουνε ό,τι μπορούνε από τις συντάξεις. Να λέει, λοιπόν, καμιά μαλακία η Μπεκατώρου, δεν τρέχει κάστανο. Να σε δουλεύει ο Κατρούγκαλος, η γάμα εθνική του ΠΑΣΟΚ, που ο Βενιζέλος τους είχε για να του φέρνουνε καφέδες και τσιγάρα, είναι σόνικο. Αυτά.

Να σου κάνει πλακα ο Κατρούγκαλος, η γάμα εθνική του ΠΑΣΟΚ, που ο Βενιζέλος τους είχε για να του φέρνουνε καφέδες και τσιγάρα, είναι σόνικο.

Αφού δεν υπάρχουν σέντερ φορ γκολτζήδες, θα βρεθούν κάποιοι άλλοι που θα τα βάζουν Γιάννου, Φορτούνης, Μάντζιος. Καρέλης, Μπακασέτας. Τι λένε από πρώτη άποψη αυτά τα πέντε ονόματα; Λένε ότι βρίσκονται στις πέντε πρώτες θέσεις των σκόρερ της Σούπερ Λίγκας. Γιάννου-Φορτούνης με επτά γκολ, ο Μάντζιος με έξι και Καρέλης-Μπακασέτας από πέντε. Και με τέσσερα γκολ από κάτω Βάργκας-Μπουονανότε της ΑΕΚ, ο Βέλιος, ο Μποτία κι ο Μιλούνοβιτς του Πλατανιά. Νωρίς είναι ακόμα, αλλά σχεδόν κάθε χρόνο, κάπου εκεί πάει η δουλειά με τους σκόρερ. Σου ξεπετάγονται περιπτώσεις που δεν τις περιμένεις.

Πρόπερσι είχε βγει πρώτος σκόρερ με 16 γκολ αυτή η γεροντάρα ο Σολάρι της Ξάνθης. Πέρυσι ο Μπαράλες του Αστέρα Τρίπολης, με 17 γκολ. Κι εφέτος κατά εκεί πάει η δουλειά. Δύσκολο να αντέξουν μέχρι το τέλος και να βάζουν γκολ κάθε Κυριακή, ποδοσφαιριστές σαν τον Γιάννου, τον Μάντζιο και τον Μπακασέτα. Που παίζουν σε ομάδες σαν τον Αστέρα, τον Λεβαδειακό. Δεν υπάρχουν όμως οι μεγάλοι στράικερ. Παρά το γεγονός ότι το επίπεδο έχει πέσει και το σκοράρισμα έχει γίνει εύκολο. Κι ενώ φαίνεται οξύμωρο, δεν είναι. Αφού δεν υπάρχουν σέντερ φορ γκολτζήδες, θα βρεθούν κάποιοι άλλοι που θα βάζουν κάθε φορά τα γκολ.

Ποιο από τα δυο ενδεχόμενα θα έδινες φαβορί;


ΟΙ οπαδοί αλλά και οι δημοσιογράφοι βάζουνε κάτω το πρόγραμμα. Εκτιμάνε ποια παιχνίδια είναι εύκολα, ποια παιχνίδια είναι δύσκολα και κάνουνε υπολογισμούς. Κι όταν πρόκειται για δημοσιογραφία, με τον ανάλογο τίτλο: «Αρχίζει το πρόγραμμα Γολγοθάς». «Στόχος το πέντε στα πέντε». Ολα αυτά, βέβαια, είναι θεωρητικά. Δεν είναι δεδομένο ότι θα επιβεβαιωθούν στην πράξη. Παντού και πάντα, όλες οι ομάδες, χάνουν βαθμούς σε παιχνίδια που θεωρούνται εύκολα και κερδίζουν ματς που είναι δύσκολα. Το «εύκολο» και το «δύσκολο» όμως στο ποδόσφαιρο σαν γενική αρχή ισχύει.

Ο Παναθηναϊκός για παράδειγμα. Πριν από το ματς στην Τούμπα είχε εύκολο πρόγραμμα: Με Καλλονή, Λεβαδειακό, Πλατανιά, Γιάννενα στη Λεωφόρο. Κι εκτός έδρας σε Αγρίνιο, Νέα Σμύρνη, Ξάνθη. Κανένα παιχνίδι, βέβαια, δεν παίρνεται με το στόμα. Ο Παναθηναϊκός πήρε τα έξι από τα επτά. Εξ ου και η φόρα που πήρε ο Αναστασίου όταν δήλωσε πριν από την Τούμπα «δεν είναι εύκολο για κανέναν να μας κερδίσει». Εγινε ό,τι έγινε και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα: Μέσα η ΑΕΚ, έξω ο Ατρόμητος, μέσα ο Ολυμπιακός, έξω Ηρακλής-Βέροια, μέσα Αστέρας Τρίπολης, έξω ο Πανθρακικός, σχόλασε ο γάμος σε ό,τι έχει να κάνει με τον πρώτο γύρο και καλά Χριστούγεννα.

Πόσους βαθμούς θα πάρει ο Παναθηναϊκός σε αυτά τα επτά παιχνίδια; Κάνε με προφήτη να σε κάνω πλούσιο. Μόνο ο Γιαραμπής ξέρει. Το γήπεδο, λοιπόν, είναι ο καθρέφτης. Εκεί φαίνονται όλα. Αν τα καταφέρνεις στα εύκολα κι αν αντέχεις στα δύσκολα. Αν είσαι μπουκ, όμως, τι αποδόσεις θα έβγαζες για το αν θα είναι ή δεν θα είναι στο πάγκο του Παναθηναϊκού στον δεύτερο γύρο ο Αναστασίου; Ποιο από τα δυο ενδεχόμενα θα έδινες φαβορί;

Ερώτηση: Το αντικείμενο συζήτησης Μελισσανίδη-Πογέτ ήταν η ομάδα εργασίας για την «Αγια-Σοφιά»;

Με σαφώς περισσότερες παραστάσεις, ο Εσιέν θα ήταν καλύτερη περίπτωση για βοηθός του Αναστασίου.