Fabrics: Ποιοτική noise industrial made in Greece; Κι όμως!

fabrics-poiotiki-noise-industrial-made-in-greece-ki-omos

Δηλώνω λάτρης (και όχι σκλάβος) της συσκευασίας.

Θα προτιμήσω να δώσω τα λεφτά μου στον καλλιτέχνη που πέρα από καλή μουσική θα μου προσφέρει και μια διαφορετική, καλαίσθητη συσκευασία.

Μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα για τον ακροατή που αγοράζει ακόμα cd, από το να αγοράσει ένα δίσκο με μια φτηνιάρικη πλαστική θήκη των 10 λεπτών και να την πληρώσει 15-20 ευρώ, σε μία εποχή που το πειρατικό downloading μοιάζει μονόδρομος.

Σε μία τέτοια πολύ όμορφη και ιδιαίτερη hand-made συσκευασία, επενδυμένη με ύφασμα, καθώς επίσης και σε ψηφιακή μορφή διατίθεται ο πρώτος δίσκος των Fabrics από την From A Tree.

Το συγκρότημα αποτελείται από τους Βασίλη Κεσαλίδη και Θανάση Δημητριάδη ή αλλιώς spinnet και ed209 (με αυτά τα ονόματα είχαν εμφανιστεί στο Another Fine Project στη Θεσσαλονίκη  το 2006, οπότε και ξεκίνησε η συνεργασία τους) και κινούνται στα μονοπάτια της IDM με πινελιές δομημένου-ρυθμικού θορύβου.

Οι δουλειές στον συγκεκριμένο χώρο αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από DIY παραγωγές και δυστυχώς οι περισσότερες από αυτές στη χώρα μας πέφτουν στη λούπα της επανάληψης και της στεγνής αντιγραφής επιρροών, προσπαθώντας να μοιάσουν στα ονόματα του εξωτερικού που κυριαρχούσαν στη σκηνή την περασμένη δεκαετία. Κεφάλαιο το οποίο οι Fabrics υποσκέλισαν πολύ επιτυχημένα, προσπερνώντας τη χρήση επαναλαμβανόμενων μοτίβων και μόνιμων χορευτικών εξάρσεων — που είναι και η πληγή της σημερινής noisecore σκηνής.

Αντίθετα φρόντισαν να δομήσουν τον δίσκο τους πρώτα με φαντασία και κατόπιν με πολλές ιδέες και ατμόσφαιρες από συγγενικά και μη electro-κινούμενα παρακλάδια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο δίσκος να έχει ποικιλία και να μη γίνεται βαρετός, δίνοντας καινούρια πράγματα στον ακροατή κάθε φορά που που ακούει το album.

Ο σκληρός πυρήνας των Fabrics αποτελείται από τον συνδυασμό industrial μελωδιών και harsh-drone electronics. Κρύβει εκπλήξεις και υπόσχεται μελλοντική επαναφορά στο ηχοσύστημα αλλά και μπόλικο ιδρώτα απο το χορό στη πίστα!

Ο δίσκος ξεκινά με το Autofriend, ένα downtempo κομμάτι με παιχνιδιάρικες διαθέσεις, που μου έφερε στο νου περισσότερο τις μελωδικές στιγμές του Iszoloscope, του Imminent και λοιπών AntZen-ικων ηχοτρομοκρατών, αλλά ευτυχώς εκεί σταματούν οι ομοιότητες. Το δίδυμο ξεκινά να ξεδιπλώνει το δικό του μουσικό χαρακτήρα αποδεικνύοντας μου πως αποτελούν ένα άνετα “εξαγώγιμο προιόν”! Οι Drum ‘n’ Bass ρυθμοί σε κρατάνε όρθιο και τα χορευτικά ξεσπάσματα δε σου αφήνουν άλλη επιλογή από το να αφήσεις το ποτό στην άκρη και να ακολουθήσεις με το σώμα σου τον ρυθμό. Οι εγκεφαλικές συχνότητες παντρεύονται με σκοτεινές διαθέσεις και τα beat-από-μπετό μένουν μισό βήμα πίσω για να αφήσουν την ατμόσφαιρα να διαπεράσει τον κροταφικό λοβό, ώστε να του κάνουν μετά μαζικό “ντου από παντού” με κομμάτια σαν το Deconstruction Yard.

Αν στο επόμενο noise party που θα πας, ρωτήσεις τον DJ τι παίζει και σου πει: “Α! Κάτι δικά μας παλικάρια — καλοί ε;” μάλλον για αυτούς θα μιλάει!