Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί πως η Μπιενάλε Χορού της Λυών, που έκλεισε φέτος τον χρονικό κύκλο 25ετούς ύπαρξης, με παραστάσεις από τις 6 μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου, είναι το σημαντικότερο παγκόσμιο χορευτικό γεγονός του πλανήτη, συγκεντρώνοντας το ενδιαφέρον χιλιάδων καλλιτεχνών και θιασωτών του χορού, σε ατέρμονη αθώα βακχεία απολαυστικών εμπειριών, με τους ιερείς κι ιέρειες των 42 συγκροτημάτων που πήραν αυτή τη φορά μέρος.
Χωρίς καν να μετράμε τις παράλληλες εκδηλώσεις εκθέσεων, σεμιναρίων και μαθημάτων χορού στις πλατείες, παρελάσεις κι εύθυμες χορευτικές βραδιές. Μια γιορτή για όλη την όμορφη πόλη, που κατευθύνει ο οραματιστής κι έμπειρος χαρισματικός καλλιτεχνικός διευθυντής του, Guy Darmet.
Κυριολεκτώντας στο θέμα της φετινής Μπιενάλε «Επιστροφή στο μέλλον» και σε συμπαραγωγή μαζί της, ο πολυβραβευμένος και πολυσυζητημένος Γάλλος, αλβανικής καταγωγής, χορογράφος Ανζελέν Πρελζοκάζ (είδαμε το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» του πριν από μερικά χρόνια στο Ηρώδειο), παρουσίασε με το εικοσιεξαμελές μπαλέτο του στο «Σπίτι του χορού» σε παγκόσμια πρώτη, τη νέα του δημιουργία «Χιονάτη». Ένα σύγχρονο ρομαντικό μπαλέτο, στο οποίο η κίνηση δίνει τη χρονολογία ύπαρξης κι όχι ο τίτλος.
Η Χιονάτη του προικισμένου χορογράφου επιστρέφει στο μέλλον! Κι ας ακολουθεί κατά γράμμα τον αφηγηματικό ιστό των αδελφών Γκριμ. Στ' αχνάρια του κλασικού μπαλέτου ο Πρελζοκάζ, με μαεστρία συνυφαίνει, σε αληθινή σχέση με τη συναρπαστική μουσική του Γκούσταβ Μάλερ, τις πολυσύνθετες πτυχές του έργου. Πρόλογος με την κακή μητριά μάγισσα και τις μηχανορραφίες της, κι ακολουθεί χορός των αυλικών στο παλάτι, σ' ένα θαυμάσιο συνδυασμό κλασικών και σύγχρονων βηματισμών, με τον βασιλιά και τη Χιονάτη καθισμένους σε υπερυψωμένες καρέκλες και κοσμικές θέσεις.
Το μπαλέτο εξελίσσεται με τον τεράστιο μαγικό καθρέφτη ν' αντικαθρεφτίζει την απάντησή του σαν η μητριά/βασίλισσα τον ερωτά «ποια είναι η πιο ωραία», για ν' ακολουθήσουν σκηνές στο δάσος μ' ερωτικά pas de deux και τους στρατιώτες που καταδιώκουν τη Χιονάτη. Υστερα από μικρή παύση, σ' αυτό το έργο της μιας ώρας και 50 λεπτών, παίρνει μεγαλύτερη δύναμη το εντυπωσιακό σκηνικό του Thierry Leproust, ένα πανύψηλο βραχώδες τοίχωμα, από τις τρύπες του οποίου ξεπροβάλλουν οι 7 νάνοι. Η Γιαπωνέζα Nagisa Shirai είναι αναμφισβήτητα μια χορεύτρια εξαιρετικών ικανοτήτων, πιο εύπλαστη κι από ζυμάρι, γρήγορη σαν ελαφίνα, κι εύλογα ο χορογράφος την επέλεξε για τη Χιονάτη της πρεμιέρας.
Της έλειπε όμως η καλλίγραμμη ομορφιά (προς μεγάλη χαρά της κακιάς μητριάς), έτσι όπως αναδυόταν από το άχαρο σαν πάμπερ κοστούμι του Jean Paul Gaultier, σ' αντίθεση με τ' άλλα κοστούμια, που μερικά απ' αυτά μαρτυρούσαν τις ιδιαίτερες ικανότητες του σχεδιαστή. Κι επιπλέον δεν ταίριαζε σωματικά με τον πρίγκιπά της (Sergio Diaz). Ομορφη στον ρόλο της Βασίλισσας - μάγισσας η Celine Galli, που τιμωρείται στο φινάλε να φορέσει τα παπούτσια που την υποχρεώνουν να χορεύει ασταμάτητα.
