Ένα φεστιβάλ που ενισχύει τη διαφορετικότητα, αυτή που συνήθως φοβόμαστε ή αντιμετωπίζουμε με προκατάληψη. Αυτό είναι το Διεθνές Φεστιβάλ Emotion Pictures - Ντοκιμαντέρ και αναπηρία, που πραγματοποιείται για δεύτερη χρονιά, με καλλιτεχνική διευθύντρια τη Μαρία Χατζημιχάλη-Παπαλιού από αύριο (έως Δευτέρα) στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς), και αποτελεί μέρος ενός παγκόσμιου κινήματος για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες.
Η φετινή έκπληξη του φεστιβάλ είναι ο 12χρονος Ινδός Κισάν Σρικάντ, ο νεότερος σκηνοθέτης στον κόσμο. Συμμετέχει με την ταινία του «Στους πέντε δρόμους» (Δευτέρα, 7.15 μ.μ., Αμφιθέατρο), στην οποία πρωταγωνιστεί κιόλας. Με γερή καριέρα, αφού έχει παίξει σε 28 ταινίες μεγάλου μήκους και σε περισσότερα από 300 τηλεοπτικά επεισόδια, έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με τη σκληρή ιστορία ενός ορφανού, που το υποχρεώνουν να ζητιανεύει στους δρόμους. Μια μέρα οι συμμαθητές του το αποκαλούν αμόρφωτο, και αυτό πεισμώνει και αποφασίζει να μάθει μόνο του να διαβάζει με τη βοήθεια μιας Ινδής συμβούλου.
«Είναι πολύ συνηθισμένο αυτό το φαινόμενο στη χώρα μου», μας έλεγε χθες ο δραστήριος πιτσιρικάς. Θυμάται από πολύ μικρός, πηγαίνοντας στο σχολείο με το αμάξι του πατέρα του, να βλέπει μέσα από το τζάμι τα παιδιά στους δρόμους και να απορεί που δεν πάνε στο σχολείο όπως αυτός. «Υπάρχουν διάφοροι απατεώνες που πηγαίνουν τα ορφανά παιδιά σε δήθεν γιατρούς. Τους κάνουν μια ένεση για να μην πεινάνε και να είναι συνεχώς κοιμισμένα, και τα βγάζουν στη ζητιανιά. Συχνά το κάνουν και οι ίδιοι οι γονείς τους», μας διηγήθηκε με το πάθος ενός ώριμου ακτιβιστή που προσπαθεί να αλλάξει τον κόσμο. Προηγουμένως μας είχε αναλύσει τι σημαίνει γι' αυτόν αναπηρία: «Είναι ευρεία έννοια. Αναπηρία δεν είναι μόνο η σωματική αλλά και η κοινωνική. Υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν δικαίωμα να ενταχθούν σε μια κοινωνία, ειδικά μέσω της εκπαίδευσης. Αυτό δεν είναι αναπηρία;», αναρωτιόταν.
Γι' αυτό ακριβώς έκανε την ταινία: «Ηθελα να στείλω ένα μήνυμα σ' αυτά τα παιδιά αλλά και σε όλο τον κόσμο». Το ταινιάκι έχει κάνει 4 εκατομμύρια εισιτήρια σε όλο τον κόσμο, έχει πάρει πολλά βραβεία και ο πιτσιρικάς έφτασε μέχρι το CNN. Εχει όμως και έναν άλλον καλό λόγο να είναι χαρούμενος. «Εχουν γίνει πολλά ντοκιμαντέρ για το ίδιο θέμα. Το δικό μου όμως είναι το πρώτο που το αντιμετωπίζει θετικά, γιατί αυτό το παιδί καταφέρνει να μορφωθεί», λέει με περηφάνια. Ο Κισάν Σρικάντ θα συνεχίσει τον ίδιο δρόμο. Εχει στα σκαριά ήδη 2-3 σενάρια. Το σίγουρο είναι ένα: θα είναι πάλι μια ταινία κοινωνική για τα δικαιώματα των παιδιών.
Δεν είναι η μόνη συγκινητική ταινία τού φεστιβάλ. Στο ντοκιμαντέρ «Ακουσέ με» της Μαρίας Οικονόμου (Σάββατο, 11 μ.μ., Αίθριο), πρωταγωνιστής είναι ο 14χρονος Κώστας Δανόπουλος, με κινητική αναπηρία, ένα πανέξυπνο αγόρι που διεκδικεί το δικαίωμα να φύγει από ειδικό σχολείο του Ιλιου και να πάει σε ένα σχολείο όπως όλα τα παιδιά. Η ταινία καταγράφει την αγωνία, τα διλήμματα και τις συγκρούσεις που προκαλεί στην οικογένειά του η επιλογή του σχολείου.
Το φεστιβάλ, με συνολικά 38 ταινίες από όλο τον κόσμο, περιλαμβάνει ακόμα: αφιέρωμα με θέμα «αναπηρία-πόλεμος-περιβάλλον», το βραβευμένο ντοκιμαντέρ «Μισή ζωή» του Ντένις Ο' Ρουρκ για τις επιπτώσεις των παράνομων πυρηνικών δοκιμών στην υγεία των κατοίκων των νησιών Μάρσαλ.
Από φέτος συνεργάζεται με τον ινδικό οργανισμό «Φόρουμ Τσινχ της Ινδίας». Οι σκηνοθέτες Μίνακσι και Βινάι Ράι δημιουργούν ένα εργαστήρι κινουμένων σχεδίων με τριάντα παιδιά από την Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών. Η ταινία που θα προκύψει θα προβληθεί στη λήξη του φεστιβάλ.
Το «Emotion pictures» ανοίγει σήμερα με προφεστιβαλική εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος. Θα προβληθεί η πολυβραβευμένη ταινία videodance «Το τίμημα της ζωής» από την κορυφαία βρετανική ομάδα «DV8», καθώς και η μικρού μήκους «Ελπίδα» της βραβευμένης φωτογράφου Εϊμι Λάιν, επίσημης προσκεκλημένης του φεστιβάλ.
