Shine Α Light OST - The Rolling Stones
Είναι ακόμα στη σκηνή σπέρνοντας συμφωνίες με τον Διάβολο και ύμνους για την καφετιά ζάχαρη. Ο Τζάγκερ αποδεικνύει ότι παραμένει αξεπέραστος τελετάρχης, πότε ερμηνεύοντας με λύσσα το «Paint it Black» και πότε απαγγέλλοντας το «Faraway Eyes». Και δίπλα του ο Ρίτσαρντς απλώνει τον αλήτικο κιθαριστικό ιστό και όταν παίρνει το μικρόφωνο, όπως στο «You Got The Silver», αναδεικνύει όλη την τραχύτητα και το πάθος των μπλουζ.
Στις δύο νύχτες στο Beacon Theatre της Νέας Υόρκης, τις οποίες κινηματογράφησε ο Μάρτιν Σκορτσέζε για το ομώνυμο ντοκιμαντέρ, οι Rolling Stones δείχνουν ότι μπορούν να ξαναμοιράζουν την τράπουλα. Και δεν είναι οι καλεσμένοι τους, ο Τζακ Γουάιτ, ο Μπάντι Γκάι ή η Κριστίνα Αγκιλέρα, που προσφέρουν ανατρεπτική πνοή στα χιλιοπαιγμένα τραγούδια. Αλλά είναι οι γέρικοι λύκοι που έχουν τα κότσια να ξεθάψουν ξεχασμένα κομμάτια, όπως το αλανιάρικο «She Was Hot» του '83, και να ξεχυθούν σε ηδονιστικά μπλουζ, όπως το «Champagne And Reefers» του Μάντι Γουότερς.
Στα 60 τους οι Stones δεν είναι ξεδοντιασμένα αγρίμια. Μπροστά σε ένα κοινό που χωράει από τον Μπιλ Κλίντον μέχρι τους χολιγουντιανούς σταρ, και τις κάμερες να καταγράφουν κάθε λεπτομέρεια, δεν κάνουν πίσω. Παίζουν με έναν ανεπανάληπτο τσαμπουκά, όπως όταν ξεκίνησαν σαν συμμορία από τα κλαμπ του Λονδίνου με μια χούφτα μπλουζ για να φτιάξουν ένα ροκ εν ρολ άγριο, σέξι και επίφοβο.
Here Is What is - Danile Lanois
Επικές κιθάρες και πιανιστικά ιντερλούδια, υπνωτική ψυχεδέλεια και καθαρό ροκ εν ρολ. Εχοντας μια φήμη ως παραγωγός των U2 και του Ντίλαν, ο Καναδός μουσικός δουλεύει στο σκοτάδι της δημοσιότητας τα δικά του τραγούδια. Και σε αυτό το άλμπουμ του, που λειτουργεί και ως σάουντρακ του ομώνυμου ντοκιμαντέρ για τη δουλεια του, αποκαλύπτει όλη την παλέτα των ηχοχρωμάτων του. Από την αποθήκη του στο Τορόντο ξεπετάγονται ατμοσφαιρικά ινστρουμένταλ και εθιστικές τζαζ μελωδίες, φολκ μπαλάντες και ατίθασο ροκ, με τον Μπράιαν Ινό να συμβουλεύει στο περιθώριο. Τίποτε λιγότερο απ' ό,τι προτάσσει ο τίτλος. Παραλλαγές πάνω στα μπλουζ, την τζαζ, τα γκόσπελ, το ροκαμπίλι, όλα όσα έφτιαξαν το σύγχρονο ροκ εν ρολ.
Cake Or Death - Hazlewood
Θα άξιζε και μόνο για το «Bagdad Knights», την ελεγεία για τον πόλεμο στο Ιράκ, ή το σύντομο μπλουζ του «White People Thing» για τον αμερικανικό παράδεισο των πλούσιων λευκών. Ομως το τελευταίο άλμπουμ του μουσικού που καθόρισε τη μεταπολεμική ποπ στις ΗΠΑ, κρύβει μια κατάθεση ψυχής. Ο Χέιζελγουντ το ηχογράφησε το 2006, με τον καρκίνο να τον κατατρώει. Ετσι ανακατεύει τα νέα του τραγούδια με γνωστές μελωδίες, όπως το «Boots» και το «Some Velvet Morning» που τραγουδάει με την οχτάχρονη εγγονή του. Παραχωρεί το «Please Come to Boston» στη Σουηδή Αν Κριστίν Χέντμαρκ και το «The First Song Of The Day» στη Γερμανίδα πανκ Μπέλα Μπι. Ενώ κρατάει ως επίλογο το «The Old Man», τραγουδώντας τον δικό του επιτάφιο για «τον γέρο που πρέπει να φύγει».
