Ένα καθολικό μοναστήρι στο Λος Αντζελες δεν είναι, θα έλεγε κανείς, ο ενδεδειγμένος χώρος για την ποπ-αρτ. Κι όμως, η μοναχή Μέρι Κορίτα επί τρεις ολόκληρες δεκαετίες δημιουργούσε εκεί τις μοντέρνες μεταξοτυπίες της, σχολιάζοντας κριτικά τα σημαντικά γεγονότα της εποχής της: τη δολοφονία του Κένεντι και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, τον πόλεμο στο Βιετνάμ, τις φυλετικές διακρίσεις.
Η φήμη της ξεπέρασε τα αμερικανικά σύνορα, το «Newsweek» την έκανε πρωτοσέλιδο και η «χαρωπή επαναστάτρια» με τα ράσα κατέκτησε επάξια το δικό της στασίδι στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης. Απόψε, στην γκαλερί «Καλφαγιάν» (Χάρητος 11, Κολωνάκι), εγκαινιάζεται έκθεση με έργα της. Ευκαιρία, λοιπόν, και για το ελληνικό κοινό να γνωρίσει μία από τις πιο σημαντικές εκπροσώπους τής ποπ-αρτ στις ΗΠΑ, τις δεκαετίες του '60 και του '70.
Η Φράνσις Ελίζαμπεθ Κεντ (1918-1986) έλαβε το 1936 το χρίσμα τής μοναχής του τάγματος Immaculate Heart of Mary, στο Λος Αντζελες, και πήρε το όνομα «αδελφή Μέρι Κορίτα». Το 1951 ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας. Την ίδια χρονιά, εξέθεσε για πρώτη φορά τα έργα της και άρχισε να διδάσκει στο τμήμα Τέχνης του κολεγίου της μονής, το οποίο μάλιστα διηύθυνε από το 1964 έως το 1968. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά το 1968 εγκατέλειψε το μοναστήρι για να αφιερωθεί στην τέχνη της.
Τα πρώιμα έργα της δανείζονταν φράσεις και εικόνες από τη Βίβλο. Σιγά-σιγά, όμως, άρχισε να εμπνέεται από τον έξω κόσμο, χρησιμοποιώντας όλο και περισσότερο αναγνωρίσιμα σύμβολα της ποπ κουλτούρας, στίχους τραγουδιών και διαφημιστικά σλόγκαν. Καθόλου αναίμακτα,βέβαια, καθώς η Εκκλησία δεν υποδεχόταν πάντα με θέρμη τα έργα της. Το 1965, η έκθεση «Ειρήνη στον κόσμο» στη Νέα Υόρκη θεωρήθηκε υπονομευτική και η αδελφή Κορίτα έπρεπε να απολογηθεί. «Δεν είμαι τόσο γενναία, ώστε να μην πληρώνω τους φόρους μου και να κινδυνεύω να πάω φυλακή. Με την τέχνη μου, όμως, νιώθω ελεύθερη να λέω ό,τι θέλω», δήλωσε.
Οταν άφησε το μοναστήρι, μετακόμισε στη Βοστόνη. Δημιούργησε πολυάριθμα έργα (μεταξοτυπίες, τοιχογραφίες και εξώφυλλα βιβλίων), πολλά έπειτα από ανάθεση ποικίλων εμπορικών αλλά και μη κερδοσκοπικών οργανισμών, όπως οι Westinghouse, Boston Gas, Διεθνής Αμνηστία. Οι χρόνιες αϋπνίες της βοήθησαν την παραγωγικότητά της, έλεγε. Στη μεγάλη δεξαμενή της εταιρείας Boston Gas, μπορεί και σήμερα κανείς να θαυμάσει το τεράστιο έργο της, «We can create life without war», το οποίο μοιάζει πολύ με το σχέδιό της για το «Γραμματόσημο της Αγάπης», που της παρήγγειλαν το 1985 τα Αμερικανικά Ταχυδρομεία. Τον Σεπτέμβριο του 1986 έχασε τη μάχη με τον καρκίνο. Διάρκεια έκθεσης έως 10 Μαΐου
