The Stolen Scream: Ξυπνάς ένα πρωί και η φάτσα σου είναι T-shirt

the-stolen-scream-xypnas-ena-proi-kai-i-fatsa-sou-einai-t-shirt

Το θέμα της ηθικής, σε έναν ψηφιακό κόσμο, είναι μεγάλο. Για παράδειγμα: τελικά πόσο λάθος είναι να κατεβάζεις δωρεάν τις ταινίες ή την μουσική που θέλεις να ακούσεις; Είναι κλέψιμο, είναι αντιγραφή, είναι έγκλημα κατά των εταιρειών που τα παράγουν/μοιράζουν, είναι αντίδραση στις πανάκριβες τιμές τους;

Και άντε, στις εταιρείες το παιχνίδι είναι εύκολο: τις αναθεματίζεις, “να πάνε στον διάολο και αυτές και τα εκατομμύρια πωλήσεις τους, που θα βγάλω εγώ, ο φτωχός, 25 ευρώ από την τσέπη μου για να πάρω την τελευταία τους ταινία, αφού τα παίρνουν από παντού, να δώσω τα λεφτουδάκια μου για λίγο πλαστικό και ένα χρωματιστό, γυαλιστερό δισκάκι;”. Και κανείς δεν μπορεί να σε μεταπείσει, πως αν εσύ δεν δώσεις τα 25, και ο Τάκης δεν δώσει τα 25, και η Μαρία το ίδιο, τα εκατομμύρια θα γίνουν χιλιάρικα, και τα χιλιάρικα κατοστάρικα. Οι εταιρείες πρωτοφάγανε τη φόλα με το Napster — το ίδιο και οι “καλλιτέχνες”. Και έκτοτε δεν έχουν συνέρθει…

Αλλά τi γίνεται αν δεν μιλάμε για μια εταιρεία; Αν μιλάμε για τον γραφιστάκο που δουλεύει, πουλάει στο Shutterstock ή στο Istockphoto για πενταροδεκάρες τη δουλειά του, και ανακαλύπτει πως αυτή μοιράζεται δωρεάν στα πιο trendy torrent-άδικα; Αν μιλάμε για την μικρή indie μπάντα της γειτονιάς σου, που παίζει μουσικάρες, τις οποίες κατεβάζει κάποιος δωρεάν από το Hotfile στην Χιλή; Ή για έναν φωτογράφο, που ξυπνάει ένα πρωί και ανακαλύπτει πως το self-portrait του έχει χρησιμοποιηθεί εκατοντάδες φορές ανά τον κόσμο, χωρίς την άδεια του, εμπορικά και μη;

Εκεί ξαφνικά αλλάζεις γνώμη, έτσι δεν είναι;

Δεν υποστηρίζω πως έχω τις απόλυτες απαντήσεις. Όπως και ο δημιουργός του βίντεο που θα σου δείξω, ο Noam Galai. Πήγε μια μέρα στη δουλειά, κι ένας συνεργάτης τον ρώτησε “κυκλοφορείς μπλουζάκια με τη φάτσα σου και δεν μου το είπες;“. Το έψαξε, και ανακάλυψε πως η μια φωτογραφία του στην οποία ουρλιάζει χρησιμοποιείται για t-shirts στη γειτονιά του, για stencils κατά της κυβέρνησης στο Ιράν, για εξώφυλλο βιβλίου στο Μεξικό, για τυπωμένους καμβάδες με abstract art στην Αγγλία…

Εξίσου μπερδεμένος με εμένα, δηλώνει πως δεν έχει πρόβλημα με τη χρήση της φωτογραφίας στην τέχνη. Αλλά θέλει τα φράγκα, αν κάποιος βγάζει φράγκα από αυτό…

Εσύ τι θα έκανες;