Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν πλημμυρίσει ξανά από δακρύβρεχτες αναρτήσεις, έχουν εμφανιστεί hashtag, το facebook ζητάει να καλύψεις με τα χρώματα της σημαίας της Γαλλίας την εικόνα προφίλ σου κτλ. Δυστυχώς ή ευτυχώς όλα αυτά συμβαίνουν μόλις για 170 (το πολύ) ανθρώπους, όταν σε χώρες της Μέσης Ανατολής εδώ και χρόνια, σε καθημερινή βάση, πεθαίνουν περισσότεροι.
Πίσω απ’ όλη αυτή τη λύπη που εκφράζεται με αφορμή το τραγικό αυτό συμβάν, κρύβεται μια πολύ μεγάλη αλήθεια: Η πλήρης αποτυχία του δυτικού πολιτισμού στην Εγγύς Ανατολή κι ο φόβος ότι το τέρας, που θρεφόταν επί δεκαετίες, έχει γίνει τόσο ισχυρό που είναι σχεδόν αδύνατο να σταματηθεί αναίμακτα.
Άλλωστε, είναι κοινή παραδοχή όλων πλέον ότι η Αμερική, η Ευρώπη και οι λοιποί συγγενείς δεν θέλησαν ποτέ να σταματήσουν την αιματοχυσία στις αραβικές χώρες. Ο ορυκτός πλούτος εκείνων των περιοχών τους οδήγησε επί σειρά ετών στο να δολοφονούν χιλιάδες ανθρώπους με το πρόσχημα του εκδημοκρατισμού, του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, του εκπολιτισμού και τόσων άλλων χαζών δικαιολογιών, που δεν έχει νόημα να αναφερθούν.
Η ανοχή και οι ανόητες δικαιολογίες όλων μας οδήγησαν σε φαινόμενα δίχως προηγούμενο, όπως ο εμφύλιος της Συρίας. Ωστόσο, αντί να βοηθήσουμε έμπρακτα, αποφασίσαμε ότι είναι σημαντικότερη η σωτηρία των τραπεζών, του χρήματος, του ορυκτού πλούτου κι όχι των ανθρώπων. Η Ευρώπη έκλεισε τα σύνορά της και οι χώρες, που έθρεψαν τον Ναζισμό, βάλθηκαν να κάνουν ξανά το ίδιο.
«Θελήσαμε να έλθουμε εδώ, ανάμεσα σε όσους βίωσαν αυτή τη βαρβαρότητα, για να πούμε ότι θα δώσουμε μάχη, η οποία θα είναι αδυσώπητη», ανέφερε στη συνέχεια των δηλώσεών του ο Ολάντ.
Αλήθεια, γιατί ποτέ μας δεν πολεμήσαμε αδυσώπητα για να σταματήσουμε την αιματοχυσία στον Κόλπο;
Επομένως, ας είμαστε αντικειμενικοί και ειλικρινείς ο ένας απέναντι στον άλλον, εννοώ φυσικά τους συνανθρώπους μας και την κοινωνία, αν θέλουμε να παίζεται το παιχνίδι επί ίσοις όροις και με ανοιχτά χαρτιά, διαφορετικά τα κοροϊδευόμαστε εσαεί και θα υποκρινόμαστε όπως είθισται να συμβαίνει δεκαετίες τώρα στη σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία που ζούμε.
