Από τη στιγμή που ο Άρης προκρίθηκε στον τελικό του κυπέλλου, όλα τα υπόλοιπα θέματα παραμερίστηκαν και οι πάντες, δικαίως η αδίκως δεν έχει σημασία, είχαν στρέψει τη σκέψη τους στη μεγάλη ευκαιρία που έχουν οι κίτρινοι για μια ακόμη φορά, την τέταρτη τα τελευταία επτά χρόνια, να κατακτήσουν έναν τίτλο που τόσο πολύ έχει λείψει από την τροπαιοθήκη του μεγάλου Συλλόγου της Μακεδονίας τα τελευταία χρόνια.
Διοίκηση, προπονητής, παίκτες, αλλά και οι οπαδοί του Άρη ήταν φανερό πως αδυνατούσαν να συγκεντρωθούν στις αγωνιστικές υποχρεώσεις που υπολείπονταν, με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμοι βαθμοί στην προσπάθεια που είχε να κάνει ο Άρης για να μειώσει τη διαφορά που τον χώριζε με τις προπορευόμενες ομάδες και να ξεκινήσει με μικρότερο μειονέκτημα τους αγώνες των πλέι οφς, των οποίων η κλήρωση έγινε σήμερα.
Η λαχτάρα σε όλους να κατακτηθεί ένας τίτλος ήταν τέτοια, που πιο συχνά ακουγόταν στους αγώνες του Άρη το σύνθημα «Αρειανάρα φέρε μας το Κύπελλο στον Πύργο τον Λευκό», παρά οτιδήποτε άλλο.
Ευτυχώς έφτασε η εβδομάδα του τελικού του κυπέλου και πλέον δικαιολογημένα η ένταση έχει ανέβει με την κινητοποίηση του κόσμου για να παραλάβει τα -όπως τελικά αποδεικνύεται λίγα- εισιτήρια για τον τελικό, παρότι δεν υπάρχουν δυνατότητες για περισσότερα εισιτήρια για έναν τελικό στην Ελλάδα, αλλά και να οργανωθεί η μεγαλύτερη μετακίνηση οπαδών στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Στο περιθώριο αυτού του οργασμού αλλά και των ονείρων για κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας βρέθηκε αναπόφευκτα το τέλος της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος και η κλήρωση για τα πλέι οφς.
Κανείς στην ουσία δεν έχει την καθαρή σκέψη να αντιληφθεί πως ο Άρης για μια ακόμη χρονιά έδειξε, παρ’ όλα τα μικροπροβλήματα που αναδείχθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του πρωταθλήματος, πως βρίσκεται σε μια σταθερή πορεία ανόδου και επιδεικνύει μια σταθερότητα στη βαθμολογική συγκομιδή, που του τον έχει καθιερώσει στις συνειδήσεις όλων των ποδοσφαιρόφιλων σε όλη την Ελλάδα ως μια ομάδα κορυφής, ικανής για να πρωταγωνιστήσει στο άμεσο μέλλον.
Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά ξεπερνά το όριο των σαράντα πέντε βαθμών, (σαράντα πέντε μόλις επέστρεψε στη Σουπερλίγκ, πενήντα την επόμενη, σαράντα επτά πέρσι και σαράντα έξι φέτος) και αν εξαιρέσουμε την περσινή χρονιά, κατά την οποία αν και κέρδισε πολλούς βαθμούς τον ξεπέρασε η ΑΕΛ, (όλοι γνωρίζετε πώς), κερδίζει πάλι τη συμμετοχή του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης περιόδου.
Είναι πλέον μια ομάδα που δείχνει να έχει επιστρέψει για τα καλά εκεί που η ιστορία της το επιτάσσει, δηλαδή κοντά στην κορυφή, αμέσως μετά από περιπέτειες διοικητικές και οικονομικές, οι οποίες θα είχαν καταδικάσει σε εξαφάνιση οποιονδήποτε άλλο σύλλογο που δεν έχει τις αντοχές και τη δυναμική που έχει ο Άρης.
Ας έρθει με το καλό το Σάββατο, ο τελικός και ο μεγάλος αυτός Σύλλογος να κάνει πράξη τα όνειρα και τις επιθυμίες όλων των οπαδών του για έναν τίτλο και θα με θυμηθείτε, πως ακόμη η χρονιά δεν έχει τελειώσει. Ο Άρης δείχνει και είναι έτοιμος να διεκδικήσει την κορυφή και να αλλάξει οριστικά σελίδα στην κοντά ενός αιώνα ιστορία του.
Η σημερινή κλήρωση αφήνει πολλές υποσχέσεις. Λίγη τύχη χρειάζεται, η οποία τον έχει σαφέστατα αδικήσει αυτά τα τελευταία χρόνια και να μην έχει την αντιμετώπιση που είχε την Κυριακή στο «Καραϊσκάκης». Τότε θα δείτε πώς παίρνει φωτιά ένα πρωτάθλημα.
