Διήγημα ζητάει εδώ και δυο μέρες σε διαγωνισμό της η ιστοσελίδα μας και το Πρόβατο που δε γουστάρει το θέμα του, είναι εδώ για να φτιάξει τις δικές του ιστορίες, με το δικό του θέμα και με αίνιγμα προς λύση την ανακάλυψη της πραγματικής. Μα, θα πείτε, μπορούν τέτοια πράγματα να συμβούν; Ναι, θα πω κι όπως πάντα θα σας πείσω.
Πάμε να δούμε πως θα δουλέψει το κείμενό μας. Για αρχή θα δώσω τον πραγματικό διάλογο χωρίς περαιτέρω στοιχεία. Στη συνέχεια θα τον εντάξω στις δυο ιστορίες οι οποίες και βέβαια θα είναι αληθοφανείς και στο τέλος… άντε ξεφτέρια μου να ξεμπερδέψετε το μίτο που παίζει ο γάτος της Αριάδνης.
«Μην του μιλάς έτσι. Δε φταίει αυτός. Δικό μου ήταν το λάθος».
«Αυτός ο τύπος δεν είναι επαγγελματίας».
«Σας ζητώ συγνώμη. Φωνάζω για το καλό της ομάδας. Δεν έχω πρόβλημα με κανέναν σας».
«Σήκω πάνω ρε μαλάκα και κοίταξέ μας στα μάτια».
«Είναι η τελευταία φορά που το κάνεις αυτό. Αν συνεχίσεις έτσι, η ιστορία δε θα έχει χάπι εντ. Δεν λέει κανείς μας να μη δίνεις οδηγίες ή να μην κάνεις παρατηρήσεις. Να μας φωνάζεις όταν πρέπει. Αλλά εσύ έχεις ξεπεράσει κάθε όριο. Φωνάζεις σε όλους και μιλάς με πολύ άσχημο τρόπο».
«Δεν έγινε τίποτα στην Παιανία.»
Ιστορία 1η
Αρχαία Ελλάδα, Θερμοπύλες, 480 π.Χ., βράδυ Τρίτης, γύρω απ’ τη φωτιά κάθονται καμιά δεκαριά Θεσπιείς. Παραπέρα, 299 Σπαρτιάτες χτυπάνε push-ups. Ο Λεωνίδας τους δίνει το ρυθμό.- Ρε μαλάκες πως μπλέξαμε εδώ πέρα; Τι δουλειά έχουμε με ετούτα τα στρατόγκαυλα εμείς; Δεν είχαμε πει ότι θα ‘ρθουμε μόνο αν έρχονταν κι οι Αθηναίοι; Πρώτη μέρα δεν είχαμε απώλειες, αλλά πόσο λέτε να συνεχιστεί αυτό; Δε λέω, στενό το πέρασμα, το φυλάνε τα νταμάρια μπροστά αλλά κι αυτά μυαλό κουκούτσι δεν έχουν. Ικανά είναι να τους πουν οι Πέρσες ότι ξεχάσανε εδώ απ’ την προηγούμενη φορά κάτι πανωφόρια τους και τα ακατοίκητα να ανοίξουν χώρο λέγοντάς τους «ελάτε να τα πάρετε». Είδα κι έναν Εφιάλτη χτες, φοβάμαι μήπως βγει αληθινός. Ποιος είχε την ιδέα να ταμπουρωθούμε εδώ;
-Νομίζω ήταν ο Μίλτος της κυρά-Ξανθίππης που φτιάχνει αυτοκόλλητα για ασπίδες. Είχε πιάσει πόστο στην εθνική, είχε στήσει έναν πάγκο στην άνοδο των Σπαρτιατών απ’ την Πελοπόννησο, περνώντας αυτοί τα είδαν, τους άρεσαν, ειδικά εκείνα με το logo “this is Sparta” και τον έπεισαν ότι θα τα αγοράσουν όλα αν φέρει άλλους 700 σε μια μάχη «καλώς τα παιδιά τα 3-0». Ε, μετά έβαλε τον ντελάλη, το Άλκη το βροντόφωνο της Ασπασίας του σιδερά, και μας γέμισε στο ψέμα: «Όλοι στις Θερμοπύλες από Δευτέρα, Αθηναίοι και Σπαρτιάτες θα ξεφτιλίσουν καμιά δεκαριά Πέρσες. Οι παρόντες θα πάρουν υπηκοότητα Αθηναίου και χωράφι στην Πνύκα»! Τι να κάνουμε; Τον πιστέψαμε. Εκδρομή είπαμε, μαζευτήκαμε και οι 700 άντρες του χωριού και ήρθαμε… Σκατά. Εγώ λέω να σηκωθούμε να φύγουμε, να πάμε να τον βρούμε και να του κάνουμε τον πάγκο καλοκαιρινό.
- Α, μπα, δε χρειάζεται, νάτος έρχεται μόνος του.
- Πούντος βρε; Έχει και σκοτάδι, δεν τον βλέπω.
- Να, αυτός εκεί στη δίπλα, παρέα με τα μπιχλιμπίδια. Πάλι να κερδίσει θέλει.
Ο Μίλτος εμφανίζεται με πάγκο κρεμασμένο απ’ τη μέση και μέσα όλα τα καλά. Πυρσούς, μαχαίρια, σανδάλια, αιθέρια έλαια, φυστίκια Αιγίνης…
- Έλα εδώ ρε μπαγαπόντη! Έλα εδώ ρε μνα-φονιά. Μας έφερες στο στόμα του λύκου με 300 ντοπαρισμένους καμικάζι για να πουλήσεις τα αυτοκόλλητά σου; Είναι αλήθεια ρε οβολο-λάγνε;
- Μην του μιλάς έτσι. Δε φταίει αυτός. Δικό μου ήταν το λάθος, είπε ερχόμενος προς το μέρος μας ο Πελοπίδας της κυρα-Φροσύνης ο πρωτότοκος. Είχα στο δίπατο κάτι καλαμπόκια κομμένα από τον προηγούμενο μήνα και σκέφτηκα ότι ο Μίλτος ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος να τα προωθήσει να μη μου σαπίσουνε. Είχε και τη φουφού που του ‘χε φτιάξει ο πατέρας της Ασπασίας, οπότε σκέφτηκα ότι ήταν η κατάλληλη ευκαιρία. Δε φαντάστηκα ποτέ ότι θα βρισκόμασταν χωμένοι σ’ αυτή τη στρούγκα.
- Αυτός ο τύπος δεν είναι επαγγελματίας κύριοι, είπε ο Μίλτος! Εγώ ποτέ δε θα αποκάλυπτα ένα τέτοιο μυστικό. Πώς θέλει τώρα να πουλήσω τα σάπια καλαμπόκια του; Να πείτε ότι έχω και το χρόνο να το κάνω; Να ‘μασταν σε καμιά πολιορκία, να μας τελειώνανε οι προμήθειες, να έσωζα κι εσάς, να ‘κανα κι εγώ τη δουλειά μου. Αλλά τώρα; Τώρα πώς στον Πλούτωνα να ξεφορτωθώ ένα τέτοιο σκάρτο φορτίο;
Ο Πελοπίδας γονάτισε κι έπιασε τα μάγουλά του. Η ομήγυρη σηκώθηκε όχι με τις καλύτερες διαθέσεις. Αφού επικαλέστηκε τη βοήθεια του Δία πρώτα άρχισε να φωνάζει σαν Πυθία στα καλά της μαστουρώματα. Πότε μας έβριζε πατόκορφα, πότε έπιανε μανάδες, αδερφές και θείες. Τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Ξαφνικά όμως ηρέμησε λες κι ο Ασκληπιός του πάτησε ένεση τσουκνίδας στην καροτίδα και είπε:
- Σας ζητώ συγνώμη. Φωνάζω για το καλό της ομάδας. Δεν έχω πρόβλημα με κανέναν σας.
- Σήκω πάνω ρε μαλάκα και κοίταξέ μας στα μάτια, είπε ο Δημοσθένης ο κοπρόστομος. Ποιος νομίζεις ότι είσαι που τη μια θα βρίζεις και την τελευταία αιδοιότριχα της Αφροδίτης και την επόμενη θα το παίζεις παρθένα ιέρεια της Άρτεμης;
- Είναι η τελευταία φορά που το κάνεις αυτό, είπε κάποιος άλλος. Αν συνεχίσεις έτσι η ιστορία δε θα έχει χάπι εντ. Το κεφάλι σου θα γίνει καλούπι για τις προτομές των αχρείων που κάνει ο Ικτίνος της θεια-Λαΐδας και το σώμα σου υποστήλωμα για τα μακρά τείχη των Αθηνών. Δε λέει κανείς να μη δίνεις οδηγίες ή να μην κάνεις παρατηρήσεις. Να μας φωνάζεις όταν πρέπει. Αλλά εσύ έχεις ξεπεράσει κάθε όριο. Φωνάζεις σε όλους και μιλάς με πολύ άσχημο τρόπο. Στο τέλος θα ξεπεράσεις και τον Δημοσθένη τον κοπρόστομο και τότε θα πρέπει να αναμετρηθείτε σε μονομαχία για να μείνει ένας μόνο κοπρόστομος Θέσπις.
- Παιδιά, όλοι αδέρφια είμαστε, εγώ λέω να χαλαρώσουμε, είπε κάποιος απ’ το πλήθος. Ποιος ο λόγος να τρωγόμαστε μεταξύ μας; Μπλέξαμε εδώ εξαιτίας αυτών των Αριανών, τον πολεμόφιλων των Σπαρτιατών. Εξαιτίας του βαρεμένου του αρχηγού τους. Κοιτάξτε τους εκεί! Πάνε 3 ώρες που κάνουν κάμψεις και κανένας τους δε σταματάει. Δουρασέλια μπαταρία έχουνε;
- Οι 299 δεν ξέρω γιατί είναι τσιταρισμένοι αλλά ο Λεωνίδας ξέρω τι έχει, είπε ο Επαμεινώνδας ο φημοσπείρης, της κυρά-Κατίνας ο γιος. Μη βλέποντας ωστόσο τον αρχηγό των Σπαρτιατών να πλησιάζει συνέχισε: Προχτές, άκουσα ότι η γυναίκα του, εξώλης και προώλης, ταξίδεψε ως την Παιανία που είχαν οι Αθηναίοι ένα όργιο γκλαμουράτο με guest τον Πάνα τον Άκαμπτο. Δε φαντάζεστε τι έγινε στην Παιανία!
- Στην Παιανία; Τι έγινε δηλαδή στην Παιανία, ρώτησε ο Λεωνίδας που στεκόταν σαν Μυκηναϊκό τείχος πίσω απ’ τον Φημοσπείρη.
- Παιανία; Ποιος ανέφερε Παιανία; Τίποτα δεν έγινε στην Παιανία, είπε έχοντας το χρώμα υπέρλαμπρου ίκτερου ο δύσμοιρος ο κουτσομπόλης.
Η συζήτηση σταμάτησε εκεί. Ο Λεωνίδας υποχρέωσε τους 700 να κάνουν 3000 κοιλιακούς ο καθένας φωνάζοντας «Αθήνα βατεμένη/ η Σπάρτη δεν πεθαίνει». Τη συνέχεια την ξέρουμε λίγο-πολύ όλοι απ’ τα βιβλία της ιστορίας. Ο Εφιάλτης αγνοήθηκε μπρος στις νεωτεριστικές ιδέες που θεωρούσαν τα όνειρα δεισιδαιμονίες τις ομηρικής εποχής. Οι Πέρσες πέρασαν και οι κακόμοιροι οι Θεσπιείς υπήρξαν οι κομπάρσοι που ο σκηνοθέτης «καθάρισε» στις δυο πρώτες σκηνές της ταινίας.
Ιστορία 2η
Παιανία 2013, Δευτέρα βράδυ, προπόνηση της ομάδας του Παναθηναϊκού έπειτα απ’ την εντός έδρας ήττα απ’ την Ξάνθη. Τα νεύρα είναι τεντωμένα, ωστόσο όλοι, ποδοσφαιριστές και προπονητής, είναι επαγγελματίες και με το επίπεδο να αντέχουν τη θέση που έχουν και το βάρος της ιστορίας του συλλόγου που εργάζονται.Ο Πορτογάλος ποδοσφαιριστής Πίνο δεν εκτελεί σωστά κάποια άσκηση. Δεν ξέρω τι δυσκολία είχε, ίσως να ήταν καλά κρυμμένος ο άγνωστος Χι πίσω από σταθερές και αριθμούς, πάντως κάτι έκανε λάθος. Ο προπονητής του, Φάμπρι, Ισπανός που έχει δουλέψει στις μικρές κατηγορίες της Ισπανίας και της Πορτογαλίας αλλά και στο μεγαθήριο της Πριμέρα Ντιβιζιόν, Γρανάδα, του βάζει τις φωνές ξεχέζοντάς τον απ’ τα νύχια ως το κεφάλι. Ο συμπατριώτης του Ισπανού κόουτς, ποδοσφαιριστής Εσπράθα, παρεμβαίνει και προσπαθεί να βάλει τα πράγματα στη θέση τους:
- Μην του μιλάς έτσι. Δε φταίει αυτός. Δικό μου ήταν το λάθος.
Ποιος είδε τον Φάμπρι και δεν τον φοβήθηκε. Κάθε βρισιά που έκανε ποτέ παρέλαση απ’ τον εγκέφαλο στη γλώσσα κάποιου κι από εκεί στα αφτιά των απέναντι, γονάτισε και ντράπηκε μπροστά στις καινούριες που εφηύρε ο σκατόστομος Ίβηρας προπονητής. Η πρώτη αντίδραση ήρθε απ’ τον Ολλανδό ποδοσφαιριστή της ομάδας, και αμέτοχο ως εκείνη τη στιγμή στο χάος, Κάιπερ.
- Αυτός ο τύπος δεν είναι επαγγελματίας, είπε και αποχώρησε απ’ την προπόνηση με πορεία προς το χωριό του λίγο έξω απ’ το Ρότερνταμ και την άμεση εξομολόγησή του για όσα ειπώθηκαν απ’ το διάολο δια μέσω ενός κοντού μυστακιοφόρου Ισπανού — δήθεν προπονητή.
Η κίνηση του Ολλανδού άλλαξε για λίγο τα δεδομένα. Μέσα σε ένα κλίμα αμηχανίας όλοι προσπάθησαν να συνεχίσουν την προπόνηση. Ο Φάμπρι ωστόσο, με ένα τόνο τύψεις στην καμπούρα του δεν άντεξε. Τους κάλεσε όλους στο κέντρο του γηπέδου και σαν Ιφιγένεια εν Αυλίδι γονάτισε και έσκυψε το λαιμό.
- Σας ζητώ συγνώμη. Φωνάζω για το καλό της ομάδας. Δεν έχω πρόβλημα με κανέναν σας, είπε είτε παίζοντας θέατρο κακίστης ποιότητας είτε παρουσιάζοντας αναντίρρητα δείγματα βαριάς μορφής σχιζοφρένειας.
- Σήκω πάνω ρε μαλάκα και κοίταξέ μας στα μάτια, ακούστηκε απ’ την ομήγυρη χωρίς να ξεχωρίζει απ’ την είδηση ποιος ήταν ο αθυρόστομος της παρέας.
- Είναι η τελευταία φορά που το κάνεις αυτό. Αν συνεχίσεις έτσι η ιστορία δε θα έχει χάπι εντ. Δε λέει κανείς να μη δίνεις οδηγίες ή να μην κάνεις παρατηρήσεις. Να μας φωνάζει όταν πρέπει. Αλλά εσύ έχεις ξεπεράσει κάθε όριο. Φωνάζεις σε όλους και μιλάς με πολύ άσχημο τρόπο, ξεκαθάρισε ο Ιβοριανός Χαμπίμπ Σο, ποδοσφαιριστής επίσης της ομάδας. Κρίνοντας απ’ το μέγεθος και την όψη του συγκεκριμένου αθλητή (τρίφυλλη ντουλάπα με πρόσωπο βγαλμένο απ’ το Walking Dead) μάλλον το «άσχημο τέλος» της προειδοποίησής του δεν ήταν σχήμα λόγου.
Αυτά κυκλοφόρησαν χτες από πολλά ειδησεογραφικά site στο διαδίκτυο και δε διαψεύστηκαν ως αργά το βράδυ από κανέναν ποδοσφαιριστή ή άλλο παρευρισκόμενο που δεν είχε διοικητική θέση. Η διοίκηση ωστόσο, μέσω ανακοίνωσης αλλά και με τα λόγια του παλαίμαχου (και φανατικού υπέρμαχού της) Βασίλη Κωνσταντίνου, δήλωσε το απίθανο:
- Τίποτα δεν έγινε στην Παιανία!
Εγώ δεν είμαι εδώ να σας επηρεάσω, ούτε να σας πείσω για κάτι. Εξάλλου κατά πόσο η διοίκηση του Παναθηναϊκού έχει δώσει τα διαπιστευτήριά της στην αλήθεια και την τίμια μεταχείριση των ποδοσφαιριστών της και της προσωπικότητάς τους το γνωρίζει σχεδόν σύσσωμη η ποδοσφαιρική Ελλάδα (πλην Βασίλη Κωνσταντίνου). Το δίλημμα που είμαι εδώ για να βάλω είναι αυτό που ανέφερα και στην αρχή: ποια ιστορία πείθει τη νοημοσύνη σας ότι σε έναν πολιτισμένο κόσμο, σε μια υγιή κοινωνική ομάδα, σε μια κανονική χώρα θα μπορούσε να συμβεί;
Υ.Γ. Τον διάλογο ποδοσφαιριστών-προπονητή τον μετέφερα αυτούσιο όπως παρουσιάστηκε από πολλά αθλητικά-ειδησεογραφικά site του διαδικτύου χτες.
