Η Eurovision είναι ένας θεσμός γνωστός σε όλους μας. Πολλές διαμάχες έχουν γίνει για πάρτη της τα τελευταία χρόνια στη χώρα, με τον κόσμο να έχει χωριστεί σε τρία στρατόπεδα. Από τη μία είναι οι λεγόμενοι “Eurofans” που είναι υπέρμαχοι του διαγωνισμού, καθώς συμβάλλει στην αδελφοποίηση και την ενότητα των λαών. Εκτός, φυσικά, αν κάποια χώρα δεν μας δώσει βαθμούς στην ψηφοφορία, οπότε στα κομμάτια να πάνε οι ψωριάρηδες οι απολίτιστοι, όταν εμείς χτίζαμε τον Παρθενώνα εκείνοι ακόμα κυνηγούσαν μαμούθ…
Στο αντίπαλο στρατόπεδο βρίσκονται οι πολέμιοι του θεσμού, εκείνοι που τον θεωρούν μία υπερφίαλη ανοησία που δεν προσφέρει τίποτε απολύτως και δεν αξίζει καν να ασχολούμαστε μαζί της καθόλου. Πράγμα το οποίο φροντίζουν να τονίζουν 12 ώρες το 24ωρο, γυρνώντας από τηλεπαράθυρο σε τηλεπαράθυρο. Πιστεύουν ότι το μόνο που καταφέρνει είναι να μας κοστίζει χρήματα και να μειώνει συνεχώς το πολιτιστικό μας επίπεδο. (Εδώ βλέπετε ένα δείγμα από το πολιτιστικό μας επίπεδο, το οποίο κινδυνεύει από τη Eurovision).
Το τρίτο στρατόπεδο είναι κάπου στη μέση και αποτελείται από εκείνους που αγαπάνε να μισούν τον θεσμό και όσο και αν τον κράζουν, φροντίζουν να μείνουν μέσα το Σάββατο του τελικού, ώστε να τον παρακολουθήσουν. Ομολογώ ότι είμαι ένοχος του εγκλήματος τούτου! Όχι ότι είμαι ιδιαίτερα φανατικός ή καίγομαι να δω ποιος θα κερδίσει. Στα μισά τραγούδια κάνω ζάπινγκ, άλλωστε, αφού είναι βαρετά και ανέμπνευστα — αν ξανακούσω ομοιοκαταληξία με το “fire-desire” και το “forever-together” θα ξεράσω λεξικά. O λόγος που τον παρακολουθώ είναι κυρίως επειδή πάντα έχω την κρυφή ελπίδα ότι θα συμβεί κάτι τραγικά κουλό στον αέρα. Όπως πρόπερσι, για παράδειγμα, που την ώρα που τραγουδούσε το τραγούδι του ο Ισπανός, ανέβηκε στη σκηνή ο Jimmy Jump και του χάλασε το φενγκ σούι!
Για τέτοιες στιγμές και μόνο αξίζει να χάσεις 2-3 ωρίτσες από τη ζωή σου, τις οποίες έτσι κι αλλιώς στο Facebook θα τις έτρωγες. Και, φυσικά, μην ξεχνάμε ότι ανάμεσα σε όλα τα σαχλά, βαρετά και τετριμμένα τραγουδάκια αγάπης ή κοινωνικής αφύπνισης “τραγουδώ-για-το-περιβάλλον-δώστε-μου-δωδεκάρι” υπάρχουν και κάποια κομμάτια που είναι τόσο ξεκάρφωτα, ξεκαρδιστικά ή απίστευτα κακά, που θα σου χαρίσουν άφθονες στιγμές γέλιου!
Περιμένοντας, λοιπόν, τον μεγάλο τελικό, αυτή και η επόμενη εβδομάδα θα είναι αφιερωμένες σε μερικά από τα πιο κουλά και ό,τι να’ναι τραγούδια που έχουν παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια στη Eurovision.
Jedward - Ιρλανδία 2011
Τραγούδι Lipstick - 8 θέση
Τόσα χρόνια είδαμε τα πάντα στη Eurovision: παιδιά, γριές, γέρους, φολκλορικές χορωδίες, τρανσέξουαλ, τραβεστί, μεταμφιεσμένους, βλαμένους… Το 2011 ήταν η πρώτη φορά που είδαμε και Ευχούληδες!Οι δίδυμοι με το μαλλί-πινέλο ξυρίσματος και ντυμένοι με λαμέ κόκκινο σακάκι και βάτες-αερόθερμα προσπαθούν απεγνωσμένα να λανσαριστούν σαν αρσενικά κακέκτυπα της Lady Gaga. Η διαφορά είναι ότι η Gaga έχει τουλάχιστον και κάμποσες μουσικές σπουδές στην καμπούρα της, οπότε και να εμφανιστεί ντυμένη διαστημικό κουνουπίδι, μπορεί να το υποστηρίξει φωνητικά.
Οι συγκεκριμένοι, από την άλλη, πέρα από το ότι αντί να τραγουδάνε σκούζουν, έχουν και την εκνευριστική τάση να τραβάνε τσιριχτά τις μισές καταλήξεις λες και μοιρολογούν τον μακαρίτη. Φυσικά, δεν φταίνε αυτοί, μια και οι μισοί στίχοι του τραγουδιού είναι: «Oooh-oh!» και τέτοιο στίχο μόνο να τον τσιρίξεις μπορείς…
Τα χορευτικά τους βασίζονται στην τεχνική: «κούνα χέρια, πόδια και κεφάλι σαν ξεβιδωμένο» ενώ κάθε λίγο και λιγάκι πιλαλάνε τριγύρω σαν τα κατσίκια και χοροπηδάνε στον αέρα. Παράλληλα, στο τεράστιο video wall προβάλλονται τεράστιες χρωματιστές, φανταχτερές και έντονες εικόνες που καταπίνουν ό,τι βρίσκεται πάνω στη σκηνή και ρίχνουν το μισό κοινό στο πάτωμα με κρίση επιληψίας. Τυχεροί!
Svetlana Loboda - Ουκρανία 2009
Τραγούδι Be my valentine (Anti-crisis Girl) - 12 θέση
Η Ουκρανία, ευαισθητοποιημένη από την οικονομική κρίση που μαστίζει όλη την Ευρώπη, αποφάσισε να στείλει ένα τραγούδι που παίζει να κόστισε όσο και το στάδιο που έγινε ο διαγωνισμός της χρονιάς εκείνης.Η μουσική ξεκινά και στη σκηνή βρίσκονται ήδη στημένοι τρεις πελώριοι μεταλλικοί τροχοί που περιστρέφονται, βγάζουν καπνούς και αναβοσβήνουν, λες και τη χορογραφία την ανέλαβε ο Michael Bay και το επιτελείο που έφτιαξε τους Transformers. Στις δύο άκρες είναι στημένες σαν κώνοι της τροχαίας οι κομπάρσες που κάνουν τα φωνητικά, με την ανησυχία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο διότι έτσι όπως τις έχουν στήσει δεν μπορούν να κουνηθούν κι άμα φύγει κάνας τροχός από τη θέση του θα τις πάρει παραμάζωμα.
Οι τρεις ημίγυμνοι -ως είθισται- χορευτές κάνουν ακροβατικά στις ρόδες και φοράνε περικεφαλαίες — μάλλον για να δώσουν έμφαση στη βλακεία που δέρνει τον χορογράφο. Στον μεσαίο τροχό βλέπουμε την Σβετλάνα σε όλη της τη δόξα, ντυμένη με ένα διακριτικότατο φόρεμα πεζοδρομίου, να γαντζώνεται και να λικνίζεται στις περιστρεφόμενες σιδεριές, λες και εκπαιδεύεται στη NASA για κοσμοναύτισσα.
Το τραγούδι ξεκινά και πασχίζουμε να καταλάβουμε αν οι στίχοι είναι στα αγγλικά ή στα κλίνγκον, μια και η προφορά της αοιδού δεν τη βοηθά ιδιαίτερα, αλλά έτσι κι αλλιώς κανείς δεν δίνει σημασία — όλοι κοιτάνε τα βυζιά της και οι gay κοιτάνε τα τεκνά με τις περικεφαλαίες. Ανά τακτά διαστήματα οι χορευτές την αρπάζουν και την αρχίζουν στις σβούρες — διότι δεν μας έφταναν οι περιστρεφόμενοι τροχοί, όλοι πρέπει να γυρίζουν γύρω από τον άξονά τους σε αυτό το τραγούδι. Κάπου στο 1.50 την πιάνουν απότομα και την στριφογυρνάνε ο ένας στα χέρια του άλλου σαν μανιβέλα με κίνδυνο να σκάσει με την κουρούπα στο πάτωμα και να της σφηνωθεί το μικρόφωνο στο ρουθούνι.
Μετά συνεχίζουν τα ακροβατικά μεταξύ τους και πετάνε την τραγουδίστρια από δω κι από κει σαν πατσαβούρα — αν ήξερε η δύσμοιρη τι γυμναστική θα έριχνε για μια κωλοεμφάνιση στη Eurovision, θα προτιμούσε τον στίβο από το τραγούδι.
Προς το τέλος, η γκλαμουριά συνεχίζεται, αφού η Σβετλάνα κάθεται και βαράει κάτι ντραμς σε μία πλατφόρμα που έχουν δίπλα από τους τροχούς — με τους οποίους, παρεμπιπτόντως κανείς δεν ασχολείται πλέον. Οι χορευτές τραβάνε την πλατφόρμα με σκοινιά και περιφέρουν την τραγουδίστρια στη σκηνή σαν τον βασιλιά Καρνάβαλο μέχρι το μεγάλο φινάλε, στο οποίο περιμένουμε να πέσουν από το ταβάνι και καμιά δεκαριά νίντζα που θα κραδαίνουν φλεγόμενα σπαθιά, αλλά προφανώς θα ήταν too much ακόμα και για τα δεδομένα των Ουκρανών…
Marko Kon - Σερβία 2009
Τραγούδι Cipela - Κόπηκε
Τα τελευταία χρόνια πρέπει να έχει ξεκινήσει ένας άτυπος διαγωνισμός για το ποιος θα εμφανιστεί στη Eurovision με το αθλιότερο μαλλί που έχει παρουσιαστεί ποτέ από τα ’80s κι έπειτα. Ο Σέρβος τραγουδιστής θα φιγουράριζε χαλαρά στα φαβορί, μια και το κεφάλι του κοσμεί μία τεράστια, ηλιόλουστη αφάνα!Λίγο πριν τυφλωθούμε από την αφάνα, πάντως, τυφλωνόμαστε από την αστραφτερή leather εμφάνιση του ακορντεονίστα και τις γυαλιστερές φαλάκρες των τριών χορευτών που φοράνε κάτι στριφογυριστά τσαρούχια. Μαζί με τον τραγουδιστή που -για να τονίσει τη λιακάδα στο κεφάλι του- φοράει ένα κραυγαλέο κίτρινο σακάκι, σκάει μύτη και μία νύφη. Επειδή έτσι, ρε!
Η νύφη καταλήγει κάθε λίγο και λιγάκι να τρώει δήθεν σαβούρες και περνάει το μισό τραγούδι καθισμένη στο πάτωμα σε σπαγκάτο, ενώ ο ηλιόλουστος παίζει με τις καράφλες των χορευτών ή τρίβει τον πισινό του με τον πισινό του ακορντεονίστα, που δεν του έφτανε που τον έντυσαν σαν μέλος των Village People, πρέπει να ανεχτεί και τα κωλομέρια του χοντρού…
Το τραγούδι δεν πέρασε στον τελικό, πιθανότατα επειδή όσοι ήθελαν να το ψηφίσουν στραβώθηκαν από το μαλλί του χοντρού και δεν μπορούσαν να δούνε το νούμερο στην οθόνη.
Dustin The Turkey - Ιρλανδία 2008
Τραγούδι Irelande Douze Pointe - Κόπηκε
Η Ιρλανδία -πιθανότατα στο χείλος της χρεωκοπίας, αφού κέρδιζε διαγωνισμό παρά διαγωνισμό- αποφάσισε να το ρίξει στο χαβαλέ. Έτσι, αυτή τη φορά έστειλε μία γαλοπούλα να την εκπροσωπήσει. Όχι κανονική γαλοπούλα –αν και δεν αργεί η μέρα που θα δούμε και οικόσιτα να σουλατσάρουν στον διαγωνισμό- αλλά μαριονέτα. Βέβαια, έμοιαζε περισσότερο με σκωροφαγωμένο λαστιχένιο γάντι κουζίνας, αλλά είπαμε: χαμηλό budget!Στην αρχή, μαύρο σκοτάδι τυλίγει τη σκηνή και κάποιος σπρώχνει το καρότσι με τον Ντάστιν, διότι αν μπορούσε να τσουλήσει μόνος του τότε δεν θα ήταν γαλοπούλα, αλλά ο Stephen Hawking. Παράλληλα, ακούμε το ανατριχιαστικό, καρτουνίστικο κρώξιμό του, που υποτίθεται ότι κάτι τραγουδάει υπό τη συνοδεία μιας καταθλιπτικής μουσικής — λες και τον ετοιμάζουν για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Και, ξαφνικά, πανικός! Ανάβουν τα φώτα, ξεκινά μία άθλια μπιτάτη μουσική και κάποιος τραβάει το πανί από το καρότσι της γαλοπούλας και αποκαλύπτεται κάτι που μοιάζει με DJ deck και είναι γεμάτο αστραφτερά μπλιμπλίκια. Και έχει και ένα σεσουάρ. Στη σκηνή σκάνε μύτη παρδαλοντυμένοι χορευτές που φοράνε ό,τι φτερό και πούπουλο υπήρχε στον πλανήτη και νιώθουμε ξαφνικά σαν να παρακολουθούμε τους Όρνιθες του Αριστοφάνη στο Gay Pride Parade. Μαζί με τους χορευτές εμφανίζονται και οι, επίσης παρδαλοντυμένες, back-up singers, που με το χρυσό φόρεμα και το βαρύ μακιγιάζ που φοράνε είναι πανέτοιμες για τα καλλιστεία Drag Queen of the Year.
Από κει και πέρα, η εκνευριστική μουσική συνεχίζει να μας τρυπά τα αυτιά, η γαλοπούλα κρώζει ακατάπαυστα κάτι ακαταλαβίστικα και όλοι -χορευτές και καρότσι με γαλοπούλα- τρέχουν, χοροπηδάνε, μπλέκονται και στριφογυρνάνε χωρίς σκοπό πάνω-κάτω στη σκηνή δημιουργώντας το απόλυτο χάος — λες και παρακολουθείς θεατρική παράσταση μεθυσμένων Ντισκορντιανών.
Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο: το τραγούδι δεν πέρασε καν στον τελικό και οι Ιρλανδοί ξεφύσησαν ανακουφισμένοι. Όχι και οι γαλοπούλες που η δημοτικότητά τους έπεσε κατακόρυφα…
Sebastien Tellier - Γαλλία 2008
Τραγούδι Divine - 18η θέση
Το τραγούδι αυτό προκάλεσε σάλο στη Γαλλία, επειδή όλοι το θεωρούσαν απίστευτα κακό και γελοίο. Καλά, βασικά, στράβωσαν περισσότερο επειδή για πρώτη φορά στα χρονικά θα έστελναν τραγούδι με αγγλικό στίχο — μον ντιε! Κελ καταστγόφ!Ε, δεν είχαν άδικο και για τα υπόλοιπα, πάντως! Το καταλαβαίνουμε από το ξεκίνημα του τραγουδιού κιόλας, μια και στη σκηνή βρίσκονται οι τραγουδίστριες και οι τραγουδιστές που κάνουν τα φωνητικά, ντυμένοι με μαύρα ρούχα και μία μαύρη γενειάδα! Ναι, ακόμα και οι γυναίκες! Όταν το βλέπεις αυτό, είσαι σίγουρος ότι αυτό που θα επακολουθήσει θα είναι ιστορικών διαστάσεων!
Πράγματι, από πίσω σκάει μύτη ο εξίσου μουσάτος τραγουδιστής καβάλα σε ένα… αμαξάκι γκολφ! Κρατάει στα χέρια του κάτι που με μοιάζει με διάφανο τόπι-υδρόγειο σφαίρα και αρχίζει να χαιρετά το κοινό λες και είναι η βασίλισσα Ελισάβετ!
Το τραγούδι ξεκινά με τον Sebastien να δίνει τον πιο αισθησιακό εαυτό του, διότι οι Γάλλοι είναι πάνω απ’ όλα τρομεροί σεξουάλες ακόμα και όταν μοιάζουν με άστεγους. Όσο η χορωδία συνεχίζει ακούραστη τα φωνητικά, ο τραγουδιστής τραβά μια ξεγυρισμένη ρουφηξιά από το παραγεμισμένο με ήλιο, προφανώς, τόπι και λέει το επόμενο κουπλέ με τη φωνή του Τσιπ…
Mετά πλακώνει μαύρο σκοτάδι, μία έκλειψη εμφανίζεται στο video wall και ο Γάλλος γονατίζει στη σκηνή ως άλλη Άννα Βίσση -αλλά με την τριχοφυία του Καρβέλα- και αγγίζει τις καρδιές μας με τους επόμενους στίχους. Τους οποίους δεν καταλάβαμε διότι τους είπε στα γαλλικά και όλοι ξέρουμε ότι τα γαλλικά ακούγονται απλώς ως: «γλουγλουγλουγλουγλουγλουγλού», αλλά οι μουσάτοι των φωνητικών βάλανε όλοι το χέρι στην καρδιά, οπότε σίγουρα κάτι βαρυσήμαντο θα είπε ο τύπος. Και μετά επιστροφή πάλι στην τρελή χαρά, μέχρι το τέλος του τραγουδιού!
Rodolfo Chikilicuatre - Ισπανία 2008
Τραγούδι Baila El Chiki Chiki -16η θέση
Ο Ροντόλφο είναι μία από τις πιο φευγάτες φυσιογνωμίες που έχουν περάσει ποτέ από τον θεσμό. Καταρχάς, πρόκειται σίγουρα για νόθο παιδί του Στάθη Ψάλτη, καθώς η ομοιότητα είναι καταπληκτική — αν του έβγαζες την περούκα κι έβαζες δίπλα του την Καίτη Φίνου, θα νόμιζες ότι παρακολουθείς το «Καμικάζι, αγάπη μου»!Το τραγούδι έχει μία καρτούν αισθητική. Λίγο το φανταχτερό ντύσιμο, λίγο η πιασάρικη μουσικούλα-ωδή στα arcade ηλεκτρονικά της δεκαετίας του ‘80, λίγο ο ίδιος ο τραγουδιστής που φοράει μία κιθάρα-μινιατούρα, τις φαβορίτες του Κόκκοτα και περούκα-φράντζα-ελικοδρόμιο, ε, το μόνο που λείπει για να συμπληρωθεί η καρτουνίστικη διάθεση είναι να πέσει ένα αμόνι ACME πάνω στις χορεύτριες και να αρχίσουν να περιφέρονται σαν φυσαρμόνικες.
Από τους πρώτους στίχους, πάντως, το τραγούδι κερδίζει το ελληνικό κοινό, αφού ο Ροντόλφο κάνει ένα κάλεσμα στην Περαία, το οποίο επαναλαμβάνει τακτικά. Στο υπόλοιπο τραγούδι, το μόνο που μπορούμε να καταλάβουμε είναι ότι το Τσίκι-Τσίκι παίζει κάποιον σημαντικό ρόλο στο concept, αφού αποτελεί τους μισούς στίχους του τραγουδιού. Επίσης, που και που ακούγονται διάφορες γνωστές, ισπανικές λέξεις όπως: Μπαντέρας και Αλμοδοβάρ, ενώ στο ρεφραίν κάνουν αισθητή την παρουσία τους ο Ρόμποκοπ, το μπρικιντάνς και ο Βασιλιάς της Ποπ, Μικελγιάσον!
Το κλου του χορευτικού: στο 2.18 περίπου, η χορεύτρια που είναι ντυμένη με τα ροζ (2η από τα αριστερά) σκάει στο πάτωμα σαν καρπούζι που έπεσε από το Ντάτσουν και μετά προσπαθεί να ξανασηκωθεί σπινιάροντας. Είτε επρόκειτο για κομμάτι του χορευτικού, είτε για γνήσιο ατύχημα, κανείς απολύτως δεν κατάλαβε τη διαφορά. Το θέαμα επί της σκηνής ήταν τόσο σουρεαλιστικό που και να ανατιναζόταν το κεφάλι της και να πετάγονταν από μέσα ζελεδάκια Haribo, θα φαινόταν σε όλους απολύτως φυσιολογικό…
Υπομονή ως την επόμενη εβδομάδα για τα υπόλοιπα έξι τραγούδια! Και, ναι, θα είναι μέσα και αυτός που όλοι φαντάζεστε — λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή;
Μέρος 2ο
Συνεχίζουμε, χωρίς πολλά λόγια και εισαγωγές (κυρίως, διότι δεν μου έβγαινε πάλι δεύτερη εισαγωγή για τη Eurovision), με την παρουσίαση των πιο περίεργων, αστείων και εξαιρετικά άθλιων κομματιών που έχουν περάσει ποτέ από τον μουσικό διαγωνισμό. (Καλά, το “μουσικός” πάρτε το με την τελείως γενική και αόριστη έννοια, για να αποφύγουμε παρεξηγήσεις και αυτοκτονίες!).
Επίσης, για να καταλάβετε τη σημερινή εικόνα, θα πρέπει να είστε άνω των 25!
Το πρώτο μέρος μπορείτε να το βρείτε εδώ και τώρα ολοκληρώνουμε την αντίστροφη πορεία που ξεκινήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, με τα καλύτερα χειρότερα της τελευταίας δεκαετίας — συν ένα λίγο παλιότερο, που όμως θα σας ενθουσιάσει!
Pirates Of The Sea - Λετονία 2008
Τραγούδι Wolves Of The Sea - 12η θέση
Οι Θαλασσόλυκοι είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που δεν είναι ακριβώς συγκροτήματα, αλλά 5-6 κουλοί που δεν είχαν τι να κάνουν και αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους μόνο και μόνο για τη Eurovision. Και ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις αυτό, είναι να βρεις ένα κεντρικό theme για το συγκρότημα — κάτι που να έχει μεγάλη πέραση στα παιδιά και τους νέους, κυρίως, ώστε να αποκομίσεις μπόλικες ψήφους!Η έμπνευση, λοιπόν, ήρθε από το σινεμά -μια και το προηγούμενο έτος έκλεισε με το «Pirates of the Caribbean 3» στην κορυφή του box office- και η απόφαση πάρθηκε: θα ντύνονταν όλοι πειρατές, θα έδιναν πειρατικό όνομα στο γκρουπ, θα τραγουδούσαν πειρατικό τραγούδι και, πιθανότατα, θα κατέβαζαν κι ένα τεράστιο πανό του Captain Jack Sparrow -μεγάλη η χάρη Του- στη σκηνή, αν δεν έπρεπε να χρυσοπληρώσουν για τα δικαιώματα…
Το τραγούδι ξεκινά, λοιπόν, με έξι άτομα ντυμένα πειρατές γύρω από ένα τιμόνι πλοίου που έχει καρφωθεί συμβολικά στη μέση της σκηνής. Κυρίως επειδή δεν τους έφταναν τα χρήματα για να ανεβάσουν ολόκληρη τη σκούνα — αυτά μόνο η Ουκρανία μπορεί και τα χρηματοδοτεί! Το κακό είναι ότι η έμπνευση από μόνη της δεν αρκεί, αλλά χρειάζεται και η απαραίτητη υποδομή. Έτσι, ενώ οι Θαλασσόλυκοι ήλπιζαν ότι το λουκ τους θα είναι πολύ κινηματογραφικό, κατέληξαν να μοιάζουν σαν φτηνός αποκριάτικος κατάλογος των Jumbo, μια και οι στολές τους είναι αντίστοιχης ποιότητας και υφής.
Ο τραγουδιστής είναι ένας χαρωπός φλώρος με τριμαρισμένο γενάκι, που αν βρισκόταν ποτέ σε αληθινό πειρατικό καράβι θα τον περνούσαν «ένα χεράκι» όλοι οι μούτσοι και μετά θα τον έβαζαν να σφουγγαρίζει το κατάστρωμα με το γενάκι του. Δίπλα του δεσπόζουν τα τα βυζόμπαλα μιας τραγουδίστριας που απειλούν να εκτοξευθούν από το στενό πουκάμισό της σαν οβίδες και να ρίξουν την οροφή πάνω στο καμμένο κοινό.
Το τραγούδι αποτελείται κυρίως από βαρετή μουσική με βαρετούς στίχους και πλαισιώνεται από ένα εξίσου βαρετό ρεφραίν μα μπόλικα «χάι χάι χο», διότι το συγκρότημα είδε πολλά πειρατικά καρτούν της Disney πριν γράψει τους στίχους και σε αυτά όλοι οι πειρατές μιλάνε μόνο με «Αrrrrrr!» και «Χάι χάι χο» πίνοντας πολύ ρούμι. Κάποια στιγμή, ο κεντρικός τραγουδιστής τραβάει απειλητικά και μία μίνι χαντζάρα από το ζωνάρι του, επίσης ποιότητας Jumbo, και την κραδαίνει, ενώ εμείς ανατριχιάζουμε σύγκορμοι από την τεστοστερονίλα που εκπέμπεται ξαφνικά από την οθόνη μας.
Γίνονται διάφορα αδιάφορα από τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, με τα οποία δεν ασχολούνται ούτε οι κάμεραμεν, αλλά την παράσταση κλέβει το τελευταίο -και τελείως άκυρο- χορευτικό που μοιάζει να είναι ξεπατικωμένο από βίντεο κλιπ της Kylie Minogue. Στη σανίδα όλοι και γρήγορα!
Verka Serduchka - Ουκρανία 2007
Τραγούδι Dancing lasha tumbai - 2η θέση
Η εμφάνιση του εκκεντρικού Verka φέρνει λίγο σε διαστημική Αστέρω. Βασισμένος στο πανάρχαιο ρητό: «αν δεν έχεις φωνή, δείξε βυζί και αν δεν έχεις βυζί τότε ντύσου Γιούρι Γκαγκάριν», φόρεσε πάνω του την ετήσια παραγωγή της Sanitas και κότσαρε στην κουρούπα και το τεράστιο αστέρι από το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Συντάγματος. Έντυσε ασορτί και τους χορευτές, ενώ -επειδή μετά εξαντλήθηκε όλο το απόθεμα αλουμινόχαρτου- έντυσε τις τραγουδίστριες και τον ακορντεονίστα με ό,τι λαμέ, χρυσό ύφασμα περίσσεψε από την γκαρνταρόμπα του Liberace.Ο ίδιος λανσάρει το λουκ «φουτουριστική θεία από το Σικάγο», ενώ οι δύο χορευτές που χοροπηδάνε χαρωπά δίπλα του έχουν ντυθεί κάτι ανάμεσα σε πιλότους και προσκοπάκια. Το τραγούδι είναι μία μίξη αγγλικών, γερμανικών και ουκρανικών με τα γερμανικά να ξεχωρίζουν — μια και τα γερμανικά πάντα δεσπόζουν ως γλώσσα, αφού ακούγονται σαν να βρίζεις τη μάνα κάποιου. Απο την αρχή του στίχου, ο Verka γίνεται εξομολογητικός, αφού φροντίζει με το «Άι Λουλού» που λέει τακτικά (ελεύθερη μετάφραση: «Είμαι Λουλού») να μας ενημερώσει για τις σκοτεινές πτυχές του χαρακτήρα του — ασχέτως αν δεν είναι τόσο σκοτεινές, αφού ο τύπος είναι ντυμένος με ταγιέρ που είναι ορατό κι από το διάστημα.
Την παράσταση κλέβει η πολύ πιασάρικη μουσικούλα και το εξωφρενικά γελοίο χορευτικό με τα χεράκια που ανεβοκατεβαίνουν, το οποίο θυμίζει γυμναστικές επιδείξεις πεντάχρονων και το οποίο επαναλαμβάνεται τόσες φορές που τα χέρια των δύο χορευτών κοντεύουν να πεταχτούνε από τις κλειδώσεις τους και να χαστουκίσουν το κοινό…
Προς το τέλος του τραγουδιού -και για να σπάσει η ρουτίνα της συνεχούς στασιμότητας, μια και ο χορογράφος ήταν πιθανότατα ανάπηρος- ο τραγουδιστής αρχίζει να τρέχει γύρω από την κυκλική σκήνη και να χτυπά παιχνιδιάρικα τον πισινό των δύο τραγουδιστριών. Γύρω στο 2.32 τον βλέπουμε να ετοιμάζεται κατά λάθος να χτυπήσει και τον πισινό του ακορντεονίστα και να τραβιέται ξαφνικά — πιθανότατα επειδή θα εκκρεμούν ήδη 5-6 κατηγορίες εναντίον του για σεξουαλική παρενόχληση σε άντρες!
Lordi - Φινλανδία 2006
Τραγούδι hard rock hallelujah - 1η θέση
H πιο extreme, heavy metal και θεαματική εμφάνιση που έχει περάσει από τον διαγωνισμό, μια και κατάφερε να πάρει την πρωτιά σπάζοντας ρεκόρ ψήφων και αποδεικνύοντας ότι οι χεβυμεταλλάδες τσιγκουνεύονται τα λεφτά για ένα κούρεμα της προκοπής, αλλά δεν έχουν κανέναν ενδοιασμό να πετάξουν τα ευρώ τους για να ψηφίσουν στη Eurovision. Οι Lordi ήταν ήδη αρκετά γνωστοί στη Φινλανδία, κυρίως επειδή έχουν την τάση να ντύνονται σαν φρίκουλα ακόμα κι όταν πάνε στο περίπτερο για τσιγάρα.Η σκηνική τους παρουσία στο συγκεκριμένο τραγούδι είναι αρκετά μινιμαλιστική — όσο μινιμαλιστικό μπορεί να είναι το να είσαι πατόκορφα φασκιωμένος με λάτεξ, μακιγιάζ, καρφιά και κουρέλια. Με ένα πρώτο πέρασμα της κάμερας γνωρίζουμε τα μέλη του συγκροτήματος: lead singer είναι ο χοντρός ξάδελφος του Βελζεβούλ, στην ηλεκτρική κιθάρα ένας Ούρουκ Χάι, στην άλλη κιθάρα ο γιος της Μούμιας, στα ντραμς ο Γκοντζίλα και στα πλήκτρα η Σάπια Γκόμενα.
Ο τραγουδιστής φοράει και ένα καπελάκι με τη σημαία της Φινλανδίας για να σπάει λίγο την τερατίλα και βρυχάται εν μέσω κραυγών, καπνών και φλογών, ενώ το πλήθος από κάτω γουστάρει, επειδή είναι όλοι τους πολύ χαρντ ροκ τυπάκια και γι’ αυτό πήγανε να δούνε τη Eurovision από κοντά. Το κομμάτι εξελίσσεται όπως τα περισσότερα μέταλ τραγούδια: ο τραγουδιστής ρεύεται τους στίχους και οι υπόλοιποι χτυπιούνται σαν τη δαιμονισμένη που τη στείλανε στον Άγιο Κυπριανό.
Γύρω στο 2.10 γίνεται το μεγάλο happening. Ο τερατόμορφος αοιδός κραδαίνει τον πέλεκύ του και ξαφνικά ένα τεράστιο ζευγάρι φτερά νυχτερίδας αρχίζει να ξεδιπλώνεται πάνω στην πλάτη του, ενώ το κοινό παραληρεί ενθουσιασμένο. Πάνω που αναρωτιόμαστε αν ο τύπος θα αρχίσει τις εναέριες σβούρες στο στάδιο, ψιθυρίζοντας: «I am Batman», τα φτερά ξαναμαζεύονται ήσυχα ήσυχα, επειδή έχουν αρχίσει να σκάνε πολλές φωτιές τριγύρω και φοβάται μάλλον μην πάρει φόκο και καταλήξει με αληθινά εγκαύματα στη μούρη.
Το τραγούδι τελειώνει με το κοινό να ετοιμάζεται να αρχίσει τις ανθρωποθυσίες από το ντελίριο και τους υπόλοιπους διαγωνιζόμενους να μαζεύουν τα μπογαλάκια τους μια και ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι δεν έπαιζε να δούνε τρόπαιο ούτε με το κιάλι…
Μιχάλης Ρακιντζής - Ελλάδα 2002
Τραγούδι S.A.G.A.P.O - 17η θέση
Και φτάσαμε στα δικά μας τα παιδιά! Μεγάλος σάλος είχε ξεσπάσει στη χώρα με το τραγούδι αυτό, επειδή υπήρχαν υπόνοιες ότι στον τελικό για την επιλογή του ο Ρακιντζής τραγουδούσε σε playback. Εμένα όλο αυτό μου φαίνεται ανόητο. Ο σάλος θα έπρεπε να ξεσπάσει επειδή το τραγούδι ήταν άθλιο και ο τραγουδιστής ακουγόταν σαν να τραγουδάει μέσα από το παχύ έντερο συναχωμένου βίσονα, αλλά τέλος πάντων…Τι να πω γι’ αυτό το οπτικοακουστικό ανοσιούργημα που να μην έχει ειπωθεί, σχολιαστεί ή σατιριστεί ήδη; Όλο το σετάκι ήχου-στίχου-μελωδίας-σκηνικής παρουσίας μοιάζει με ένα ηχηρό χαστούκι στα μούτρα της Ευτέρπης. Μπροστά του, το «Είσαι σαν κουνέλι» ακούγεται σαν αγγελική ψαλμωδία με άρπες, σάλπιγγες και τον Χρήστο Σαντικάι στα φωνητικά…
Ο Μιχάλης αποφάσισε ότι το κομμάτι του ήταν τόσο φουτουριστικό που έπρεπε να συνοδεύεται και από την κατάλληλη αμφίεση. Οπότε ντυθήκανε όλοι X-men! Βέβαια, τα μαύρα δερμάτινα και οι προβολείς της σκηνής δεν έδεσαν πολύ καλά μεταξύ τους, με αποτέλεσμα ο Ρακιντζής να ιδρώνει σαν το γουρούνι και στα κοντινά πλάνα να φαίνεται έτοιμος να λιώσει στο πάτωμα όπως η κακιά μάγισσα στον Μάγο του Οζ.
Από την αρχή του τραγουδιού, όμως, συνειδητοποιούμε ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά, μια και η μουσική ακούγεται πολύ χαμηλά σε ένταση. Και αυτό είναι καταστροφικό όταν τραγουδά ο Μιχάλης Ρακιντζής. Επειδή, ξέρετε… ακούγεται καθαρά η φωνή του. Κανείς δεν γνωρίζει αν αυτό είναι αποτέλεσμα σαμποτάζ ή αν, απλώς, την ώρα του κομματιού του όλοι οι τεχνικοί ήχου κρέμονται άψυχοι από τους προβολείς του σταδίου. Όπως και να ‘χει, το μόνο που ακούγεται είναι οι γκαρίδες του Ρακιντζή με βάναυσα κακοποιημένη αγγλική προφορά («Χέι! Ιφ γιου γουάανα μπι μα λοβββ») και η ηχώ των κλώνων του, που απλώς επαναλαμβάνουν αέναα κάθε τελευταία λέξη παριστάνοντας το reverb.
Οι χορευτικές κινήσεις δίνουν το τελειωτικό χτύπημα, αφού είναι εμπνευσμένες από την αλλαγή φρουράς στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Ποδαράκι πάνω – κούνημα του τσαρουχιού – ποδαράκι κάτω και ένα βήμα αριστερά. Λογικό, διότι μόνο οι μπότες που φοράνε παίζει να ζυγίζουν 30 κιλά η μία και ο μόνος τρόπος να προστεθεί χορευτικό στο κομμάτι ήταν να το τραγουδήσουν στη στρατόσφαιρα, σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας.
Sestre - Σλοβενία 2002
Τραγούδι Samo ljubezen - 13η θέση
Μετά την μεγάλη νίκη της Dana International στον διαγωνισμό, όλοι αποφάσισαν ότι ο καλύτερος τρόπος να κερδίσεις είναι είτε να αλλάξεις φύλο είτε να φορέσεις φούστα κλαρωτή και καλσόν φιμέ. Κάπως έτσι πρέπει να το σκέφτηκε και η Σλοβενία τη χρονιά εκείνη, αφού έστειλε τρεις τραβεστί να την εκπροσωπήσουν, με το ευφάνταστο όνομα “Sestre”, το οποίο σημαίνει.. εχμ… «αδελφές». Αλλά πιθανότατα με την καλή έννοια, που θα έλεγε και ο Ψινάκης, μια και δεν είμαι γνώστης της σλοβένικης αργκό!Το τρίο είναι ντυμένο με κόκκινα ταγεράκια που αστράφτουν σαν χριστουγεννιάτικη βιτρίνα, ασορτί καπελάκια και λευκό καλσόν και ποζάρουν ως αεροσυνοδοί — διότι από την αποφράδα εκείνη μέρα που μπήκε η Δήμητρα Λιάνη στο επάγγελμα, προσλαμβάνουν πια το κάθε τσόκαρο…
Για να γίνει περισσότερο της ανωμαλίας και για να ισορροπήσει το ζεν, οι τρεις τραγουδίστριες που κάνουν τα φωνητικά είναι αντιστοίχως ντυμένες πιλότοι! Κάπου εκεί, η Σαπφώ Νοταρά στριφογύρισε στον τάφο της κι ένα μακρόσυρτο «Σόδομα και Γόμορρα» αντήχησε στο Σύμπαν…
Το τραγούδι δεν έχει καμιά ιδιαίτερη σκηνική παρουσία — το τραβελοτρίο απλώς κάνει συγχρονισμένες χαριτωμενιές επί σκηνής, ενώ σε ένα από τα κοντινά που κάνει η κάμερα παρατηρούμε ότι ένας από τις τραγουδίστριες (δεν έκανα λάθος Σάββα, μην το διορθώσεις!) μοιάζει ανησυχητικά με τον Αργύρη Αγγέλου από το Παρά Πέντε και αναρωτιόμαστε αν θα σκάσει μύτη πάνω στη σκηνή η Ζουμπουλία τσιρίζοντας: «Ιιιιιιιιιιιι! Μάνα δεν έχεις να σε κοιτάξει;;;» (παραδεχτείτε το: το διαβάσατε με φωνή Ζουμπουλίας αυτό!).
Guildo Horn - Γερμανία 1998
Τραγούδι Guildo hat euch lieb - 7η θέση
Και να σας αφήσω με ένα παλιότερο, αλλά αξεπέραστο κομμάτι!
Το τραγούδι ξεκινά σε ήπιους τόνους. Δεν ισχύει το ίδιο και για το ντύσιμο του Guildo, βέβαια, ο οποίος μοιάζει να έχει φορέσει ολόκληρο το κουκλοθέατρο της οικογένειας Σοφιανού. Με look που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε μαστουρωμένο Γιάννη Μποσταντζόγλου και gay Gandalf (χμ..) αρχίζει να κοπανιέται άσκοπα στη σκηνή, κάνοντας μορφασμούς.
Το σετάκι συμπληρώνει η υπόλοιπη κομπανία που έχει ντυθεί με ό,τι περίσσεψε από την γκαρνταρόμπα του Ρετιρέ, αλλά σε λιγότερο λαμέ υφή για να μην τραβά την προσοχή από τον τραγουδιστή. Που είναι πολύ δύσκολο, άλλωστε, μια και ο Guildo δεν λέει να στρώσει τον κώλο του χάμω και αρχίζει να τρέχει πάνω κάτω προκαλώντας άσθμα στους μισούς κάμεραμεν.
Ανά τακτά διαστήματα πετάει και ένα ρούχο, αποκαλύπτοντας ένα ακόμα πιο αισχρό και κακόγουστο ύφασμα από κάτω και κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε αν τον έντυσε στυλίστας ή απλώς άλειψε το σώμα του με ψαρόκολλα και άρχισε να κυλιέται ελεύθερα μέσα σε τυχαίους σωρούς από ρούχα. Παράλληλα, χώνεται ανάμεσα στο κοινό και χαϊδολογιέται με μερικούς άντρες δίνοντας έναν ανησυχητικά κυριολεκτικό τόνο στον τίτλο του τραγουδιού που σημαίνει: «Ο Guildo σας αγαπά όλους!».
Εκεί που λες ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν πιο ασυνάρτητα, ο Guildo τρέχει πάνω στη σκηνή και ξεσκεπάζει ένα τραπέζι γεμάτο με κουδούνες αγελάδων που αρχίζει να βαράει στο ξεκάρφωτο. Επιστρέφει στο κοινό και λίγο πριν το τέλος του τραγουδιού τον πιάνει ένας απίστευτος παροξυσμός! Τρέχει, αρπάζεται από ένα κιγκλίδωμα, σκαρφαλώνει σε μία εξέδρα και αρχίζει να τσουλάει πάνω στα κάγκελα και να κρεμιέται από έναν στύλο σαν τον Νουμίδη στο Αστερίξ που πιάνεται από το κατάρτι και φωνάζει: «Στε’ιά μπ’οστά!».
Αυτή η εμφάνιση αποτελεί σίγουρα και καταγεγραμμένη απόδειξη του τι μπορεί να σου συμβεί αν κάνεις ενδοφλέβια με εσπρέσσο και μεθαμφεταμίνες πριν από συναυλία!
Ολοκληρώσαμε εδώ, λοιπόν, και αν θέλετε να δείτε ολόφρεσκες Euroκαφρίλες, σας παραπέμπω στον διαγωνισμό αυτού του Σαββάτου! Πρόσφατα πληροφορήθηκα, μάλιστα, ότι θα συμμετέχουν -αν περάσουν στον τελικό- ξανά και οι περσινοί Ευχούληδες και ενθουσιάστηκα! Περισσότερες λεπτομέρειες δεν γνωρίζω για τις υπόλοιπες συμμετοχές ούτε για το αν θα δούμε φέτος κάνα υποβρύχιο ή πριονοκορδέλες στη σκηνή ή σκαντζόχοιρους να χορεύουν ή τραγουδιστές ντυμένους τεράστια σαλάμια αέρος. Αλλά μου αρέσουν οι εκπλήξεις, οπότε δεν θα το ψάξω ιδιαίτερα!
