Ωδή στον έρωτα και τα ζευγαράκια τα ξενέρωτα

odi-ston-erota-kai-ta-zevgarakia-ta-xenerota

Δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλά σε λιγότερο από μία εβδομάδα είναι του Αγίου Βαλεντίνου ή εντελώς λαϊκά του Βγαλεγδύνου (Το «Βγάλε» επειδή όλη μέρα βγάζεις το πορτοφόλι σου για να πληρώσεις την παρέλαση της κόκκινης αρκουδο-καρδουλο-δαντελο-μπαρόκ  κιτσαρίας. Και το «γδύνου» επειδή στο τέλος σε γδύνουν τελείως οι ανθοπώλες, οι ζαχαροπλάστες, οι κοσμηματοπώλες και η υπόλοιπη σκοτεινή Σέκτα των Εμπορικών Εορτών…).


Εγώ πάντως περιμένω πώς και πώς τη μεγάλη αυτή εορτή της (ρωμαιοκαθολικής) χριστιανοσύνης και τρέμω σύγκορμος από την αδημονία. Έχω αγοράσει δερμάτινα γάντια, έχω περάσει βερνίκι στο ξύλινο ρόπαλο και έχω σημειώσει στον χάρτη τα hot spots όπου θα μπορέσω να επιδοθώ με σπουδή στο αγαπημένο μου, εποχιακό σπορ: cheesy couples bashing! (Σε ελεύθερη μετάφραση: κοπάνημα γλυκανάλατων ζευγαριών…).

Κατ’ αρχάς — για να γλιτώσω τη συντονισμένη επίθεση από τον Σύλλογο Απανταχού Παρθένων Θαυμαστριών Ρομαντικών Κομεντί της Μεγκ Ράιαν — να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω κάτι με το θέμα «έρωτας» στην ουσία του. Όπως λέει και η Χαρούλα, όμως: «Κι εμείς ερωτευτήκαμε, αλλά δεν τρελαθήκαμε!».

Βγάλτε μπλοκάκι τώρα, διότι θα φιλοσοφήσω: ο έρωτας είναι σαν τη γρίπη. Υπάρχουν αυτοί που τον περνούν χαλαρά, με λίγο πυρετό, λίγο βηχαλάκι και σε 3 μέρες είναι μια χαρά και υπάρχουν κι εκείνοι που τον τρώνε κατακέφαλα και δεν τους σώζει ούτε ο Γρηγόρης Σπίτης. Κλείστε το μπλοκάκι τώρα, αυτό ήταν. (Θα φιλοσοφήσω είπα, όχι θα γράψω βιβλίο του Κοέλιο).

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, έχουμε τα ζευγαράκια που βιώνουν τον έρωτά τους απλά, φυσιολογικά και, το κυριότερο: σπίτι τους. Και στον αντίποδα έχουμε και τα ζευγαράκια που ο έρωτάς τους είναι ένα τεράστιο, ροζ μπαλόνι που ρουφάει τα πάντα και αν ήμασταν σε ταινία θα έστελναν F16 να το καταστρέψουν, αλλά αυτό θα είχε ενεργειακή ασπίδα και θα τα διέλυε όλα και μετά θα άρχιζε να καταστρέφει τη Νέα Υόρκη στέλνοντας μικρούς φτερωτούς έρωτες με βέλη, ώσπου ένας πρωταγωνιστής θα ανακάλυπτε εντελώς τυχαία ότι το μπαλόνι δεν αντέχει το κρύο και θα το έλουζαν με υγρό άζωτο και θα πάγωνε και μετά θα το πετούσαν στον ωκεανό και ο κόσμος θα γλίτωνε ενώ όλοι στη NASA θα πανηγύριζαν φωνάζοντας «Γιέεαα» αγκαλιασμένοι. Ουφ…

Τα γλυκανάλατα, ερωτευμένα ζευγαράκια τα συναντάς, φυσικά, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Την ημέρα του Αγίου Βγαλεγδύνου, όμως, παθαίνουν ομαδική παράκρουση και γεμίζουν τους δρόμους και τα πάρκα με τον έρωτά τους — οπότε ξεκινά και η κυνηγετική περίοδος…

Μπορείς εύκολα να τα εντοπίσεις, καθώς οι συνήθειές τους βγάζουν μάτι:

Πηγαίνουν παντού πιασμένοι χέρι-χέρι

Πηγαίνουν πάντα και παντού πιασμένα χέρι-χέρι και με όσο πιο αργό βήμα γίνεται.

Στο πεζοδρόμιο, στους δρόμους, στις κυλιόμενες σκάλες, τα χεράκια τους είναι πάντα ενωμένα σε σημείο να έχουν οσμωθεί και ο βηματισμός τους ανταγωνίζεται σε ταχύτητα την κίνηση των λιθοσφαιρικών πλακών. Αυτό σημαίνει ότι αν έχεις την ατυχία να εγκλωβιστείς πίσω του, ο μόνος τρόπος να το προσπεράσεις είναι να σκάψεις λαγούμι α λα Μπαγκς Μπάνι — εκτός αν είσαι ο αστυνόμος Σαΐνης κι έχεις ελατήρια στα πόδια.

Αυτή η ένωση των χειρών είναι μία δήλωση αφοσίωσης, αφού το ζευγαράκι έτσι κάνει διακριτή την άρρηκτη σχέση που το ενώνει, ενώ παράλληλα προειδοποιεί τα υπόλοιπα αρσενικά και θηλυκά ότι οποιαδήποτε προσπάθεια αποπλάνησης θα καταλήξει σε μαλλιοτράβηγμα ή τελετουργικό γρονθοκόπημα των αρσενικών…

Επιστημονικές έρευνες από ειδικούς έχουν αποδείξει ότι ο μόνος τρόπος να ξεκολλήσεις ένα τέτοιο ζευγαράκι είναι να παρουσιάσεις στο θηλυκό βιτρίνα Lalaounis με εκπτώσεις 70%.

Φιλιούνται παντού

Κύριο χαρακτηριστικό ενός ερωτευμένου ζευγαριού είναι το φιλί. Κύριο χαρακτηριστικό ενός γλυκανάλατου ζευγαριού είναι η προσπάθεια του αρσενικού να ρουφήξει τα εντόσθια του θηλυκού από το στόμα του.

Τα γλυκανάλατα ζευγάρια θεωρούν ότι αν δεν φιληθούν τουλάχιστον μπροστά στα δύο τρίτα του πληθυσμού της πόλης τους, ο έρωτάς τους είναι κάλπικος. Έτσι, φιλιούνται σε κάθε ευκαιρία, στον δρόμο, στα καταστήματα, στο αυτοκίνητο, στο μετρό, στο λεωφορείο, στο σινεμά, στο εστιατόριο και στην ουρά του σούπερ μάρκετ, σκορπώντας εγκεφαλικά στις γριές που έχουν μείνει στην εποχή που όποια κοπέλα έδειχνε αστράγαλο ήταν τσούλα και την κουρεύανε γουλί.

Ένα γλυκανάλατο ζευγαράκι δεν θα αρκεστεί σε τυπικό, απλό φιλί, όπως είπαμε παραπάνω. Αν η γλώσσα του αρσενικού δεν γαργαλήσει τη σταφυλή του θηλυκού για τουλάχιστον δέκα δευτερόλεπτα, το φιλί θεωρείται αδύναμο και αδιάφορο, οπότε ο έρωτάς τους θα τελειώσει πιο γρήγορα κι από την καριέρα του Γιώργου Λεμπέση. Έτσι, τα φιλιά πρέπει να είναι διαρκή, συχνά και θορυβώδη. Τόσο θορυβώδη που να αηδιάσει όποιος τρώει σούπα σε απόσταση ενός χιλιομέτρου.

Ο συνδυασμός του α και του β αποδεικνύεται καταστροφικός, καθώς το μόνο χειρότερο από ένα ζευγάρι που φράζει το δρόμο και περπατά με ρυθμό γυμνοσάλιαγκα είναι ένα ζευγάρι που φράζει το δρόμο, περπατά με ρυθμό γυμνοσάλιαγκα και σταματά κάθε πέντε δευτερόλεπτα για να φιληθεί. Η μόνη λύτρωση σε τέτοια περίπτωση είναι να αυτοπυρποληθείς με θερμίτη, αφού πρώτα αγκαλιάσεις σφιχτά το ζευγαράκι…

Κάθονται συνεχώς αγκαλιασμένοι

Δεν έχει σημασία αν κάνει κρύο ή όχι. Το αρσενικό πρέπει να καταστήσει σαφές ότι το θηλυκό του ανήκει, οπότε το κρατά μονίμως σφιχτά αγκαλιασμένο πάνω του — ειδικά αν τριγύρω κυκλοφορούν αρσενικά ανώτερης κλάσης (με κάμπριο BMW και μούσκουλα). Τον χειμώνα αυτό αναδίδει μία ζεστασιά και θαλπωρή που φέρνει το ζεύγος πιο κοντά. Το καλοκαίρι καταλήγει συνήθως σε κατάρρευση του θηλυκού από θερμοπληξία, οπότε τα πάρκα γεμίζουν από ξαναμμένες γκόμενες πεταμένες στο γρασίδι και τύπους που προσπαθούν να τις συνεφέρουν αδειάζοντας στα μούτρα τους γρανίτες φράουλα.

Χρησιμοποιούν γλυκόλογα και υποκοριστικά

Υπάρχουν δύο επιτυχημένοι τρόποι να προκαλέσεις εμετό. Ο πρώτος είναι να βάλεις το δάχτυλο βαθιά στο στόμα και θα σου χρειαστεί για να περάσεις στις audition του Next Top Model. Ο δεύτερος -και πιο ανώδυνος- είναι να ακούσεις ένα γλυκανάλατο ζευγαράκι να συνομιλεί ζουζουνιάρικα.

Πέφτουν τόσα χαριτωμένα υποκοριστικά και γούτσου-γούτσου χαϊδευτικά που είναι σαν να παρευρίσκεσαι σε διάλογο ανάμεσα στο Γωγουλίνι, τη Βέφα και τον Αυτιά. Η γκάμα είναι μεγάλη. Ξεκινά από τα απλά (γλυκούλι μου, καρδιά μου, αρκουδάκι μου) και φτάνει μέχρι τα βαρέων βαρών (σοκολατίτσα μου, τσαχπινογαργαλιάρα μου).  Δέκα λεπτά γλυκερής συζήτησης είναι αρκετά για να δεις στο πάτωμα το πρωινό και το μεσημεριανό σου (τα οποία είχες φάει ώρες πριν…). Αν το παρακάνεις, υπάρχει κίνδυνος να δεις μαζί με αυτά και κανένα πνευμόνι…

Βλέπουν ρομαντικές ταινίες στο σινεμά

Ειδικά αυτή την περίοδο, που οι σαχλές ρομαντικές κομεντί ξεφυτρώνουν στις κινηματογραφικές αίθουσες σαν μάστιγα σταλμένη από το Θεό. Όπου προβάλλεται ρομαντσάδα με την Αλογομούρα Ρόμπερτς, την Τζένιφερ Άνοστον ή την Ανία Βαρντάλος, θα δεις και δεκαπέντε γλυκανάλατα ζευγαράκια με ένα ποπ κορν στο χέρι — για να το μοιράζονται τρυφερά…

Εδώ φαίνεται και η τεράστια εώς καταστροφική επιρροή που έχει ο έρωτας στις νευροχημικές διεργασίες του αρσενικού εγκεφάλου: κανένας άντρας δεν θα πλήρωνε ποτέ για να δει τέτοια ταινία, υπό φυσιολογικές συνθήκες. Για την ακρίβεια, θα προτιμούσε πρώτα να φιλήσει στο στόμα τον Vincent Schiavelli, παρά να δει ταινία με την Άνοστον. Ποιος είναι ο Schiavelli; ΑΥΤΟΣ: Oh, the horror!!!

Από την άλλη, τα γλυκανάλατα ζευγαράκια σπάνια βλέπουν τις ταινίες στις οποίες πηγαίνουν, αφού τα 2/3 της διάρκειάς της τα περνούν με έναν εκνευριστικό συνδυασμό των β και γ. Για την ακρίβεια, το σινεμά είναι ένας ακόμη τρόπος να διαλαλήσουν στον κόσμο ότι ο έρωτάς τους είναι μεγάλος, παράφορος, αγιάτρευτος και άλλα ελαφρολαϊκά. Το αποτέλεσμα είναι τελικά ούτε οι υπόλοιποι να βλέπουν την ταινία, αφού το live μπαλαμούτι που απολαμβάνουν είναι πολύ καλύτερο από το ντουμπλαρισμένο κωλομέρι της Ρόμπερτς!

Τώρα που μάθατε τα κύρια χαρακτηριστικά τους, μπορείτε κι εσείς να ξεκινήσετε το κυνήγι. Διαλέξτε ένα ρόπαλο που να έχει καλό κράτημα για να μη γλιστράει εύκολα από το χέρι. Βρείτε ένα ωραίο σημείο που προσφέρει ορατότητα, αλλά και κάλυψη — κατά προτίμηση πίσω από θάμνο σε πάρκο, αφού πρώτα ξεφορτωθείτε τον τοπικό ματάκια. Και μετά καθίστε αναπαυτικά και περιμένετε το θήραμα!

Τώρα που το σκέφτομαι… επειδή υπάρχουν πολλοί ηλίθιοι στο ίντερνετ, να επισημάνω ότι στην παραπάνω παράγραφο ΚΑΝΩ ΧΙΟΥΜΟΡ! Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να προτείνω σε κάποιον να επιτεθεί σε ζευγάρι με ρόπαλο… Χρειάζεται και taser για να βγάλεις πρώτα εκτός μάχης τον άντρα!