Παραμονή Χριστουγέννων σήμερα και θα καταπιαστούμε με πατροπαράδοτα πράγματα! Ακόμα και χριστιανός να μην είσαι, σου έχουν πιπιλίσει τόσο πολύ το μυαλό, που θα χορέψεις και εσύ στο ρυθμό του ταμπούρλου που βαράει διαπασών αυτές τις μέρες. Πολλοί θα φτιάξουν μελομακάρονα ή θα στήσουν το άκρως Ελληνικό χριστουγεννιάτικο δέντρο, άλλοι θα ξεχυθούν για τα κάλαντα μπας και βγάλουν κανέναν τάλαρο για να πάρουν ακόμα μια παιχνιδομηχανή και η αλτσχαιμεριασμένη σου γιαγιά θα βάψει αυγά.
Όλο το επιτελείο της ομάδας μας, ναι, αυτοί οι σιχαμεροί επί χρήμασι δημοσιογράφοι, είναι σε πλήρη ετοιμότητα. Σαν να τους βλέπω μπροστά μου…Ο Σάββας θα λιώσει το φίλμ της ψηφιακής του μηχανής φωτογραφίζοντας τον μικρό Ιησού στην πρώτη αποκλειστική γυμνή του φωτογράφιση για το “Status“.
Ο Τάσος θα προσπαθήσει να ρεμιξάρει τη δικιά του βερσιόν τσίγκλιμπελζ -όπως κάθε μουσικός που σέβεται τον εαυτό του- καταλήγοντας να κλαίει μεθυσμένος από τα αψέντια πάνω από την κονσόλα του. Η Γεωργία θα μου προκαλέσει απανωτά ανευρύσματα δείχνοντάς μου πως να φτιάξω χειροποίητα οτιδήποτε καθώς ο Νάστας μας κουνάει στο background τον κώλο του σε funky ρυθμούς. Ο Αλέξανδρος και ο Zampano θα πιαστούν στα χέρια για το αν τα χριστουγεννιάτικα βιβλία μπορούν να γίνουν καλές χριστουγεννιάτικες μεταφορές στον κινηματογράφο.
Το πρόβατο θα φαντάζεται όλα εκείνα τα “μεγάλα παιδιά με τα ατσαλάκωτα κουστούμια και τα πολλά λεφτά που δίνουν συμβουλές σε 11 ιδρωμένους μαντραχαλάδες πως να κλωτσάνε μπάλες” ντυμένους αγιοβασίληδες με ζαρτιέρες να του φέρνουν κύπελλο για δώρο. Ο Fragile Balloon θα απουσιάζει εορταστικά καθώς της Kristin ZZZ θα της έχει έρθει κόλπος προσπαθώντας να διαλέξει την πιο ντιζαϊνάτη χριστουγεννιάτικη αμφίεση και… ο Στέλιος δεν θα βγάλει ούτε λεπτό τον σκασμό γκρινιάζοντας για όλα τα παραπάνω!
Ρωτάς τι θα κάνω εγώ; Ο μικρός Στελάκος είναι παραδοσιακός! Θα αναλάβει το αναρχοπατροπαράδοτο παγανιστικό έθιμο του καψίματος του δέντρου της κεντρικής πλατείας, ένα νεοέθιμο που χαρίζει άπλετη χαρά σε μικρούς και μεγάλους, σε θεωρητικούς και πρακτικούς, διότι ως γνωστόν τα γιορτινά δέντρα γιορτινά καίγονται. Έλα, παραδεχθείτε το επιτέλους παιδιά! Ας μην αναγάγουμε πάντα οποιαδήποτε πράξη που ουσιαστικά δεν αλλάζει τίποτα σε “συμβολική“, δεν μας ενοχλεί ο καπιταλισμός άπαξ και ο καθένας σας έχει το τελευταίο μοντέλο κινητού -ασχέτως αν είναι από σπασμένη βιτρίνα- και ικανοποιεί τα καθημερινά του “θέλω” καπιταλοπλουσιοπάροχα.
Το κάνουμε για άλλο λόγο: μας αρέσει η φωτιά! Την λατρεύουμε, χύνουμε για πάρτη της, έχει ένα βαβαβούμ ρε αδερφέ η όλη φάση. Με το ένα-δύο-τρία, μας πιάνει πυρομανία! Η όλη φάση ξεκίνησε βάζοντας φωτιά σε μυρμήγκια με μεγεθυντικό φακό, προχώρησε σε παιχνίδια με οινόπνευμα και αναπτήρες, πέρασε από την φάση που το beach party ήταν η ύψιστη δικαιολογία για να βάλεις φωτιά σε ότι μπορούσες να σύρεις ως την παραλία και -όπως σε κάθε χόμπυ που μεγαλώνοντας το αναβαθμίζεις- κατέληξε στην κατασκευή αυτοσχέδιων εμπρηστικών μηχανισμών. Τώρα τελευταία μου έμαθες και τον θερμίτη και χάρηκες απότομα!
Αν είσαι και εσύ αυτού του εθίμου, σου έχω τρεις συναρπαστικούς τρόπους για να βάλεις φωτιά στο δέντρο, που κάλλιστα θα κάνουν τους συναγωνιστές συντρόφους σου να πρασινίσουν από την ζήλια τους. Έτσι θα σκοράρεις bonus γαματοσύνης στα μάτια του “ξέρεις ποιού” και θα προκαλέσεις πόνους -ίσως και εκτεταμένα εγκαύματα- στον δερβέναγα του δέντρου. Τσίμπα το τσακμάκι, παίρνω την κηροζίνη και ένα ντορβά βούτυρο και πάμε βόλτα!
Μολότοφ
Ονομάζεται και “κοκτέιλ Μολότοφ”, γνωστό και πολυπεταμένο στην πασαρέλα των διαδηλώσεων. Η ιστορία της χρήσης της φωτιάς στην μάχη είναι πανάρχαια, η ιστορία της μολότοφ πιο σύγχρονη. Ουσιαστικά, αν και είχε εφευρεθεί πιο παλιά, χρησιμοποιήθηκε στο πόλεμο μεταξύ Φιλανδών και Ρώσων το 1939. Το όνομα προέρχεται από αστεϊσμούς των πειραγμένων μυαλών των Φιλανδών για τα κιβώτια “τροφής” που τους έστελνε ο πολιτικός Βιατσεσλάβ Μόλοτοφ που με αυτή τη δικαιολογία προσπάθησε να καλύψει τους βομβαρδισμούς. Έτσι, θεώρησαν σωστό να τον κεράσουν αυτόν και τον στρατό του ένα κοκτέιλ βενζίνης, κηροζίνης και άλλων εύφλεκτων υλικών. Αυτό το κοκτέιλ γινόταν μέσα σε ένα γυάλινο μπουκάλι, για φιτίλι χρησιμοποιούσαν ένα πανί και το εκτόξευαν στα εχθρικά τανκ (!) με το χέρι ή σφεντόνες.Η σημερινή μορφή της, όπως συνήθως βλέπεις στο χαζοκούτι σου, είναι …απαρχαιωμένη. Ανά καιρούς υπήρξαν πολλές πατέντες. Μια ήταν η προσθήκη αμπούλας με υλικά που αναφλέγονται όταν έρχονται σε επαφή με την βενζίνη, για να μπορείς να την ανάψεις και χωρίς φωτιά. Άλλη μια ήταν η τοποθέτηση του πανιού εξωτερικά στον πάτο του μπουκαλιού, για να χρησιμοποιείται πιο εύκολα σαν χειροβομβίδα, πιάνοντας την από τον λαιμό — αφού πρώτα έχεις βιδώσει το καπάκι ρε ηλίθιε! Το μείγμα επίσης βελτιωνόταν, με κολλώδη υλικά όπως σαπούνι, βαζελίνη ή διάφορες ρητίνες. Σήμερα, τα παιδάκια σαφέστατα έχουν λιγότερη φαντασία, τα μυαλά τους έχουν φύγει διακοπές σε μια σκοτεινή σπηλιά επ’ αόριστον.
Η μολότοφ έχει παραμείνει ως ένα όπλο που μπορεί να φτιαχτεί εύκολα — και με λίγη φαντασία πολλά μπορούν να γίνουν. Η μολότοφ μπορεί να περιέχει συστατικά που εκτός από ζημιά μέσω φωτιάς, να προκαλούν και ζημιά μέσω τοξικών αερίων ή καπνού, όπως π.χ. με την προσθήκη μειγμάτων νιτρικού καλίου και ζάχαρης στο αρχικό μείγμα. Είναι ένα πραγματικά παραδοσιακό στολίδι για το χριστουγεννιάτικο δέντρο!
Ναπάλμ
Άρχισαν τα ωραία! Με λίγα λόγια θα μπορούσαμε να πούμε πως η ναπάλμ είναι η στρατιωτική εκδοχή της βόμβας μολότοφ. Ένα χαρακτηριστικό της βόμβας μολότοφ είναι πως όταν σκάει λούζει τον στόχο με εύφλεκτο υγρό, και παρατηρήθηκε πως όσο πιο κολλώδες είναι τόσο καλύτερα επικαλύπτει τον στόχο. Προσπάθησε λοιπόν ο στρατός να βρει κάτι που να μπορεί να κάνει αρκετά πηκτή την βενζίνη όταν προστεθεί σε αυτό. Η απάντηση ήρθε με την μορφή ενός μίγματος ναφθανικών και παλμιτικών οξέων, από την οποία έχει πάρει και το όνομά της (Να-Παλμ). Αυτές οι δύο ουσίες μετατρέπουν το εύφλεκτο υγρό σε κολλώδες τζελ, με άμεσο αποτέλεσμα την ισχυροποίηση της καταστροφικότητας των εμπρηστικών βομβών.Αν σου φαίνεται αρκετά καταστροφικό, γίνεται και καλύτερο στην συνέχεια! Έχει αναπτυχθεί μια ακόμα πιο δυνατή μορφή του ναπάλμ που είναι πολύ πιο εύκολη στην κατασκευή. Ονομάζεται Napalm-B και προκύπτει από την ανάμιξη βενζολίου, βενζίνης και πολυστυρενίου (το πολύ εξωτικό σε εμάς… φελιζόλ!). Ενώ το αρχικό ναπάλμ καίει για πάνω-κάτω 30 δευτερόλεπτα η νέα σύνθεση καίει για 10 λεπτά.
Το αρκετά ενδιαφέρον είναι ότι αυτός ο συνδυασμός καταναλώνει πολύ οξυγόνο κατά την καύση του, στερώντας το από όσους είναι γύρω του με αποτέλεσμα να τους προκαλεί ασφυξία. Ως έξτρα μπόνους, σερβίρει στους παρευρισκόμενους μεγάλες δόσεις μονοξειδίου του άνθρακα (σκέψου μαγκάλι!), που αποτελεί δηλητήριο επειδή “δένει” με την αιμοσφαιρίνη πολύ καλύτερα από ότι το οξυγόνο. Ασφυξία στο τετράγωνο! Το ναπάλμ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε φλογοβόλα.
Αξίζει να το δοκιμάσεις μια φορά, η Kim Phúc έμεινε απολύτως ικανοποιημένη από αυτό. Στο παρελθόν έχει δηλώσει πως “το ναπάλμ ήταν μια υπέροχη εμπειρία! Δεν κατάλαβα για πότε το δέρμα μου έγινε μπάρμπεκιου, σίγουρα είναι ότι πρέπει για τα χριστουγεννιάτικα δέντρα!“.
Λευκός φώσφορος
Πιο σωστά ονομάζεται λευκός φωσφόρος, προσοχή στον τόνο μην έρθουν οι Grammar Nazis και σε βουτήξουν σε μια γούρνα πετρέλαιο, αφότου σε αναγκάσουν να φας ποσότητα αυτού του υλικού που θα τρόμαζε και τον Εxtreme Σόμμερ! Ο λόγος για τον “παράξενο” τόνο έχει να κάνει με ένα από τα χαρακτηριστικά του: στο σκοτάδι παρουσιάζει φωσφορισμό (φέρει το φως), ή για να γίνω πιο πρωκτικός δεν… φωσφορίζει αλλά κατά κάποιο τρόπο καίγεται πολύ αργά! Αυτό πρέπει κάπως να αρχίζει να σε ψυλλιάζει για τις ιδιότητες αυτού του στοιχείου…Γιατί όμως “λευκός”; Διότι όπως και ο άνθρακας έχει πολλές αλλοτροπικές μορφές (κάρβουνο, γραφίτης, διαμάντι) ζήλεψε ο φωσφόρος και είπε να το εφαρμόσει και αυτός! Ουσιαστικά μας κάνει τσακίρικα παιχνιδάκια διατάσσοντας τα μόριά του στον χώρο με διαφορετικούς τρόπους, που του προσδίδουν διαφορετικές ιδιότητες και διαφορετικό χρώμα κάθε φορά.
Ο λευκός φωσφόρος έχει δυο χαρακτηριστικά που τον κάνουν χρήσιμο στο οπλοστάσιο κάθε σαλεμένου πυρομανή. Αναφλέγεται με τον αέρα και όταν καίγεται παράγει πυκνό καπνό ο οποίος είναι δηλητηριώδης. Η αντίδραση είναι πολύ ενδιαφέρουσα, μάθε την απέξω διότι θα σε εξετάσω σε αυτή: όταν ο φωσφόρος έρχεται σε επαφή με το οξυγόνο απελευθερώνει ενέργεια (εξώθερμη αντίδραση) και αρπάζει φωτιά καίγοντας ότι βρίσκεται γύρω του. Η αντίδραση αυτή παράγει πεντοξείδιο του φωσφόρου σε μορφή αερολύματος (αεροζόλ) που έχει την ιδιότητα διασκορπισμού του φωτός -σου κάνει τον αέρα ούζο!- καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη καπνογόνο ουσία.
Μετά συμβαίνει ακόμα ένα εκπληκτικό φαινόμενο: το πεντοξείδιο του φωσφόρου “τραβάει” νερό από την ατμόσφαιρα, διότι είναι τρομερά υγροσκοπικό και παράγει -απελευθερώνοντας πάλι μπόλικη θερμότητα- φωσφορικό οξύ! Όλη αυτή η διαδικασία κατακαίει τα πάντα και ανά κιλό λευκού φωσφόρου παράγονται 3.2 κιλά καπνού!
Ο λευκός φωσφόρος μπορεί να αναφλέξει σχεδόν τα πάντα: ένα μικρό κομμάτι του πάνω σε ξύλο, χαρτί ή χαλί μπορεί να αρχίσει μεγάλη φωτιά. Επίσης αν διαλυθεί σε κατάλληλους διαλύτες φτιάχνει ένα πολύ δραστικό διάλυμα. Αν ψεκαστεί κάπου, ο διαλύτης προστατεύει τον λευκό φωσφόρο από την ανάφλεξη. Με το που εξατμιστεί ο διαλύτης ο φωσφόρος έρχεται σε επαφή με το οξυγόνο και αναφλέγεται βίαια. Αυτό λειτουργεί και ως… χρονοδιακόπτης, σιγουρεύει πως θα προλάβεις να φύγεις προτού ξεσπάσει η κόλαση.
