Θα έχει γεμάτο φεγγάρι, θα τραγουδάει και ο James Blunt το «You 're beautiful» την Πέμπτη και την Παρασκευή στο θέατρο του Λυκαβηττού, βλέπουμε τους ερωτευμένους να... λιώνουν. Αλλωστε και το συγκεκριμένο κομμάτι το έγραψε για ένα κορίτσι που είδε στο μετρό και το ερωτεύθηκε με την πρώτη ματιά: «Μια απλή ιδέα χρειάζεται, μία προσωπική εμπειρία και γεννιέται ένα τραγούδι» μας λέει από το Κέιπ Τάουν.
«Ο έρωτας βέβαια κάποτε τελειώνει. Περνάς σε κάτι διαφορετικό και απομένει απλώς μια καλή γεύση». Γι' αυτό προφανώς μας προετοιμάζει για δύο βραδιές που δεν θα είναι... μόνο ερωτικές. «Μην παρασύρεστε από τις μπαλάντες μου. Θα έρθω με πενταμελή μπάντα και θα υπάρχει άφθονος ηλεκτρισμός κι ενέργεια».
Η επιτυχία για τον Τζέιμς Μπλαντ ήρθε από το πρώτο του άλμπουμ, το «Back to Bedlam», που σκαρφάλωσε στην πρώτη θέση των τσαρτ σε περίπου 20 χώρες. Κι εδώ έπιασε κορυφή, με το «You're Beautiful» να πηγαίνει στο Νο 1 του εγχώριου ραδιοφωνικού airplay, φαινόμενο εξαιρετικά σπάνιο για ξένο τραγούδι. «Αλλάζει άρδην η ζωή ενός καλλιτέχνη έπειτα από μία τόσο μεγάλη επιτυχία» παραδέχεται. «Το κυριότερο είναι πως βρίσκει σημείο επαφής με τον κόσμο. Αποκτά κατευθείαν μεγάλο κοινό στις συναυλίες του, ενώ έχει πια την ευχέρεια να δουλεύει με τον τρόπο που επιθυμεί. Πολύ σημαντικό ειδικά για ανθρώπους όπως εγώ που η μουσική αποτελεί το καθημερινό τους πάθος».
Νιώθατε μετά, τη σκιά της μεγάλης επιτυχίας να σας βαραίνει;
«Το αντίθετο. Παίζω πολλά χρόνια μουσική και ξέρω να ισορροπώ πρόσωπα και καταστάσεις. Το καλό είναι πως λόγω της επιτυχίας αποκτήσαμε τη δυνατότητα να γυρνάμε με την μπάντα σε όλο τον κόσμο και να παίζουμε στα πιο απίθανα μέρη. Και ας μην καταλαβαίνουν τη γλώσσα μας, δεν πειράζει. Νιώθουν το συναίσθημα».
Πέρυσι ο Μπλαντ κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ του, το «All the lost souls», χωρίς να γνωρίσει αντίστοιχη επιτυχία. Δεν του αρέσει, όπως λέει, να μιλάει για τον εαυτό του. «Αλλωστε, η μουσική και τα τραγούδια μου εμένα περιγράφουν. Έναν εσωτερικό διάλογο αποτελούν, εμπειρίες μου που γίνονται νότες. Τα άλμπουμ μου είναι απολύτως ειλικρινή».
Γιος στρατιωτικού, μεγάλωσε στην Αγγλία σε ένα αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον. Στη δεκαετία του '90 βρέθηκε στο Κόσοβο ως αξιωματικός τεθωρακισμένων της ειρηνευτικής δύναμης του ΝΑΤΟ. «Μόνο ένα τραγούδι κατάφερα να γράψω όσο βρισκόμουν εκεί» αποκαλύπτει. Είναι το «Νο bravery» από το πρώτο άλμπουμ του, μια κραυγή κατά του πολέμου. «Δεν μπήκα στη λογική του στρατού και της αποστολής στην πρώην Γιογκοσλαβία. Μια δουλειά ήταν και τίποτε περισσότερο. Δεν ασχολούμαι με την πολιτική. Ούτως ή άλλως με την μπερδεμένη κατάσταση που επικρατεί σε αυτές τις περιοχές είναι δύσκολο να καταλάβεις ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο».
