«Rising Down» - The Roots (Universal)
«Είναι το πιο εμπρηστικό πολιτικοποιημένο άλμπουμ μας μέχρι τώρα. Πραγματεύεται τον κάθε είδους εθισμό, τον μηδενισμό που επικρατεί, την υποκρισία του σωφρονιστικού συστήματος και την καθημερινότητα στη Φιλαδέλφεια με τη συνεχή αύξηση της εγκληματικότητας. Εχουμε σοκαριστεί από την απολίτικη στάση της σημερινής χιπ χοπ σκηνής. Ετσι το άλμπουμ είναι γεμάτο ένταση και καθόλου καταθλιπτικό, όπως περίμεναν οι περισσότεροι».
«Ο τίτλος "Rising Down" είναι από την πραγματεία του Ουίλιαμ Τ. Βόλμαν, «Rising Up And Rising Down», για τη βία στις ΗΠΑ. Ουσιαστικά το άλμπουμ ξεπήδησε από την ευκολία με την οποία οι άνθρωποι καταφεύγουν πλέον στη βία».
«Μουσικά, χρησιμοποιήσαμε πολλά σινθεσάιζερ και πνευστά. Κάποιες στιγμές μοιάζει με το σάουντρακ του "Blade Runner"».
«Το εξώφυλλο είναι μια προπαγανδιστική αφίσα στον αμερικανικό Νότο από το 1896 που επισημαίνει ότι "οι νέγροι έχουν ξεσηκωθεί" και δείχνει ένα μαύρο ως δαίμονα. Είναι το παλιό στερεότυπο όπου οι Αφροαμερικανοί αντιμετωπίζονται πάντα ως απειλή. Εξηγεί και τον ενδόμυχο φόβο των λευκών Αμερικανών ότι τώρα μπορεί ένας μαύρος να βρεθεί στον Λευκό Οίκο».
Οι Roots κυκλοφορούν το όγδοο στούντιο άλμπουμ τους, τη δέκατη έκτη επέτειο των ταραχών του Λος Αντζελες, με πλήθος ράπερ, από τον Μάλικ Μπι μέχρι τον Μος Ντεφ. Σε μια λιμνάζουσα σκηνή, η κολεκτίβα από τη Φιλαδέλφεια βομβαρδίζει το αυτί με πολιτικές παρεμβάσεις και επίφοβους ρυθμούς, μεταμορφώνοντας το χιπ χοπ ξανά σε μουσική των ανθρώπων που τους στέρησαν τη φωνή.
«When Life Gives You Lemons, You Paint That Shit Gold» - Atmosphere (Hitch Hyke)
Ραπ σαν υπνωτικό μουρμουρητό που απλώνεται πάνω από μελωδίες κτισμένες σε πιάνα, φλάουτα και συνθεσάιζερ. Το ντουέτο από τη Μινεάπολη, ο Αντ και ο Σλαγκ, είναι λευκοί αλλά έχουν τον μελοδραματισμό του Prince και την έλξη για τη σόουλ, την τζαζ και τη φανκ. Το αυτοσχέδιο χιπ χοπ τους, κάτι σαν ρυθμική σόουλ ή γρήγορο ξεχαρβαλωμένο μπλουζ, δεν ηχεί ούτε επιθετικά ούτε μονότονα. Γιατί οι Atmosphere έχουν ξεπεράσει τις παιδικές αρρώστιες της σκηνής. Και διαθέτουν την τόλμη και την αισθητική να ηχούν ονειρικοί, πειραματικοί και καίριοι, όσο ελάχιστοι στην σκηνή.
«Duck Soup» - The Ottawa Bros (Cast-a-Blast)
Μελωδίες κλεμμένες από σάουντρακ, αφρικανικοί ρυθμοί, παλαβιάρικο φανκ και άφθονες δόσεις ψυχεδέλειας που διακόπτονται από νουάρ διαλόγους. Οι αδερφοί Μαρξ προσφέρουν τον τίτλο και οι Ottawa Bros αναπλάθουν το εξωφρενικό τους στιλ, χώνοντας στη δική τους «σούπα από πάπια» ήχους από τα χίπικα '60ς ώς τα κιτσάτα '70s. Ενώ ο Ελληνο-Βρετανός Dj Oxocube στην κονσόλα προσθέτει περισσότερο χάος. Κατά τον μύθο, οι άγνωστοι Ottawa Bros ηχογράφησαν το '72 το άλμπουμ λίγο πριν διαλυθούν. Και ο dj Oxocube, ως βέρος «κλέφτης» ήχων, βούτηξε την ανολοκλήρωτη κόπια και έφτιαξε αυτό το ρετρό ατμοσφαιρικό μίγμα, «σούπα» - αντίδοτο στην ποπ βιομηχανία.