Πιάσε κόκκινο και κατανόησε πόσο επιρροή έχει αυτό το χρώμα

piase-kokkino-kai-katanoise-poso-epirroi-echei-afto-to-chroma

Το κόκκινο είναι το χρώμα που κυριαρχεί αυτή την εποχή σαν μόδα και σαν εικαστικό φαινόμενο στη Γαλλία. Χρώμα διφορούμενο, με συμβολική δύναμη, αναφορά στη φωτιά, στο αίμα, στην εξουσία, στην επανάσταση, στην άβυσσο και στην απολύτρωση, στην ιερότητα και στη λαγνεία, στη μαγεία αλλά και στους παιδικούς μύθους. Το κόκκινο γοητεύει τους καλλιτέχνες και το κοινό από τα βάθη των αιώνων. Το παρισινό Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών παρουσιάζει ένα εντυπωσιακό αφιέρωμα στο χρώμα του πάθους, με μία έκθεση που έχει τίτλο «Οσο το δυνατόν πιο κόκκινο» και θα διαρκέσει έως 17 Σεπτεμβρίου.

Σε δύο ορόφους εκτίθενται σε 12 μικρές αίθουσες που έχουν διαμορφωθεί για αντίστοιχα θέματα, 400 αντικείμενα, εικαστικά έργα, αφίσες, από τις συλλογές του μουσείου. Το κόκκινο εμφανίζεται σαν συνδετικό νήμα που ενώνει τους αιώνες μέσα από τις συγκινήσεις που προκαλεί. Κόκκινο της εξέγερσης, του κινδύνου, της ευδαιμονίας, της πολυτέλειας, κόκκινο κρυμμένο, κόκκινο επιδεικτικό ή επαναστατικό.

1. Η έκθεση αρχίζει με την παρουσίαση του κόκκινου «στον ιδιωτικό χώρο». Επιλογή από έπιπλα και αντικείμενα που δείχνουν τη διάρκεια της έλξης για το ζωηρό αυτό χρώμα στη διακόσμηση. Επιπλα από λάκα και ανατολικά χαλιά, ταπισερί, κόκκινες πολυθρόνες του 18ου αιώνα και σύγχρονες φόρμες. «Το κόκκινο ένδυμα», παρουσιάζεται με ρούχα των 16ου-19ου αιώνων, τότε που το κόκκινο συμβόλιζε την αριστοκρατική τάξη και τα προνόμιά της.

2. Στο τμήμα «κόκκινο και εξουσία» παρουσιάζονται στολές κληρικών, αξιωματούχων, δικαστών, πίνακες του Πάπα Πίου V και του αυτοκράτορα Αδριανού που συμβολίζουν την εξουσία. Είκοσι αφίσες απεικονίζουν την ιστορική διαδρομή των μεγάλων επαναστατικών κινημάτων, ξεκινώντας από την επανάσταση του 1848 μέχρι το κόκκινο τριαντάφυλλο, έμβλημα των γάλλων σοσιαλιστών όταν κατακτούν την εξουσία το 1981. Πολλές αφίσες δείχνουν τις πολιτικές μάχες, τις αιματηρές επαναστάσεις, από την Κομμούνα του Παρισιού, μέχρι την κινέζικη επανάσταση.

3. Τις φαντασιώσεις τροφοδοτεί το «κόκκινο της ηδονής», το χρώμα που ενεργεί σαν όπλο γοητείας της μοιραίας γυναίκας, σαν σύμβολο του σεξ απίλ. Περίτεχνα κόκκινα μπουκάλια για αρώματα, κραγιόν στο χρώμα της φωτιάς, στρινγκ, κόκκινες τουαλέτες του οίκου Σκιαπαρέλι, πρωτότυπα αξεσουάρ, μπότες φαντεζί. Το «Κόκκινο της φωτιάς και της απολύτρωσης» απεικονίζεται με έναν πίνακα που παρουσιάζει τον εσταυρωμένο σε κόκκινο φόντο, με νεκροκεφαλές που έχουν κόκκινα μάτια, ή διαφημιστικές αφίσες με πρωταγωνιστή τον δαίμονα. Η αίθουσα «κόκκινος συναγερμός» παρουσιάζει το ανθρώπινο πεπρωμένο υπό το κράτος του δράματος, αίμα, θάνατος, φωτιά, πόλεμος, απαγορεύσεις. Βλέπουμε σε μινιατούρες ένα φορείο του 1920 και στρατιώτες σε έφοδο, πυροσβεστικά οχήματα, απαγορευτικές πινακίδες ή αφίσες που παρουσιάζουν εγκλήματα.

4. Στα «κόκκινα υλικά» είναι αφιερωμένες τρεις αίθουσες, που δείχνουν την εξέλιξη της ζωγραφικής μέσα στους αιώνες. Φυσικές χρωματικές ύλες, ταπισερί, αντικείμενα από λάκα, γυαλί, χαρτί, κεραμικά, είδη δερμάτινα και πλαστικά. Στο τμήμα «κόκκινο σε θήκες» παρουσιάζεται το «κρυφό» κόκκινο που βρίσκεται στο εσωτερικό ντουλαπιών, σε θήκες κοσμημάτων, σε σεντούκια, κουτιά, τσάντες, έπιπλα, διακοσμητικά αντικείμενα. Στην αίθουσα «κόκκινο της παιδικής ηλικίας» παρουσιάζονται αφίσες, κούκλες, χνουδωτά ζωάκια, κλόουν. Απεικονίζονται επίσης παιδικοί μύθοι, όπως της Κοκκινοσκουφίτσας και του Αϊ Βασίλη. Η έκθεση αποκαλύπτει την εξαιρετική ποικιλία κόκκινων αντικειμένων που καλύπτουν όλους τους τομείς των διακοσμητικών τεχνών και δείχνουν όλη τη δύναμη της επίδρασης του κόκκινου στη συλλογική φαντασία.