Τώρα που ο κιμπορντίστας Scott Kinsey άκουσε τον Νίκο Ξυλούρη ο ήχος του θα γίνει ακόμα πιο... fusion. Πάντοτε βέβαια έπαιζε fusion jazz, δηλαδή, για να το πω κάπως πιο απλοϊκά, τζαζ εμπλουτισμένη με πολλά και διαφορετικά μουσικά στοιχεία.
«Τώρα τελευταία άκουσα τον Ξυλούρη», μας λέει στο τηλέφωνο λίγο πριν έρθει στα μέρη μας για δύο συναυλίες (σήμερα και αύριο στο «ΑΘΗΝΑ Live»). «Τρελαίνομαι με τον τρόπο που οι Κρητικοί μουσικοί παίζουν λύρα. Και τα ποντιακά μού αρέσουν. Εχω ξοδέψει αρκετό χρόνο στην Ελλάδα και κάθε φορά που έρχομαι δεν χάνω την ευκαιρία να επισκεφτώ κάποιο ρεμπετάδικο. Εκεί άκουσα για πρώτη φορά Βασίλη Τσιτσάνη και καταγοητεύτηκα. Βαθιά μουσική και όμορφη. Ψάχνω να ανακαλύψω πώς συνδέονται, συναισθηματικά, τα ρεμπέτικα με τα αμερικάνικα μπλουζ».
Αυτή τη φορά ο Scott Kinsey θα παίξει με το γκρουπ του Γιώργου Φακανά και θα παρουσιάσουν κομμάτια από τα τελευταία τους άλμπουμ, το «Kinesthetics» τού Σκοτ και το «Domino» του Γιώργου.
Ο δίσκος σας είναι γεμάτος αντιθέσεις.
Μου αρέσουν τα κοντράστ. Η κεντρική ιδέα του "Kinesthetics" ήταν να γράψω τραγούδια σοβαρά και ταυτόχρονα διασκεδαστικά. Προσπαθώ να θολώνω τα νερά μεταξύ αυτοσχεδιασμού και κανονικής σύνθεσης και χαίρομαι όταν ο ακροατής δεν μπορεί να καταλάβει αν οι ήχοι που ακούει είναι αυτοσχεδιαστικοί. Επιθυμώ να κρατήσω το σπινθήρα και τον αυθορμητισμό ενός αυτοσχεδιασμού, αλλά με τη δομή μιας οργανωμένης σύνθεσης. Αναλογικός και ψηφιακός ήχος. Ακουστικός και ηλεκτρικός. Το στούντιο για μένα είναι ο τρόπος να ζωγραφίζω με τον ήχο.
Πολλές και διαφορετικές μουσικές «σχολές» μαζί δηλαδή;
Παίζω τζαζ, θεωρώ την παράδοση ως τη βάση του ήχου μου και με γοητεύει ο αυτοσχεδιασμός. Οι παρτιτούρες ωχριούν μπροστά στο συναίσθημα και στο πώς ο καλλιτέχνης θα καταφέρει να το εκφράσει. Μου αρέσει να βλέπω τη μουσική στα μάτια του άλλου.
Ο Scott Kinsey ξεκίνησε να μαθαίνει πιάνο από μικρός και γρήγορα στράφηκε στα κίμπορντς. «Κάθε νότα του αποτελεί μία τρισδιάστατη περιπέτεια», έγραφε σε κριτική του ένα περιοδικό του είδους. Τελειώνοντας τις σπουδές του στο Μπέρκλεϊ, μετακόμισε στο Λος Αντζελες όπου ξεκίνησε και η συνεργασία του με τους Tribal Tech, το γκρουπ μέσα από το οποίο έγινε γνωστός. Κατά καιρούς συνεργάστηκε με τους Μπιλ Εβανς, Ντέιβιντ Χολμς, Σκοτ Χέντερσον κ.ά. Σήμερα, θεωρείται ως ένας από τους πιο εξελιγμένους τεχνολογικά multi-κιμπορντίστες παγκοσμίως.
Με ποιον διάσημο μουσικό τζαζ θα θέλατε να έχετε συνεργαστεί;
Είναι πολλοί, αλλά σαν τον Γουέιν Σόρτερ κανένας. Κάθε νότα του αποτελεί τον τρόπο που πρέπει να ακούγεται η μουσική.
Πως σας φαίνεται η τζαζ σήμερα;
Ποτέ δεν θα ηχεί όπως παλιά και διαρκώς θα εξελίσσεται γιατί φτιάχνεται από ανθρώπους που τη ζουν στο χρόνο και τον τόπο τους. Ειδικά τώρα που βοηθάει η τεχνολογία και τα ηλεκτρονικά μέσα. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα κάποιες στιγμές με τους έμπορους της δισκογραφίας. Πουλούν την τζαζ χωρίς να υπολογίζουν την ιστορία της. Η τζαζ δεν είναι ποπ μουσική που απλώς έχει σαξόφωνο αντί για φωνητικά.
