Από το μοντέρνο στο κλασικό μέσα από τη διαχρονικότητα του χορού

apo-to-monterno-sto-klasiko-mesa-apo-ti-diachronikotita-tou-chorou

Η διαχρονικότητα του χορού στο Πνευματικό Κέντρο Αγίου Στεφάνου. Στις 16 Φεβρουαρίου με το πολύ χιόνι στην Αττική, κανένας δεν περίμενε πως στο θέατρο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αγίου Στεφάνου θα προσέλθει ψυχή στην προγραμματισμένη από καιρό «Βραδιά Χορού» που οργάνωσαν το Ελληνικό Τμήμα του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού (CID UNESCO) με τον Σύλλογο Γυναικών Αγίου Στεφάνου «Ρυθμός & Κίνηση». Το χιόνι έκανε το έδαφος λευκό και την ψυχή των οργανωτών μαύρη. Κι όμως ο Αγιος Στέφανος έκανε το θαύμα του με μια αίθουσα γεμάτη, δικαιώνοντας τις άοκνες προσπάθειες των τριών φορέων για τη λειτουργία πολιτιστικών εκδηλώσεων εκτός των ορίων της πρωτεύουσας, συντελώντας αφενός στην αποκέντρωση κι αφετέρου στην καλλιτεχνική ενημέρωση των κατοίκων της περιοχής.

Με θέμα τη «Διαχρονικότητα του Χορού» πραγματοποιήθηκαν ενδιαφέρουσες ομιλίες και προβολές και στη συνέχεια η χορευτική ομάδα της Λίλης Τράστα-Μοριάνοβα παρουσίασε ένα πλούσιο πρόγραμμα με κομμάτια κλασικά και σύγχρονα, ξετυλίγοντας ένα ευρύ φάσμα αγέραστων μορφών της υπέροχης αυτής διαχρονικής τέχνης, πάντα επίκαιρης και γοητευτικής σε κάθε χώρα, χώρο και χρόνο. Σε σύγχρονη χρονική τροχιά η πρώτη παρουσίαση, φροντισμένη από την Εριφύλη Ευφραιμίδου, βασισμένη στο σύστημα σύγχρονου χορού Limon-Goss, με εφτά νεαρότατες καλοδουλεμένες χορεύτριες να εναλλάσσονται διαρκώς στη σκηνή σε ωραίους σχηματισμούς, συνταυτισμένους απόλυτα στο πνεύμα της μουσικής παρτιτούρας. Πραγματικά γοητευτικές και οι ασκήσεις αυτοσχεδιασμού και ρυθμικής Dalcroze, που ακολούθησαν, σε διδασκαλία της Αγγελικής Σίμου, η οποία και συνόδευσε στο πιάνο, σε ζωντανή παρουσία επί σκηνής.

Και σ' αντίθετη πορεία στο χρόνο φτάνουμε στην τεχνική της κλασικής εποχής, με μιαν εμπνευσμένη χορογραφία της Λίλης Τράστα-Μοριάνοβα για τρίο, αποδεικνύοντας με καθαρότητα γραμμής κι αίσθηση μέτρου την ομορφιά του ακαδημαϊκού χορού. Από το κλασικό ρεπερτόριο κι η Ρωξάνη Παπανικόλα αναβίωσε πέντε Variations για αντίστοιχες χορεύτριες, από τα μπαλέτα «Κουρσάρος», μουσική Drigo, «Γαλάζιο πουλί» (από την «Ωραία Κοιμωμένη») του Τσαϊκόφσκι, «Talisman» μουσική Drigo, «Δον Κιχώτης» μουσική Μίνκους. Με συνέπεια και σεβασμό στην παράδοση η εκτέλεση και από τις πέντε φερέλπιδες χορεύτριες. Ξεχώρισε όμως για τη χάρη της η Ευαγγελία Γαλάνη στο κομμάτι του Τσαϊκόφσκι. Ενα απόσπασμα από το έργο «Inversed Word» της ομάδας Dirty Granny Tales χορογράφησε κι ερμήνευσε η Εριφύλη Δαφέρμου, επαναφέροντας τους θεατές στη σύγχρονη πραγματικότητα κι εποχή. Μια μαύρη φιγούρα σε βάθρο και μια λευκή κάτω, συνδιαλέγονται σε μια πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη σκηνική παρουσία, με την οποία κι έκλεισε η τόσο ζωντανή και γεμάτη αυτή βραδιά.