Με κυρίαρχο ορόσημο τη δουλειά του στην Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών της Αθήνας, ο Άγγελος Μέντης αποδεικνύεται αδιαμφισβήτητα ένας πολυδιάστατος δημιουργός.
Ο Άγγελος Μέντης δεν είναι άνθρωπος της νοσταλγίας. Το αναφέρει εξηγώντας γιατί πριν του ζητήσουμε να φωτογραφηθεί εκεί δεν είχε επισκεφτεί την έκθεση κοστουμιών και σκηνικών από την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004, στην Εθνική Γλυπτοθήκη, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος της είναι αφιερωμένο στη λεγόμενη Κλεψύδρα, την τελετουργική πομπή που αναβίωνε την ιστορία της Ελλάδας ζωντανεύοντας έργα τέχνης, σε εικαστική σύλληψη και σκηνοθεσία του ίδιου.
«Δεν το περίμενα, αλλά με συγκίνησε, λέει τελικά για την έκθεση». "'Εχει περάσει αρκετός χρόνος και μου άρεσαν αυτά που είδα. Η ιδέα της Κλεψύδρας ήταν του Δημήτρη Παπαιωάννου και περιστρεφόταν γύρω απ'το κοστούμι-κέλυφος. Μέχρι τότε, η βασική μου δουλειά ήταν να κάνω μακιγιάζ, μάσκες και προσθετικά στο θέατρο, βοηθώντας τους ηθοποιούς να μεταμορφωθούν. Μέσα από τη μεταμόρφωση προσέγγισα και το συγκεκριμένο concept"
Τους επόμενους μήνες, φιλοδοξεί να δουλέψει εκ νέου την Κωλοδουλειά, του Γιάννη Μαυριτσάκη, που σκηνοθέτησε το καλοκαίρι στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, ενώ δεν εγκαταλείπει τη σκηνογραφική και ενδυματολογική δουλειά σε παραστάσεις όπως Το Στραβόξυλο, που παίζεται ήδη στο Θέατρο Γκλόρια, ή ο Δον Ζουάν, που τον περιμένει στο Εθνικό. Παράλληλα, φιλοδοξει να ολοκληρώσει ένα έργο με θέμα- έκπληξη!- τη ζωή της βασίλισσας της ροζ λογοτεχνίας, Μπάρμπαρα Κάρτλαντ, ρόλο που προορίζει όπως λέει για ένα γνήσιο "θεατρικό ον": τη Ρούλα Πατεράκη.