Ο νονός του Παρασκηνίου είναι παρών

o-nonos-tou-paraskiniou-einai-paron

Είναι ο άνθρωπος που πριν από 32 χρόνια από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή της ΕΡΤ βάφτισε το «Παρασκήνιο», τη μακροβιότερη εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης, και ανέθεσε τη δημιουργία της στην ομάδα της Cinetic. Τώρα ήρθε η ώρα το «Παρασκήνιο» να στρέψει το φακό της κάμερας του στο... νονό και εμπνευστή του, ο οποίος μιλά για τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το ντοκιμαντέρ.

Ο λόγος για τον Ροβήρο Μανθούλη, στον οποίο είναι αφιερωμένο το «Παρασκήνιο» που θα μεταδώσει την Καθαρά Δευτέρα στις 20.00 η ΕΤ-1 με υπότιλο «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή». Γιατί αυτός ακριβώς είναι ο Ροβήρος Μανθούλης. Το ταξίδι του στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1957 και επί πέντε δεκαετίες γυρίζει φιλμ σε όλον τον κόσμο. Πρόκειται για 130 ταινίες, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι ντοκιμαντέρ.

Ο Ροβήρος Μανθούλης θα βρεθεί το 1967 εξόριστος στη Γαλλία μετά την προβολή της ταινίας του «Πρόσωπο με πρόσωπο», η οποία απαγορεύεται από τη χούντα και έκτοτε ζει εκεί. «Ρώτησα -λέει ο ίδιος- κάποτε τον Εντγκάρ Μορέν (που γύρισε με τον Ζαν Ρους το κλασικό στην ιστορία του ντοκιμαντέρ "Χρονικό ενός καλοκαιριού") τι είναι ο κινηματογράφος-αλήθεια; Ο Μορέν, που είχε ονομάσει το κίνημά τους cinema-verite, μου απάντησε: "Είναι ο κινηματογράφος που ψάχνει αυτό που κρύβεται πίσω από αυτό που φαίνεται". Με άλλα λόγια, δεν αντιγράφει, αλλά "μεταγράφει" τη ζωή, ψάχνει το παρασκήνιό της, τις κρυφές ρίζες της. Γι' αυτό ονόμασα "Παρασκήνιο" τη σειρά ντοκιμαντέρ που εγκαινίασα το πάλαι ποτέ στην ΕΡΤ».

Όπως έχει πει στην «Ε» ο Τ. Χατζόπουλος, «ήταν μια ιδέα του Ροβήρου Μανθούλη. Υπήρχε μια παρόμοια εκπομπή στη Γαλλία και ήθελε να τη μεταφέρει εδώ. Απ' ό,τι καταλάβαμε κυριολεκτούσε. Ηταν και λιγάκι κουτσομπολίστικη.

Εμείς προερχόμαστε από το κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ και θελήσαμε να περάσουμε τα δικά μας στοιχεία». Ο Λ. Παπαστάθης μάλιστα είχε προσθέσει: «Κατά κάποιον τρόπο εκείνη την εποχή ήμασταν ακτιβιστές της τηλεόρασης. Δεν είναι τυχαίο ότι από το δεύτερο "Παρασκήνιο" άρχισε άγρια λογοκρισία. Από τα τρία θέματα παίχτηκε μόνο το ένα κι αυτό λογοκριμένο. Μην ξεχνάς ότι είναι Φεβρουάριος του '76, τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια. Η εκπομπή έφερνε και μια διαφορετική αξιακή ιεράρχηση στα θέματα. Θεωρούσε σημαντική τη "Μάνα" του Μπρεχτ ή εστίαζε σε πρόσωπα που προβάλλονταν στη μικρή οθόνη αλλά για να τα αναιρέσει...».

Το σενάριο και η σκηνοθεσία αυτού του «Παρασκηνίου» είναι του Κώστα Μαχαίρα, η φωτογραφία του Δημήτρη Κορδελά, το μοντάζ του Μιχάλη Παπαδογιαννάκη και η παραγωγή της Cinetic.