Την προηγούμενη Παρασκευή 17 Νοεμβρίου, επέτειος του Πολυτεχνείου και ημέρα έναρξης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, παίρνω την οικογένειά μου, σύζυγο, γιο και κόρη, και πηγαίνουμε να δούμε στα Ster την ταινία «Scoop» του Γούντι Άλεν. Την ίδια ώρα που οι επίσημοι προσκεκλημένοι του Φεστιβάλ συρρέουν με επίσημο ένδυμα στην αίθουσα του Ολύμπιον για την (σκηνοθετημένη, λέει) τελετή έναρξης, ενώ στους δρόμους κοντά στο πανεπιστήμιο βρίσκεται σε εξέλιξη η μετά-την-πορεία επετειακή παράσταση (με πλήρη τηλεοπτική κάλυψη) με τίτλο «επανάσταση – καταστολή» με μολότοφ και δακρυγόνα.
Αλλά και στον πολυκινηματογράφο που βρισκόμαστε εμείς υπάρχει πολυκοσμία και μάλιστα έχουν δημιουργηθεί ειδικοί διάδρομοι εισόδου κι εξόδου, με λωρίδες, για τις αίθουσες όπου προβάλλεται ο τελευταίος Τζέιμς Μποντ –και ο καλύτερος των τελευταίων δεκαετιών, ever, όπως μας βεβαιώνουν ανεπιφύλακτα όλοι οι «ειδικοί» (κριτικοί κινηματογράφου, κοσμικογράφοι, διαφημιστές κ.ά.) επί του θέματος. Και σκέφτομαι ότι ευτυχώς που εμείς, εγώ δηλαδή με τον γιο μου, είδαμε το «Καζίνο Ρουαγιάλ» την προηγούμενη μέρα και σε απογευματινή προβολή κι έτσι γλιτώσαμε τις ουρές. Διότι αν ήταν να υποστώ μια τέτοια ταλαιπωρία, θα πήγαινα στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ στο Ολύμπιον, όχι για να με δουν αλλά για δω τη «Βασίλισσα» του Στίβεν Φρίαρς –με την προϋπόθεση βέβαια ότι πήγαινα έγκαιρα για να βρω θέση να καθίσω, άρα θα έτρωγα στη μάπα κι όλα τα προεόρτια, οπότε είπα: άστο καλύτερα.
Καθώς βλέπουμε λοιπόν το «Scoop», εγώ αρχίζω να το ψιλοβαριέμαι και να σκέφτομαι διάφορα, όπως: «Πώς διάολο γίνεται και κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Σκάρλετ Γιόχανσον είναι γκομενάρα και ότι μπορεί να παίζει τη φαμ φατάλ στη ‘Μαύρη Ντάλια’! Νοστιμούλα είναι, εντάξει, ίσως και σέξι -για όσους έχουν κάπως διεστραμμένα γούστα, όπως λέει κι ο Μεγάλος στην ταινία – αλλά όχι και φαμ φατάλ, μην τρελαθούμε κιόλας!». Και μετά εμφανίζεται ο Χιου Τζάκμαν, ψηλός, ευσταλής, αριστοκρατικός, και σκέφτομαι: «Καλά, τι περιμένεις; Εδώ προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Ντάνιελ Κρεγκ, που είναι προορισμένος από την εμφάνισή του και μόνο να παίζει … κάτι σε Ρώσο πρωτοπαλίκαρο κακού αρχηγού, ότι είναι όχι μόνο ο καλύτερος Τζέιμς Μποντ -ever- μετά τον Σον Κόνερι (πάλι καλά) αλλά και ο πιο αρρενωπός!!!».
Την επομένη, Σάββατο, πηγαίνω από το πρωί στην αίθουσα της Πλατείας Odeon όπου γίνονται οι δημοσιογραφικές προβολές του Φεστιβάλ και βλέπω δύο ελληνικές ταινίες στο καπάκι μέχρι το μεσημέρι, φεύγω σπίτι για φαΐ και γυρίζω αργά το απόγευμα να δω και μια μεξικάνικη, που όταν τελειώνει κι αυτή και βγαίνω έξω, ανακαλύπτω ότι και πάλι στις προβολές του Τζέιμς Μποντ εδώ, γίνεται λαϊκό προσκύνημα, ουρές στα ταμεία κι έξω από τις αίθουσες.
Ε βέβαια, σκέφτομαι, αυτή είναι η εβδομάδα του πολυδιαφημισμένου νέου Τζέιμς Μποντ: αυτός με το σμόκιν του, αυτός και το ρολόι του, αυτός και η Άστον Μάρτιν του –κι εξώφυλλο στο ένθετο περιοδικό των ΝΕΩΝ Ταχυδρόμο, αυτός και η αφίσα του στις βιτρίνες των καταστημάτων Γερμανός, αυτός και η μπίρα του στις διαφημίσεις, αυτός εξώφυλλο και στο περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ -εμ’ τι θα είχαν εξώφυλλο, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου; Αυτός δεν ήταν και το θέμα στην προηγούμενη εκπομπή του Πανούτσου και Καρπετόπουλου στο MEGA με καλεσμένο τον Τιμογιαννάκη, o οποίος μάλιστα πήγε στην πρεμιέρα της ταινίας στο Λονδίνο και συνομίλησε (με πάσα σοβαρότητα) με τον Ντάνιελ Κρεγκ για τον (τόσο σπουδαίο) ρόλο;
Την άλλη μέρα, Κυριακή, παίρνω το πρωί τις εφημερίδες μου και διαπιστώνω ότι στα πολιτιστικά ένθετα το κύριο θέμα είναι… ποιος άλλος; Ο νέος Τζέιμς Μποντ. Στο ΒΗΜΑ μάλιστα είναι το μόνο κινηματογραφικό θέμα και εξώφυλλο στο ένθετο. Ποιος Κώστας Γαβράς και ποιος Βιμ Βέντερς μου λες τώρα; (Για τους οποίους, παρεμπιπτόντως, ένας φίλος μου, εξυπνάκιας, μου εξήγησε ότι «τον μεν Γαβρά μαζί με τον γιο του τους έφερε η Μουζάκη και μεθόδευσε κι όλο αυτό το σκηνικό με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να τον τουμπάρει, μπας και άρει την υπογραφή διαμαρτυρίας που είχε βάλει για την απομάκρυνση της προηγούμενης διοίκησης, ενώ επέλεξε ως τιμώμενο πρόσωπο τον Βέντερς με απώτερο στόχο να πειστεί ο Τεό να έρθει για να του παραδώσει τον Χρυσό Αλέξανδρο κι έτσι να τον τουμπάρει κι αυτόν» -κι εγώ του είπα «Άντε να χαθείς».)
Τι λέγαμε όμως; Α, για τον νέο Τζέιμς Μποντ και το Φεστιβάλ. Σε πόσες αίθουσες λοιπόν, προβάλλονται οι 238 ταινίες του Φεστιβάλ; Φέτος, γενναιόδωρα, σε 8 παρακαλώ. Σε πόσες ξεκίνησε να προβάλλεται η ταινία με το νέο Τζέιμς Μποντ; Σε 15 αίθουσες μόνο στη Θεσσαλονίκη, επί 3 προβολές η κάθε μία, 45 προβολές ημερησίως, 450 σε ένα δεκαήμερο. Τι συζητάμε τώρα!
