Και «μανιφέστο» έχουμε, αγαπητά μου παλιόπαιδα

kai-manifesto-echoume-agapita-mou-paliopaida

Είναι Κυριακή βράδυ. Βλέπω δελτία ειδήσεων και παράλληλα απαντώ σε e-mails για τις τελευταίες λεπτομέρειες του Niata.Net. Το πρωί βγαίνει στον κυβερνοχώρο επίσημα. Και το στομάχι μου έχει γίνει κόμπος.

Δεν είναι μόνο το άγχος του καινούριου, του άγνωστου, που παλεύω να ελέγξω. Είναι αυτή η μικρή αμφιβολία. Το αν κάνω καλά.

Αν κάνω καλά που δουλεύω σε κάτι πιο «ελεύθερο» πιο «χαλαρό» και φευγάτο ενώ οι καιροί, ζητούν «στενότητα» και προσήλωση σε ένα και μόνο στόχο. Στο να ξεφύγουμε από την καταστροφή. Να μη βυθιστούμε.

Μου έλειπε όμως μια γωνιά αισιοδοξίας, προοπτικής και ελπίδας. Μια σελίδα life style, έτσι όμως, όπως εννοώ εγώ το life style. Τρόπο ζωής δηλαδή. Κανονικής ζωής. Με τις στεναχώριες και τις χαρές της, τα πάνω και τα κάτω της, τις αγωνίες και τους προβληματισμούς, τον ενθουσιασμό και τη δημιουργία. Γιατί μετά το όποιο «κούρεμα», τις όποιες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, η ζωή θα συνεχιστεί. Με αλλαγές. Δραματικές για τους περισσότερους. Σοβαρές για όλους μας. Και αυτή τη ζωή, πέρα από το να τη σχολιάζουμε πρέπει να τη ζήσουμε και να της δώσουμε νέα διάσταση. Να την πάμε παρακάτω. Μαζί.

Για αυτό το Niata είναι –θέλει να γίνει για την ακρίβεια- διαδραστικό. Προτείνει αλλά και περιμένει προτάσεις. Εντοπίζει αλλά προσέχει αυτό που υποδεικνύεται εσείς. Πηγαίνει μπροστά, αλλά με χαρά θα ακολουθήσει στα δικά σας βήματα. Προσαρμοσμένο πάντα στο σήμερα. Down to earth που λέμε και στο χωριό μου, χωρίς όμως να στερείται και το δικαίωμα στο όνειρο! (Έλεος πια. Μας το έκοψαν άλλοι. Ας μην αυτοπεριοριστούμε).

Έτσι το σκέφτομαι. Και έχω στο μυαλό μου πολλά περισσότερα και μεγάλα για το μέλλον. Αλλά ας ξεκινήσουμε. (Άλλωστε …ο κόσμος το ‘χει τούμπανο και γω κρυφό καμάρι …μου φαίνεται). Πάμε και όπου βγει. Και που είστε. Με επιείκεια τα σχόλια ε; Αφήστε με να χαρώ κάνα δυο μέρες.

Φιλιά και φύγαμε….

Υστερόγραφο. Ευχηθείτε στο Niata να αλλάζει. Να μην αρχίσει απλώς να γεμίζει με θέματα τώρα που βγήκε στο διαδίκτυο. Ευχηθείτε του να αλλάζει συνεχώς μορφή, να καταφέρει να δημιουργήσει παρέες ανθρώπων κέφι και όρεξη, που θα καταφέρουν κάτι να προσφέρουν στον διπλανό τους. Από μία απλή πρόταση για καλή διασκέδαση έως έμπρακτη στήριξη στην ανάγκη του. Θα μου πείτε «μα γίνονται αυτά»; …Θα δούμε!

Σας αρέσει αυτό το άρθρο? Μοιραστείτε το: