Μοντέλο Ιερισσού

montelo-ierissou

Το μοντέλο της ανάπτυξης που προωθεί η κυβέρνηση είναι αυτό της «άγριας δύσης» και απαιτεί μόνο «σερίφηδες».

Χίλιες θέσεις εργασίας δεν είναι λίγες σε μια μικρή κοινωνία και μάλλον είναι αρκετές, όταν μάλιστα συνδέονται με μια μεγάλη επένδυση εξόρυξης χρυσού, για να προκαλέσουν έναν «εμφύλιο» πόλεμο στις Σκουριές Χαλκιδικής.

Η χθεσινή εισβολή της αστυνομίας στην Ιερισσό προστατεύει την τάξη και την ασφάλεια, αλλά μόνο όσων έχουν συνδεθεί με κάποιου είδους σχέση εργασίας με την επένδυση της καναδικής Eldorado Gold στα μεταλλεία χρυσού της περιοχής.

Τα δικαιώματα όμως όλων στην ποιότητα της ζωής πλήττονται βάναυσα, καθώς οι διαδικασίες εξόρυξης είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενες και εν πολλοίς «χτυπούν» το μοντέλο της ανάπτυξης της περιοχής που στηρίζεται στον τουρισμό.

Κανείς δεν θα ήθελε ένα χρυσωρυχείο δίπλα στην Ακρόπολη, όσο προσοδοφόρο και να ήταν, όσες θέσεις εργασίας και να δημιουργούσε και το άδικο θα ήταν τόσο μεγάλο που την εξέγερση που θα δημιουργούσε δεν θα τολμούσε κανείς να την αντιμετωπίσει ως ένα «καπρίτσιο», ως ανακήρυξη του «βιλαετιού» της Πλάκας, ως συνωμοσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Το μοντέλο της ανάπτυξης είναι μια «λεπτή» διαδικασία και απαιτεί την συναίνεση των τοπικών κοινωνιών. Απαιτεί, επίσης, σχεδιασμούς, ειδικούς και γενικούς.

Το μοντέλο της ανάπτυξης που προωθεί η κυβέρνηση είναι αυτό της «άγριας δύσης» και απαιτεί μόνο «σερίφηδες».

Η νέα «φωτισμένη Δεξιά»


Παροχή εγγυήσεων στο πολιτικό σύστημα αποτελεί το εγκώμιο του Α. Τσίπρα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θεωρείται -όχι άδικα- το σημαντικότερο πολιτικό πρόσωπο της συντηρητικής παράταξης στην σύγχρονη Ελλάδα. Ο ρόλος του ήταν καταλυτικός για την διαμόρφωση του πολιτεύματος, με την μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα.

Με αυτή την έννοια, η αποδοχή του ή όχι συμβολίζει ταυτόχρονα την αποδοχή ή όχι του σύγχρονου στάτους της Ελλάδας: Της χώρας που είναι προσδεδεμένη στο «άρμα» και τις επιλογές, οικονομικές και πολιτικές, της Δύσης.

Η παρουσία και η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην εκδήλωση για τα 15 χρόνια από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ανεξάρτητα των λόγων που έγινε, συμβολίζει και αυτή τον σεβασμό του ΣΥΡΙΖΑ στο στάτους που εκπροσωπεί το όνομα του μεταπολιτευτικού ηγέτη της συντηρητικής παράταξης.

Με διαφορετικά λόγια, η παρουσία του Α. Τσίπρα στην εκδήλωση, δείχνει την πορεία ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό το πολιτικό σύστημα. Η ομιλία δε του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τις προσεγμένα θετικές αναφορές στο έργο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, είναι ουσιαστικά η «παροχή εγγυήσεων» προς αυτό το πολιτικό σύστημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, κόμμα εξουσίας πια, σέβεται αυτό το θεμελιώδες στάτους της σύγχρονης Ελλάδας και η όποια «επαναστατική» φρασεολογία του ανήκει στη σφαίρα των πολιτικών παίγνιων και μόνο.

Πρόκειται ουσιαστικά για την παροχή εγγυήσεων διατήρησης του καπιταλιστικού συστήματος, που η μεταρρυθμιστική Αριστερά επαναλαμβάνει σε όλες τις ιστορικές της εκδοχές, είτε πρόκειται για τον περίφημο «ιστορικό συμβιβασμό» όπως εκφράστηκε από τον ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας Ενρίκο Μπερλινγκουέρ στην ιταλική της εκδοχή, είτε πρόκειται για την… ανακάλυψη μιας «φωτισμένης Δεξιάς» του Λεωνίδα Κύρκου στην ελληνική της εκδοχή παλαιότερα και τώρα τον «ριζοσπαστικό συντηρητισμό του Κωνσταντίνου Καραμανλή» του Αλέξη Τσίπρα.