Τί είναι το Σύνδρομο ή παράλυση του Μπελ

ti-einai-to-syndromo-i-paralysi-tou-bel

Ο Τζορτζ Κλούνει, ο Πιρς Μπρόσναν, αλλά και ο συμπαθής κύριος της φωτογραφίας μας, ο ρεπόρτερ του BBC Τζον Σάντγουορθ, είναι μερικά μόνο από τα εκατομμύρια ατόμων που…ξύπνησαν μια μέρα με το μισό τους πρόσωπο να έχει στην κυριολεξία καταρρεύσει. «Χτυπημένοι» από το Σύνδρομο του Μπελ, κάποιοι από αυτούς μπόρεσαν να…έρθουν στα ίσα τους μετά από αρκετές εβδομάδες, όταν δηλαδή υποχώρησε το σύνδρομο.

Σε άλλους, όμως, μπορεί και να έμεινε ένα ελαφρύ, χαριτωμένο στραβό χαμόγελο… «Είναι σαν να ξύπνησα και το μισό μου πρόσωπο να βρισκόταν σε απεργία», λέει ο Σάντγουορθ, ο οποίος εδώ και μερικές εβδομάδες αντιμετωπίζει τον τηλεοπτικό φακό με χιούμορ για την εικόνα που ξαφνικά παρουσιάζει το άλλοτε συμμετρικό του πρόσωπο. Καλώς ήλθατε στον παράξενο κόσμο του Συνδρόμου του Μπελ…

Τί είναι το Σύνδρομο ή παράλυση του Μπελ


Το Σύνδρομο του Μπελ περιγράφτηκε για πρώτη φορά τον 19ο αιώνα, από τον βρετανό γιατρό Sir Charles Bell, ως μία κατάσταση η οποία προκαλεί παράλυση στη μία πλευρά του προσώπου. Ουσιαστικά ο Bell ανακάλυψε τη λειτουργία του προσωπικού νεύρου.

Η παράλυση του Bell πλήττει δυσανάλογα τις έγκυες γυναίκες και τα άτομα με διαβήτη, καθώς και άτομα που περνάνε γρίπη, απλά κρυολογήματα και άλλες ασθένειες του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Οι επιστήμονες, ωστόσο, δεν γνωρίζουν γιατί αυτή η ομάδα των ανθρώπων κινδυνεύουν περισσότερο.

Αυτό που γνωρίζουν είναι ότι περίπου ένας στους 5.000 ανθρώπους εμφανίζουν παράλυση του Bell κάθε χρόνο. Οι περισσότεροι είναι ηλικίας 15-45.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα – που αναπτύσσονται μέσα σε 48 ώρες – αρχίζουν να βελτιώνονται μέσα σε λίγες εβδομάδες, αλλά μπορεί να χρειαστούν μήνες για να ανακάμψει πλήρως ο ασθενής.

Περισσότερα για την παράλυση του Bell


Το προσωπικό νεύρο, στο δρόμο του από το νωτιαίο μυελό, περνά μέσα από ένα στενό οστεώδες πέρασμα κοντά στο αυτί. Σε περιόδους με μειωμένη ανοσία, κάποιος αδρανής ιός, λ.χ. της ανεμοβλογιάς, μπορεί να «ξυπνήσει» και να επιτεθεί, με αποτέλεσμα να πρηστεί το προσωπικό νεύρο. Άλλες φορές πάλι, μπορεί να συμβεί ακριβώς το ίδιο, ακόμη και από έναν απλό τραυματισμό, λ.χ. στο μάτι.

Το αποτέλεσμα της διόγκωσης του νεύρου είναι ότι περιορίζεται η στενή οστεώδης δίοδος, κάτι που προκαλεί την παράλυση.

Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:


  • Αδυναμία ή παράλυση σε μία πλευρά του προσώπου που αναγκάζει το στόμα να γέρνει
  • Δυσκολία στο κλείσιμο των βλεφάρων
  • Προβλήματα μάσησης και κατάποσης
  • Διαταραχή του λόγου
  • Αλλαγή ή μείωση της αίσθησης της γεύσης
  • Αυξημένη ευαισθησία στον ήχο

Η ανησυχητική είδηση είναι ότι μια σημαντική μειοψηφία των πασχόντων έχουν μείνει με μόνιμες επιπτώσεις, μερικές φορές σοβαρές. Είτε έτσι είτε αλλιώς, σε όλες τις περιπτώσεις χρειάζεται να περάσουν αρκετές εβδομάδες, έως και μήνες, για να αντιμετωπιστεί η παράλυση του προσώπου.