Για την κολεξιόν Άνοιξη - Καλοκαίρι, ο Δημήτρης Αλεξάκης και ο Γρηγόρης Τριανταφύλλου παρουσίασαν σε ένα εντυπωσιακό fashion show τη γυναίκα που κάθε γυναίκα θα επιθυμούσε να είναι και τα ρούχα που εκείνη θα φορέσει.
Το σάββατο 14 Νοεμβρίου, σε ένα γεμάτο από κόσμο ballroom στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, στις 8:30 μ.μ., οι Deux Hommes -και οι ευγενέστατες συνεργάτιδές τους καλωσόρισαν τους προσκεκλημένους τους για να παρουσιάσουν την κολεξιόν για τη σεζόν Ανοιξη / Καλοκαίρι αυτής της χρονιάς.
Στις πρώτες σειρές, οι κόκκινες σόλες αποτέλεσαν θέμα σχολίων (όχι απαραίτητα μόνο θετικών), οι διασημότητες και οι wannabe celebrities πόζαραν ντυμένες ταιριαστά στο fashionable σκηνικό που στήθηκε, αλλά και οι παρουσίες που ας μας επιτραπεί να πούμε σεβόμαστε, συν τοις άλλοις, για την αίσθηση του καλού τους γούστου (όπως η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη) έδωσαν στη βραδιά αυτό το κάτι που τόσο είχε λείψει από το σοφιστικέ, μοδίστικο σκηνικό της Αθήνας, δεδομένης της ελλιπέστατης ελληνικής εβδομάδας μόδας, που σεζόν με τη σεζόν φθίνει ακόμα περισσότερο.
Η μουσική, πριν ξεκινήσει το show, θύμισε εκείνη που παιζόταν στις soft porn ταινίες των seventies ενώ το σκηνικό με τη μίνι ζούγκλα στην είσοδο από την οποία θα έβγαιναν τα μοντέλα, γέμισε τον χώρο με «καπνιστό» μυστήριο λίγο πριν ξεκινήσει η επίδειξη, μεγαλώνοντας τις προσδοκίες μας ακόμη περισσότερο. Και δικαιωθήκαμε.
Μια κολεξιόν γεμάτη από πολυτέλεια και υπερβολή, μεταξωτά φορέματα, φούστες, όλα πλισαρισμένα σε αριστοτεχνικές δόσεις. Αλλά και σακάκια συνδυασμένα με lingerie σορτς, εφαρμοστά παντελόνια με ενσωματωμένα frills, εξώπλατα εμπριμέ αριστουργήματα. «Ηταν η πιο ενστικτώδης και αυθόρμητη συλλογή που έχουμε κάνει. Είχαμε την ανάγκη να εκφράσουμε εικόνες ενός κοσμοπολίτικου, ωραίου καλοκαιριού και ό,τι αυτό περιλαμβάνει. Εικόνες δοσμένες μέσα από ένα καινούριο blend, το οποίο ουσιαστικά δεν έχει τόσο να κάνει με τη χλιδή, αλλά με ένα καπρίτσιο», μου εξήγησαν στο τέλος της επίδειξης οι Deux Hommes.
Όλα τα υφάσματα της κολεξιόν μία από τις μόνιμες έγνοιες των Deux Hommes ήταν στο πλαίσιο μιας ευρείας ευρωπαϊκής αισθητικής και υπάκουσαν υπέροχα στον κοινό νόμο τόσο των τάσεων όσο και της βαρύτητας που τα θέλει να είναι μεταξωτά, μαλακά και αέρινα. Δηλαδή υφάσματα καλοκαιρινά που υπακούν στο σώμα, καθώς δημιουργούν ρούχα που το ακολουθούν και το αγκαλιάζουν (σ.σ. μεταξωτές μουσελίνες σε σχήματα περσίδων). Ολα τα ρούχα είναι αφοδράριστα, με πολυεπίπεδες μουσελίνες και η τελική αίσθηση είναι ένα χάδι στο σώμα. Τα σακάκια είναι εσωτερικά φοδραρισμένα από το ίδιο το υλικό. Η αίσθηση της άνεσης είναι η ίδια μέσα και έξω.
Επειτα, η κολεξιόν είχε έναν ρεαλιστικό ρομαντισμό που μακράν απείχε από τον συνήθη ορισμό τού καθωσπρέπει ρομαντισμού λεπτομέρεια που μας άρεσε ιδιαίτερα. Την ίδια στιγμή, τα ρούχα είχαν σε ίσες ποσότητες ένα αιχμηρό σεξαπίλ και μια χαλαρή σωματική επίγνωση. Επιπλέον, οι τονισμένες πλάτες και η εξέλιξη αυτού του σημείου (με το οποίο λατρεύουν να καταπιάνονται και το κάνουν με μεγάλη επιτυχία? οι Deux Hommes), σχεδόν ηδονικά ήρθε και πάλι στο προσκήνιο με «δομές» που την αναδεικνύουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς όμως να ξεφεύγουν από τον στόχο του ερωτισμού, που πλανάται στον αέρα (όπως γίνεται με ένα αισθησιακό και πλούσιο γαλλικό άρωμα).
Ένα άλλο σημείο, με το οποίο ασχολήθηκαν οι Deux Hommes, ήταν αυτό του λαιμού: Frills που αγκάλιαζαν τους ώμους και ερωτοτροπούσαν ακουμπώντας απαλά και σιγά τον ίδιο τον λαιμό.
Εντούτοις, η αίσθηση που μας άφησε η κολεξιόν στο τέλος ήταν σαν μια γλυκιά ανάμνηση, ένας αισθησιασμός χωρίς να υπερισχύει το πρόστυχο στοιχείο. Μια ανάμνηση απαλλαγμένη από κάθε ίχνος χυδαιότητας, ενώ την ίδια στιγμή οι αναφορές από τον ερωτικό κινηματογράφο της δεκαετίας του 1970 ήταν εμφανέστατες. Επιπλέον, είναι πραγματικά αναζωογονητικό στη μόδα να βλέπει κανείς τις δημιουργίες του εκτελεσμένες από ένα ατελιέ (στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για μία από τις κορυφαίες κατασκευαστικές εταιρείες στο Μιλάνο), που κάνει τέλεια μετάφραση από το όνειρο του σχεδιαστή στην πραγματικότητα. «Αυτού του είδους τα εμπριμέ τυπώματα έγιναν με αυτήν τη μοντέρνα αίσθηση του photo print σε πιο digital μορφή και εμείς απλά προσπαθήσαμε να τα κόψουμε στο σώμα καλειδοσκοπικά, ένα αποτέλεσμα λίγο πιο γραφιστικό, που αυτόματα γίνεται πιο σημερινό».
Συνεχώς μου περνούσε από το μυαλό η εικόνα ενός κοριτσιού που θα συναντήσω στο άμεσο μέλλον και θα φοράει σε ένα πάρτι ένα από αυτά τα «μικρά φορέματα» ?με ή χωρίς την προσθήκη της ζώνης. Είναι σίγουρα από τα πιο γλυκά συμπληρώματα που επιβάλλεται να εντάξει κάθε γυναίκα στην καλοκαιρινή της γκαρνταρόμπα.
