Ο πατέρας με κράταγε αιχμάλωτη στο σπίτι

o-pateras-me-kratage-aichmaloti-sto-spiti
Η φωτογραφία είναι ενδεικτική και το πρόσωπο που απεικονίζεται δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική κοπέλα

«Ο φίλος μου είναι αθώος. Τον αγαπάω και θα πάω στην ανακρίτρια να καταθέσω για να αποδειχθεί ότι πρόκειται για σκευωρία. Ούτε με απήγαγε ούτε με έμπλεξε με τα ναρκωτικά. Ολα αυτά είναι ψέματα».

Η 21χρονη κόρη του διοικητή τμήματος της βορειοανατολικής Αττικής, πρωταγωνίστρια του πρωτοφανούς ερωτικού, αστυνομικού θρίλερ που βρίσκεται σε εξέλιξη από την περασμένη Παρασκευή και έχει ως αποτέλεσμα ο φίλος της να κατηγορείται για ένα κακούργημα και τρία πλημμελήματα, σπάει τη σιωπή της στην «Εspresso».

Τη συναντάμε απόγευμα Τρίτης σε μια ήσυχη γειτονιά νοτίου προαστίου της Αττικής, ακριβώς μία εβδομάδα από τότε που «απέδρασε» από την οικεία των γονιών της. «Θέλω να μιλήσω για να αποδείξω ότι οι ισχυρισμοί του πατέρα μου δεν ευσταθούν» είναι η πρώτη της κουβέντα μόλις κάθεται δίπλα μας.

«Με βλέπετε για ναρκομανή ή για άτομο που πάσχει από ψυχολογικά προβλήματα; Δεν έχω καμία σχέση με όλα όσα κατέθεσε ο πατέρας μου και είμαι διατεθειμένη να κάνω εξετάσεις για να αποδειχθεί η αλήθεια» επαναλαμβάνει κατά τη διάρκεια της συζήτησής μας.

Σε μια εξομολόγηση ψυχής η 21χρονη «απαχθείσα» (σύμφωνα με το κατηγορητήριο που βαραίνει τον αγαπημένο της) μιλάει απροκάλυπτα για τις σχέσεις με τους γονείς της και τον σύντροφό της, τα βιώματα που από μικρό κοριτσάκι τη «βαραίνουν», την ακραία -όπως τη χαρακτηρίζει- συμπεριφορά του πατέρα της και την ελπίδα κάποια στιγμή στο μέλλον να βρεθεί κάποιος δίαυλος επικοινωνίας και να γίνει αποδεκτός ο δεσμός της.

Όπως αποκαλύπτει, ο πατέρας της ήταν υπέρμετρα καταπιεστικός στα παιδικά αλλά και στα εφηβικά της χρόνια. «Με παρακολουθούσε όπου κι αν πήγαινα» επισημαίνει, τονίζοντας ότι όλη αυτή η ψυχολογική πίεση που της ασκούνταν την οδήγησε στην απόφαση να μείνει μόνη της όταν ενηλικιώθηκε. Κάπου εκεί γνώρισε και τον 46χρονο -σήμερα- φίλο της, τον οποίο ο πατέρας της εξαρχής δεν... καλοδέχτηκε. «Αντέδρασε πολύ άσχημα. Με τον καιρό, βέβαια, δεν έκανε κάτι άλλο. Εγώ πήγαινα σπάνια σπίτι, μια φορά στους δύο μήνες. Ο φίλος μου έλεγε να πάω, αλλά δεν ήθελα» λέει και αναφέρει ότι η στάση του ξεπέρασε τα όρια από τον περασμένο Ιούνιο.

«Τότε έμαθε ότι ο φίλος μου αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και νόμιζε ότι με ήθελε εμένα για τα λεφτά, για να ξεχρεώσει. Υπήρχαν διάφοροι δεξιά και αριστερά που του έλεγαν διάφορα τέτοια. Αυτό είναι όλο, αν προσθέσετε και τη διαφορά ηλικίας που δεν ενέκρινε» λέει, ενώ αντικρούει τους ισχυρισμούς του διοικητή, ο οποίος στην κατάθεσή του αναφέρει ότι είχε διαπιστώσει πως η 21χρονη είχε μετατραπεί σε άβουλο ον καθώς ήταν «βουτηγμένη» στο χασίς και την ηρωίνη.

«Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Απλά ήμουν κλεισμένη μέσα στο σπίτι, ο πατέρας μου δεν ήθελε τον φίλο μου. Πολλές φορές του είχα μιλήσει, είχα κλάψει, του είχα πει ότι είχα απελπιστεί. Λογικό ήταν να πάθω κάποιο είδος μελαγχολίας και να πάω σε ειδικό» λέει και επισημαίνει ότι η «ομηρία» της στο σπίτι -όπως τη χαρακτηρίζει- έγινε πιο σκληρή όταν στα τέλη Αυγούστου αστυνομικοί συνέλαβαν τον 46χρονο φίλο της, με τον οποίο είχε περάσει τέσσερις μέρες μαζί στο σπίτι του, και την οδήγησαν εκείνη και πάλι στο σπίτι.

«Για ένα μήνα δεν βγήκα καθόλου. Μάλιστα, ο πατέρας μου έβαλε και άνθρωπο να με φυλάει από το πρωί έως ότου επιστρέψει από τη δουλειά του. Φοβόμουν πάρα πολύ, ήξερα ότι δεν μπορούσα να καταγγείλω κάτι στην αστυνομία, γιατί τους γνώριζε όλους. Απλά τον παρακαλούσα να με πάει για έναν καφέ και με πήγαινε μέρα παρά μέρα στις φίλες μου. Μέσω εκείνων επικοινωνούσα με τον αγαπημένο μου και τον παρακαλούσα να κάνει κάτι, γιατί δεν άντεχα άλλο» λέει και προσθέτει ότι τη στιγμή που πήρε το «ρίσκο» να εγκαταλείψει το σπίτι της, την περασμένη Τετάρτη, γνώριζε ότι ήταν πολύ πιθανό να μπλέξει ο φίλος της. «Ο πατέρας μου είχε πει ότι ή θα πήγαινε φυλακή ή θα τον σκότωνε» αναφέρει.

Φοβάται νέα απαγωγή


Σε ό,τι αφορά το μέλλον η 21χρονη κοπέλα, η οποία εν μέρει μπορεί να δικαιολογήσει τη δυσφορία του πατέρα της γι’ αυτό το δεσμό αλλά όχι και την «ακραία συμπεριφορά του», εκφράζει την επιθυμία να βρεθεί δίαυλος επικοινωνίας με τους γονείς της. Ωστόσο, «κάτι τέτοιο δεν φαίνεται δυνατό προς το παρόν» είναι τα τελευταία της λόγια λίγο πριν επιστρέψει στο φιλικό σπίτι όπου φιλοξενείται, με το φόβο -όπως λέει- μιας... νέας «απαγωγής».