Αν και στα κορίτσια φάνηκε αιώνας, ο καιρός πριν την άδεια επιτέλους πέρασε και είναι πλέον ελεύθερες, ωραίες και αδειούχες! Τι καλό έχουν προγραμματίσει για φέτος οι αγαπημένες μας Κατερίνες και που σκοπεύουν ν’ απολαύσουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές; Είστε μια ανάσα μακριά απ’ το να το ανακαλύψετε…
Κατερίνα Π: 'Ατομο αισιόδοξο, βλέπει το ποτήρι πάντα μισογεμάτο και χαίρεται με τις απλές χαρές της ζωής. Προτιμά να μην «ψάχνει» πολύ τα πράγματα και ζει τη ζωή της έντονα και με πάθος.
Κατερίνα Σ: Αιώνια αγχωμένη, απαισιόδοξη κι ο αυστηρότερος κριτής του εαυτού της. Φιλοσοφεί τη ζωή σε σημείο που δεν της μένει χρόνος για να ζήσει!
Κατερίνα Π.
Κατερινάκι μου ίσως ως καλή φίλη οφείλω να μην στο αναφέρω (γιατί εγγυημένα θα πεθάνεις από τη ζήλια σου…) αλλά δεν κρατιέμαι, άνθρωπος είμαι κι εγώ κι αυτήν τη στιγμή την περίμενα 11 ολόκληρους μήνες! Όλα είναι έτοιμα. Οι βαλίτσες φτιαγμένες, τα εισιτήρια κλεισμένα, η καλή διάθεση στα ύψη κι αύριο πετάμε με το αγαπάκι μου για Μαλδίβες όπου και θα βρισκόμαστε μέχρι το τέλος του μηνός. Yes, yes, yes… Επιτέλους χαλάρωση, διασκέδαση, ξεκούραση, διακοπές, και τι διακοπές! Ήδη με φαντάζομαι με ένα παγωμένο κοκτέιλ στο χέρι να ατενίζω την τιρκουάζ θάλασσα του εξωτικού νησιού κάτω από έναν φοίνικα και να κάνω ηλιοθεραπεία με τις ώρες πριν αποφασίσω να βουτήξω με χάρη στα πεντακάθαρα νερά! Αντίο deadlines, υποχρεώσεις, πεσμένο ηθικό και στρες. Ήρθε η δική μου η σειρά για ένα καλοκαιρινό παραμύθι με φόντο τοπία μαγικά και μπόλικο love story. Με περιμένουν 10 ειδυλλιακές μέρες στη μέση του Ινδικού με τον άντρα που αγαπώ κι είμαι απλά κατενθουσιασμένη!
Βέβαια ο δρόμος για να φτάσουμε μέχρι εδώ ήταν μακρύς και δύσβατος, μην νομίζεις. Για να μπορώ σήμερα να μετρώ μόνο μια μέρα πριν το ονειρεμένο ταξίδι είχα ν’ αντιμετωπίσω πρώτα εμπόδια πολλά:
Καταρχάς το αφεντικό μου που έτσι και του μπει μια ιδέα στο μυαλό δεν του την αλλάζεις με τίποτα. Επειδή λοιπόν του «ξίνησε» του κυρίου που έφυγα με άδεια γάμου κάποιες μέρες τον Ιούλιο, δεν ήθελε με τίποτα να μου εγκρίνει δύο εβδομάδες και τον Αύγουστο. 'Αρχισε λοιπόν την γκρίνια, «Έχουμε πολλή δουλειά, εκκρεμότητες με το εξωτερικό, δεν είναι κατάλληλη στιγμή τώρα ν’ απουσιάσεις, σε χρειάζομαι» κι άλλες τέτοιες δικαιολογίες. Τον έπιασα με το καλό, προσπάθησα να τον πείσω κάνοντάς του γλύκες, του έταξα λαγούς με πετραχήλια, τίποτα. Μέχρι που τον απείλησα ότι θα παραιτηθώ (όχι αγάπη μου, δεν παραδίδω έτσι εύκολα τα όπλα εγώ!) και να δεις για πότε υπέγραψε το αδειόχαρτο.
Έπειτα έπρεπε να αντιμετωπίσω τον Πέτρο που όμοιός του από άποψη υποχονδρισμού και φόβου των ασθενειών δεν υπάρχει. Μόλις άκουσε για εξόρμηση εκτός ελληνικών συνόρων και δύο μεγάλα αεροπορικά ταξίδια (παρέα με πάμπολλους συνταξιδιώτες κάθε εθνικότητας) κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό. «'Ακουσα καλά; Εν μέσω τόσο δυσοίωνων προβλέψεων για τη θανατηφόρα γρίπη των χοίρων εσύ αποφάσισες να πετάξουμε στην άλλη άκρη της γης και να κολλήσουμε μια ώρα αρχύτερα; Πλάκα μου κάνεις. Εγώ δεν πάω πουθενά, τη θέλω τη ζωή μου, αν θες φύγε μόνη σου» είπε κι ελάλησε. Μόνο που δεν υπολόγισε ότι αυτός μπορεί να είναι ψυχοπαθής ιοφοβικός, εγώ όμως είμαι τρελή για δέσιμο και δεν το ‘χω σε τίποτα να φέρω τα πάνω κάτω. Έτσι λοιπόν το λούστηκε κι αυτός το τελεσίγραφο «Μαλδίβες ή διαζύγιο» κι ησύχασε!
Βέβαια υπήρχε κι ένα πραγματικά ανυπέρβλητο εμπόδιο που λέγεται -πώς αλλιώς;- οικονομικό. Τα βάζαμε όλα κάτω, κάναμε τους υπολογισμούς μας, μετράγαμε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό που μαζεύτηκε απ’ τους συγγενείς στο γαμήλιο τραπεζικό μας λογαριασμό, το ξαναμετράγαμε αλλά το συμπέρασμα δεν άλλαζε: Δεν βγαίναμε... Τώρα μπορεί να με πεις υπερφίαλη και σπάταλη που ήθελα να μείνω στο πιο μεγάλο κι υπερπολυτελές ξενοδοχείο της νήσου (η φράση privé πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων σου λέει κάτι;), αλλά μια φορά στη ζωή μου θα πάω στις Μαλδίβες για αυτό και θέλω το καλύτερο! 'Ασε που του χρόνου -πρώτα ο Θεός- μπορεί και να έχω αποκτήσει… κοιλιά ολυμπιακών διαστάσεων οπότε να μην μπορώ να κάνω τέτοιες μετακινήσεις… Τελικά δεν θα το πιστέψεις αλλά γίνονται και θαύματα. Ένας ζάπλουτος ξεχασμένος θείος του Πέτρου εξ Αυστραλίας μας έστειλε «καθυστερημένο γαμήλιο δώρο» πολλών μηδενικών και συμπληρώθηκε το ποσό. Δεν στο κρύβω πως μόλις άνοιξα τον φάκελο μου πέρασε απ’ το μυαλό να δω πιο ζεστά το θέμα της θρησκείας… ;).
Τέλος είχαμε ν’ αντιμετωπίσουμε την γκρίνια όλων των συγγενών και κυρίως της πεθεράς μου που δεν έβλεπαν με καθόλου καλό μάτι την άκρως τολμηρή γι’ αυτούς καλοκαιρινή μας απόδραση εκτός Ευρώπης. Και «Που θα πάτε τώρα στον άγνωστο τον τόπο» (σωστά, θα μας φάει κανένας έγχρωμος μπαμπούλας), και «Κρατήστε τα λεφτά σας για όταν κάνετε ένα παιδάκι» (σωστά, τώρα που παντρευτήκαμε ο προορισμός μας είναι μόνο ένας, η τεκνοποίησις!), και «Τώρα φεύγετε που ήταν ευκαιρία να κατεβείτε στο χωριό να σας δούμε κι εμείς λίγο» (μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάστε…), όλα τ’ ακούσαμε.
Τελικά φιλενάδα τους έκανα όλους πέρα μαζί και κάθε εμπόδιο κι είμαι έτοιμη να ζήσω το παραμύθι μου με δόξα και τιμή!
Σου υπόσχομαι να τραβήξω μπόλικες φωτογραφίες για να έχουμε να χαζεύουμε στο γυρισμό και να σου φέρω πίσω τον πιο σέξι τροπικό θεό που θα συναντήσω στο δρόμο μου!
Φιλάκια πολλά κοριτσάκι, να περάσεις υπέροχα! Αλήθεια, εσύ τι θα κάνεις τελικά;
Κατερίνα Σ.
Ζηλεύω, ζηλεύω, ζηλεύω θανάσιμα σου λέω!!!
Κυρίως γιατί μετά από μάχες επί μαχών απ’ την εφηβική μου κιόλας ηλικία για ν’ ανεξαρτητοποιηθώ απ’ τους γονείς μου και στο θέμα των διακοπών, μετά από χρόνια παραθερισμού με φίλους, παρέες και γκόμενους σε όλα τα ελληνικά νησιά αλλά και το εξωτερικό, μετά από άπειρα μπάνια κι ανέμελα beach party στις πιο in παραλίες αλλά και παραλίες γυμνιστών, τόσο ξέφρενο χορό, clubbing μέχρι πρωίας, μεγαλειώδη μεθύσια και κάθε είδους καλοκαιρινής τρέλας, η ανάγκη μ’ έκανε να περάσω φέτος τις διακοπές με τους γονείς μου στο εξοχικό μας στο εξωτικό… Ξυλόκαστρο! Ναι, μάλιστα, τόσο χαμηλά έπεσα. Και μην γελάς, γιατί είμαι χάλια…
Δεν το περίμενα ποτέ ότι θα έφτανε αυτή η στιγμή (η στιγμή που δεν θα είχα άλλη επιλογή απ’ το να τους ζητήσω ένα πιάτο φαί κι ένα κρεβάτι, αρκεί να ‘ναι δίπλα στη θάλασσα…), αλλά να που έφτασε. Το ξέρω, είναι τελείως εξευτελιστικό στην ηλικία μου να κάνω διακοπές με τη μαμά και τον μπαμπά, αλλά τι άλλο να έκανα; Γκόμενος δεν υπάρχει, οι φίλες μου έχουν όλες κανονίσει, η καλύτερη φίλη μου παντρεύτηκε (ακόμα δεν σ’ έχω συγχωρέσει, να το ξέρεις!) με ποιον να έφευγα; Αλλά και παρέα να έβρισκα είμαι ταπί και ψύχραιμη (η αλήθεια είναι ότι τον χειμώνα κάπου πρέπει να ξέφυγα απ’ τον ορθό οικονομικό προϋπολογισμό…) και δεν έχω αρκετά ευρώπουλα για να την κάνω για κάποιο νησί (ας όψεται ο πανάκριβος πλέον ελληνικός τουρισμός…). Οπότε; Γονείς, Ξυλόκαστρο και ξερό ψωμί.
Το πιο εκνευριστικό δε όλων είναι η μητέρα μου που πετάει σε πελάγη ευτυχίας! Μια χαρά της έκατσε που ξέμεινα μαζί τους, αφού όλο γκρινιάζει ότι δεν με βλέπει αρκετά συχνά κι ήδη με απειλεί ότι θα με μπουκώσει στο φαί! Να δεις που σε δέκα μέρες θα έχω πάρει τουλάχιστον τρία κιλά, είμαι σίγουρη.
Από την άλλη βέβαια να σου πω κάτι; Oσο περισσότερο σκέφτομαι αυτό το άκρως οικογενειακό σενάριο, όλο και μου φαίνεται πιο συμπαθητικό. Δεν θα ξοδέψω μία, θα τρώω το ζεστό φαγάκι της μανούλας μου, θα μ’ έχουν οι γεννήτορές μου στα ώπα-ώπα, θα την αράζω όλη μέρα στην παραλία με καλά βιβλία κι άπειρο χρόνο να ξοδέψω στην απόλυτη χαλάρωση και δεν θα έχω κανέναν να μου λέει τι να κάνω, πότε να το κάνω και να μου επιβάλει οποιοδήποτε πρόγραμμα. Θα είμαι ελεύθερη να κάνω αυτό ακριβώς που θέλω, όποτε θέλω και να μην δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Αυτό θα πει πραγματική ξεκούραση!
Λοιπόν, μια χαρά το Ξυλόκαστρο, δεν το συζητώ, μόνο καλή διάθεση να υπάρχει και που ξέρεις; Όλο και κάποια ενδιαφέρουσα, πανύψηλη, πανέμορφη, πανέξυπνη και πάνκαλη γνωριμία μπορεί να κάνω! ;)
Να περάσεις τέλεια φιλενάδα μου και να έχεις τις πιο τέλειες ever διακοπές!
ΚΑΛΟ μας ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
Σχεδιασμός Διακοπών… Σημειώσατε Crisis!
Τα κορίτσια μας όλο το χρόνο δούλεψαν σκληρά, υπέμειναν κάθε δυσκολία της καθημερινότητας και κάθε αναποδιά. Έσφιξαν τα δόντια κάθε φορά που κάτι δεν τους πήγε καλά και βρήκαν το κουράγιο να προχωρήσουν όταν κάποιος τους έβαζε τρικλοποδιά. Και όλα αυτά ζώντας μόνο για τις Άγιες εκείνες μέρες των καλοκαιρινών διακοπών που θα 'ρχόντουσαν για να τις βγάλουν απ’ το τέλμα της ρουτίνας και να τις σώσουν απ’ όλα τα δεινά. Το καλοκαίρι έφτασε, τα σχέδια παραθερισμού ξεκίνησαν αλλά… Yπάρχει πρόβλημα. Αν δεν βρουν γρήγορα λύση οι Κατερίνες θα αναγκαστούν φέτος να κάνουν χάλια, ή καθόλου διακοπές!
Κατερίνα Π: 'Ατομο αισιόδοξο, βλέπει το ποτήρι πάντα μισογεμάτο και χαίρεται με τις απλές χαρές της ζωής. Προτιμά να μην «ψάχνει» πολύ τα πράγματα και ζει τη ζωή της έντονα και με πάθος.
Κατερίνα Σ: Αιώνια αγχωμένη, απαισιόδοξη κι ο αυστηρότερος κριτής του εαυτού της. Φιλοσοφεί τη ζωή σε σημείο που δεν της μένει χρόνος για να ζήσει!
Κατερίνα Σ.
Τι κάνεις Κατερινάκι μου; Πώς πάει ο… έγγαμος βίος; Εγώ καλά είμαι αλλά έχω αγχωθεί λίγο (τι λίγο… Panic attack μ’ έχει πιάσει!) με τα οικονομικά μου. Βλέπεις έχω αρχίσει σιγά σιγά να σκέφτομαι πως θα οργανώσω φέτος τις διακοπές μου και συνειδητοποιώ (πολύ αργά εννοείται) ότι το ταμείο… είναι μείον (πολύ μείον όμως)!
Λογικό μιας και το χειμώνα θες γιατί δεν είχα/έχω γκόμενο έπρεπε κάπως να ξεδώσω κι εγώ η γυναίκα. Θες γιατί είχα ανάγκη από μία αλλαγή κι ανανέωση του σπιτιού μου αλλά και του εαυτού μου. Θες γιατί είπα μια φορά κι εγώ να μην είμαι λογική στη διαχείριση των χρημάτων μου έκανα μερικές ολίγον τι τσιμπημένες δαπάνες:
- Φουλ εξοπλισμένη καινούρια κρεβατοκάμαρα με όλα τα κομφόρ (την οποία φυσικά χρησιμοποιώ αυστηρά και μόνο για το καθημερινό οκτάωρο ύπνου, αφού εξακολουθώ να είμαι μπακούρα),
- Επισκέψεις σε γιατρούς, δερματολόγους, διαιτολόγους, αισθητικούς, μακιγιέζ και κομμωτές (και να πεις ότι τα ρεκτιφιέ τους έπιασαν τόπο και βρήκα έναν άντρα της προκοπής… Πάει στο διάολο!),
- Διήμερες εκδρομούλες ανά την Ελλάδα με τις επίσης single φίλες μου, τις οποίες για ένα περίεργο λόγο επέμενα συνέχεια να κερνάω (ίσως για να κάνω καλή εντύπωση στον εκάστοτε νοστιμούλη σερβιτόρο, μπάρμαν, του αγοριού απέναντι;)… Αλλά και πολυήμερο ταξίδι στη Γαλλία (όπου φυσικά κάθε άλλο έκανα παρά οικονομία…) για να πάρουμε και μια γεύση απ' τας εξωτερικάς, μην μας πουν και γύφτους που δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους εκτός Ψαροκώσταινας…
- Στο τέλος του χειμώνα με έπιασε και μια μανία να γίνω λίγο πιο high-tech και να κι η HD Definition 42άρα τηλεόραση τελευταίας τεχνολογίας πάνω στο επίσης ολοκαίνουργιο επιπλάκι μου για τηλεόραση. Ε να μην πάρω κι ένα καλό dvd blue ray player να βλέπω τέλεια τις ταινίες μιας κι αγόρασα πανακρίβου τηλεόραση; Να μην ψωνίσω και τα υπερσύγχρονα ηχεία που πάνε σετάκι με τις προαναφερθείσες συσκευές; Να τα πάρω και αυτά.
Με αυτά και μ’ αυτά (πρόσθεσε και κάτι καλά ρουχαλάκια δήθεν μου τάχα γιατί δεν έχω τίποτα να φορέσω, κάτι τέταρτα και πέμπτα ποτά σε κοριτσίσιστικες μαραθώνιες βραδιές στα μπαρ και τα μπουζούκια, κάτι υπέρογκα ποσά για το κινητό που συχνά-πυκνά παίρνει φωτιά απ’ την πλοήγησή μου στο Internet και πιο συγκεκριμένα στο Facebook, κάτι δώρα σε φίλους σε γιορτές, γενέθλια, βαφτίσια, μερικά έξοδα που δεν είχα υπολογίσει για το αυτοκίνητο), έφτασα να ‘χω ξοδέψει όλες μου τις οικονομίες, να ‘χω υπερφορτώσει και τις τρεις πιστωτικές μου κάρτες, να χρωστάω ένα σεβαστό ποσό στη μάνα μου (και σ’ εσένα τώρα που το σκέφτομαι…) και να ‘μαι ταπί και… καθόλου ψύχραιμη!
