Μέσα στην τετραετή πορεία του Niata.net, πολλές από εσάς έχετε διαβάσει άρθρα μου με παρόμοιο τίτλο. Αυτό δεν συμβαίνει γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ έναν πιο πρωτότυπο τίτλο, αλλά γιατί δυστυχώς στη χώρα που ζούμε, αυτή η μικρή λεξούλα ταιριάζει πολλές φορές στις διάφορες καταστάσεις που επικρατούν στην κοινωνία, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και φυσικά στην πολιτική!
Με τα θλιβερά γεγονότα του Σαββατοκύριακου, δεν ήταν εξοργιστική μόνο η στάση της αστυνομίας -που αν και δεν πιστεύω στο «κλασικό» “Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι”, σίγουρα ορισμένα από τα καλόπαιδια της ΕΛ.ΑΣ μάλλον θα έπρεπε να βρεθούν στη μέσα πλευρά των τοίχων του Κορυδαλλού, αλλά κι αυτή των πολιτικών «κορακιών», που όταν μυρίσουν ανθρώπινο αίμα βρίσκουν πρόσφορο το έδαφος, του πανικού για να κάνουν αντιπολίτευση και να τονίσουν την αδυναμία της όποιας αντίθετης πολιτικής παράταξης.
Εδώ μία οικογένεια έχασε το παιδί της. Δεν έχει σημασία τι έγινε, ποιος έφταιξε, γιατί έφτασε εκεί που έφτασε το πράγμα, αλλά το αποτέλεσμα. Πολιτικάντηδες και λοιπός συφερτός δεν μπορούν να περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι και να διαλαλούν την «πραμάτεια» τους, να διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για το πόσο πιο σωστά θα χειρίζονταν εκείνοι την κατάσταση κ.λπ. Αυτή η χώρα στη νεότερη ιστορία της έχει δει αρκετές διαφορετικές κυβερνήσεις και πρόσωπα στο «τιμόνι» της -αλλά δυστυχώς (και πάλι) μόνο δύο κόμματα- και πάντα παρόμοιους λανθασμένους χειρισμούς. Γιατί κύριοι βουλευτές του τάδε κόμματος, να πιστέψουμε ότι σ’ αυτή την περίπτωση εσείς θα τα καταφέρνατε καλύτερα;
Έλεος και πάλι έλεος. Καλύτερα κοιτάξτε πως θα συμμορφώσετε την αστυνομία και όλους αυτούς που πήραν έναν βαθμό του κώλου και το παίζουν εξουσία. Άντε, γιατί ακόμη και οι συμπαθέστατοι, γκαφατζήδες μπάτσοι του L.A.P.D. καλύτερα κάνουν τη δουλειά τους. Κλείνοντας αυτό το άρθρο, να επισημάνω ότι μία εποικοδομητική κριτική πάντα βοηθάει όσους έχουν ανοιχτά τα αυτιά τους και είναι διατεθειμένοι να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους σε περίπτωση που κάνουν λάθος. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
