Moby: Αφιέρωμα στον τραγουδιστή που επαγγέλλεται και DJ

moby

Βαδίζεις στους δρόμους της Νέας Υόρκης, χαζεύεις που και που τις βιτρίνες, περιμένεις να γίνει πράσινο το φανάρι για τους πεζούς ώστε να περάσεις στο απέναντι τετράγωνο. Εκείνη την ώρα, καθώς διασχίζεις το δρόμο, βλέπεις ανάμεσα στον κόσμο που έρχεται από την απέναντι κατεύθυνση έναν τύπο αδύνατο, μαζεμένο, φαλακρό , ανέκφραστο με σοφιστικέ(ναι ,στα ελληνικά) γυαλιά. Θα μπορούσες να φανταστείς στα λίγα δευτερόλεπτα που έχεις μετά την οπτική επαφή, ότι αυτή η φιγούρα κρύβει έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της ηλεκτρονικής μουσικής; Έναν τραγουδιστή; Ένα συνθέτη; Ένα παραγωγό δίσκων τεράστιων ονομάτων της μουσικής, όπως ο David Bowie, οι Pet Shop Boys, οι Guns ‘N’ Roses και οι Metallica; Ένα φωτογράφο; Έναν ακτιβιστή, πολέμιο εκείνων που καταπατούν τα δικαιώματα των ζώων;

Όλα τα παραπάνω που δεν θα μπορούσες να φανταστείς, πακετάρισε τα, και στη λεζάντα γράψε το όνομα …Moby…

moby-afieroma-ston-tragoudisti-pou-epangelletai-kai-dj

Γεννημένος στην Nέα Υόρκη, τον Σεπτέμβριο του 1965, γιος καθηγητή χημείας, μεγάλωσε με τη μητέρα του στο Connecticut. Στα 17 του γίνεται μέλος του punk συγκροτήματος Vatican Commandos, ενώ δούλεψε το 1983 και με τους AWOL. Η δεκαετία των 80s, βρίσκει τον Moby να περιπλανιέται σε διάφορες μικρές μπάντες της εποχής, ψάχνοντας παράλληλα μια σανίδα σωτηρίας για το μουσικό του όνειρο , κυνηγώντας την υπογραφή συμβολαίου με δισκογραφικές εταιρείες. Το 1989 καταφέρνει και υπογράφει με την Instinct Records , μια εταιρεία που εκείνο το διάστημα δεν είχε ουσιαστικά ιδρυθεί επισήμως.

Στα χρόνια που ακολουθούν ο Moby προετοιμάζει τον πρώτο solo δίσκο του. Έπρεπε όμως με τη μουσική του να κινήσει το ενδιαφέρον σε managers με σκοπό να προωθηθεί η δουλειά του και να απογειωθεί η καριέρα του.Το όνομα αυτού , ήταν Eric Harle. O Eric θεώρησε εξαιρετική τη μουσική του Moby στην πρώτη live εμφάνιση του , έχοντας όμως και επιφυλάξεις για την μέτρια σκηνική του παρουσία. Το τραγούδι Gο και το single Μobility, ανοίγουν τις πόρτες της επιτυχίας τον Οκτώβριο του 1991. Ακολουθούν συνεργασίες στην παραγωγή δίσκων των B52s ,Prodigy , Pet Shop Boys και Michael Jackson.

1993. H υπογραφή του στρογγυλοκάθεται πλέον σε συμβόλαιο της Mute Records και ο Moby 2 χρόνια αργότερα κυκλοφορεί το album Everything is Wrong. Τα media και οι κριτικές δεν καλωσορίζουν πολύ φιλικά την ηλεκτρονική μουσική ,κρατώντας αποστάσεις από καλλιτέχνες τύπου Moby, δίνοντας έτσι την προσοχή τους σε άλλα είδη μουσικής και τάσεις που στα early 90s μεσουρανούσαν κυρίως στην Αμερική και στην Αγγλία. Απογοητευμένος από τη στάση αυτή , ο Moby επιστρέφει στα παλιά μουσικά του λιμέρια κυκλοφορώντας το 1996 τον punk δίσκο Animal Rights και περιοδεύοντας με τους Red Hot Chili Peppers προσπαθώντας να προσεγγίσει το ευρωπαϊκό κοινό. Παράλληλα η τάση για την ηλεκτρονική μουσική ανεβαίνει μέσω των Chemical Brothers και των Prodigy. 

Η αποτυχημένη στροφή στο punk έφερε σύγχυση σε εκείνους που ακολουθούσαν τον Moby ως καλλιτέχνη της ηλεκτρονικής μουσικής , αδυνατώντας να προσδιορίσουν τη μουσική του ταυτότητα , ενώ η μουσική βιομηχανία τον θεωρεί μουσικό παρελθόν και ένα από τα πολλά παραδείγματα καλλιτεχνών που δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν πέρα από τις αρχικές κυκλοφορίες τους.Η αναγέννηση του και η καταξίωση του όμως δεν θα αργούσαν για πολύ…

1999. Το album Play πουλάει 10 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Κάθε κομμάτι του δίσκου γίνεται είτε soundtrack ταινιών είτε χρησιμοποιείται σε tv shows και διαφημίσεις. 


Τραγούδια όπως τα Porcelain , Natural Blues , Why does my heart feel so bad ? , απογειώνουν τις πωλήσεις του δίσκου , μετατρέποντας το ως το απόλυτο must have για όλο το παγκόσμιο mainstream audience.

Ο Moby είναι εδώ , καλύτερος από ποτέ και η πτήση προς την επιτυχία δε θα σταματήσει. Το 2000, γράφει το κομμάτι Flower που γίνεται το intro soundtrack της πετυχημένης ταινίας με τον Nicolas Cage, 60 seconds. 


2002 , και το album 18 είναι γεγονός. Γίνεται χρυσό και πλατινένιο σε 30 χώρες και ο Moby πλέον είναι ο σημαιοφόρος της ηλεκτρονικής μουσικής. Ιδρύει το Area One Festival, ένα περιοδεύον φεστιβάλ που παρουσιάζει την ηλεκτρονική μουσική σε όλο της το φάσμα με ηχηρά μουσικά ονόματα να παίρνουν μέρος. 


Το 2005 ακολουθεί το αλμπουμ Ηotel με τα επιτυχημένα Lift Me Up και Slipping Away. To 2008 κυκλοφορεί το Last Night , ένας δίσκος ηχογραφημένος στο προσωπικό του studio στο Μanhattan. Οι τελευταίοι του δίσκοι Wait for Me και Destroyed θεωρούνται από τον ίδιο ως οι πιο προσωπικοί του , θέλοντας να αποτυπώσει αρκετές ιδέες-μελωδίες τόσο ηλεκτρονικά , όσο και ακουστικά.

Το καλλιτεχνικό του δαιμόνιο δε θα μπορούσε να περιοριστεί μόνο στο μουσικό τομέα. Είναι λάτρης της φωτογραφίας από μικρό παιδί , έχοντας παρουσιάσει 17 εκθέσεις με δικά του φωτογραφικά εκθέματα. Θεωρείται ως ένας από τους πιο ενεργούς σε θέματα φιλανθρωπίας μουσικούς καλλιτέχνες. Συνεργάζεται με πολλούς οργανισμούς όπως το MoveOn.org και The Human Society.

Ιδρύοντας την ιστοσελίδα MobyGratis.com , oποιοσδήποτε επίδοξος film maker μπορεί να κατοχυρώσει δωρεάν άδεια για χρήση της μουσικής του , και αν το film αποφέρει κέρδη , το ποσοστό των κερδών που αφορά τη μουσική επένδυση της ταινίας ,δίνεται στο φιλανθρωπικό οργανισμό The Human Society. 


..Και αν όλα αυτά μπορέσεις να τα φανταστείς για αυτόν τον τύπο βλέποντας τη φιγούρα του , το σημαντικότερο που κρύβεται πίσω από αυτή , είναι το καλλιτεχνικό του όραμα και η επαλήθευση ενός βαθιά σκεπτόμενου καλλιτεχνικού μυαλού..