Είναι πρωτόγνωρο συναίσθημα για μένα να γράφω σε μια εφημερίδα, να εκφέρω την άποψή μου δημόσια, την ώρα που άνθρωποι πεθαίνουν στους δρόμους και αυτά τα γεγονότα να είναι η αφορμή που αναστάλθηκε η προγραμματισμένη απεργία στην εφημερίδα και άρον- άρον συρθήκαμε όλοι να προλάβουμε να περιγράψουμε μια πραγματικότητα που μας ξεπέρασε σαν σταματημένους και μας συνέθλιψε.
Είναι άγριο, κρύο, απόκοσμο να μιλάς πάνω από πτώματα ανθρώπων, αθώων που πλήρωσαν με τη ζωή τους το γεγονός πως απλώς βρέθηκαν σε λάθος μέρος, την λάθος στιγμή και έκανα την δουλειά τους. Απορώ πραγματικά με όλους αυτούς, δημοσιογράφους, πολιτικούς, κομματόσκυλα κ.λ.π., που μόλις ένοιωσαν το αίμα να κυλά, βρήκαν την ευκαιρία να ξεσπαθώσουν για να μας δώσουν να καταλάβουμε, να μας ψήσουνε περισσότερο ότι τους έχουμε ανάγκη.
Δυσκολεύομαι λοιπόν να μιλήσω, αλλά βλέπω ότι όπως και πέρσι τον Δεκέμβρη με τον θάνατο του Αλέξη, του δεκαπεντάχρονου μαθητή, οι θάνατοι στην Ελλάδα πάνε πολύ εύκολα χαμένοι.
Τζάμπα σκοτωνόμαστε συμπατριώτες μου, όσοι και να πεθάνουν για τον «σκοπό», τζάμπα θα πάνε. Γιατί πολύ απλά ο καθένας από τους επιζώντες προσπαθεί να σας εκμεταλλευτεί για να περάσει το δικό του, να μας επιβάλλει το δίκιο του, σε όλους εμάς που δεν διεκδικούμε τους νεκρούς για να αποκτήσουμε επιχειρήματα.
Μέχρι τότε το ΚΚΕ θα λέει ότι δεν υπακούει στο Σύνταγμα, που στο όνομά του όλοι ορκιζόμαστε, θεωρητικά πάντα, για να προστατέψουμε τη Δημοκρατία μας, ο δε Καρατζαφέρης θα ρωτάει αν άρχισε νέο αντάρτικο, ο Σαμαράς ξεχνώντας τι έγινε έξη μήνες πριν από το κόμμα του, θα βγαίνει περισπούδαστος να δηλώσει πως θα καταψηφίσει τα μέτρα που εξαιτίας τους ο κακόμοιρος Γιωργάκης αναγκάστηκε να επιβάλλει για να συνεχίσει να έχει κράτος να κάνει τον πρωθυπουργό, ενώ και αυτός, ανήμπορος να εξηγήσει γιατί τα πήρε, αφού άλλα μας έλεγε προεκλογικά, φώναξε τους «μεγάλους» για να τα επιβάλλουν
Το ίδιο άλλωστε γίνεται από το 1821 και εντεύθεν. Εδώ αν δεν επενέβαινε στο Ναυαρίνο, ο στόλος των σημερινών μας σωτήρων ή εχθρών, ανάλογα από ποια μεριά κοιτάτε, τα μέτρα θα τα έπαιρνε ο Ερντογάν, αφού εμείς μεταξύ μας ούτε και τότε, όπως και τώρα μπορούσαμε αν συνεννοηθούμε.
Δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, γιατί έχουμε αφήσει στους ανίκανους να μας εκπροσωπούν και με αυτά που μας λένε και μας οδηγούν να κάνουμε, αδυνατούμε να αποφασίσουμε ποια θα είναι η αλήθεια μας.
Πρέπει να μπούμε όλοι στο Δημόσιο και να μην μας ενδιαφέρει πως θα λειτουργεί, πρέπει να πεθάνουν από την άλλη οι μισοί για να μην χάσουν κανένα χαλίκι οι άλλοι μισοί, πρέπει να αποφασίσουμε να πτωχεύσουμε και να γίνουν όλα τσιμέντο αρκεί να μην χάσουμε τη βολή μας, πρέπει να προλάβουμε πριν γενικευθεί η φασαρία να διορίσουμε τους δικούς μας, όπως έκαναν οι πατέρες του Έθνους, πρέπει να τα κάψουμε όλα για να ησυχάσουμε;
Δεν υπάρχουν εκατό άνθρωποι νηφάλιοι, τίμιοι και ικανοί να μας διαφωτίσουν πως θα βγούμε από την κρίση; Ε τότε έχει δίκιο η Αλέκα, ας την διορίσουμε αρχηγό να μας δείξει πως θα κάνει ομελέτα χωρίς να σπάσει τα αβγά.
Απλώς μέχρι τότε όλοι σας προστατέψτε την Δημοκρατία και τους αθώους.
Image by Alexas_Fotos from Pixabay
