A, ρε Κόκε. «Κάρφωσέ» το να τρελαθούμε τελείως. Ο Άρης τέσσερις μέρες μετά την ήττα από την ΑΕΚ, εμφανίστηκε με το ευρωπαϊκό του πρόσωπο και όντας αριστοτεχνικά στημένος στον αγωνιστικό χώρο από τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ, αναδείχθηκε ισόπαλος με την Μπάγερ Λεβερκούζεν, διατηρώντας τις ελπίδες του για πρόκριση στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Και αν ο αρχηγός σημάδευε σωστά στη φάση του 57ου λεπτού, θα μιλούσαμε πολύ διαφορετικά.
Το... κάστρο του «Κλεάνθης Βικελίδης» δεν έπεσε και πάλι. Εδώ και 42 χρόνια, όποιος αντίπαλος και αν έχει εμφανιστεί απέναντι στον Άρη δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη. Η παράδοση συνεχίστηκε και χθες, με έναν Άρη που ήταν -με μία λέξη- ατσάλινος. Ο Αργεντινός τεχνικός των κιτρίνων είδε τους παίκτες του να πραγματοποιούν μία εμφάνιση εντελώς αντίθετη σε σχέση με αυτή κόντρα στην ΑΕΚ. Απίστευτο πάθος από όσους ποδοσφαιριστές χρησιμοποιήθηκαν, που δεν άφησαν σε κανένα σημείο τους Γερμανούς να πάρουν τα ηνία της αναμέτρησης.
Όταν βλέπεις μια γερμανική ομάδα με πολλαπλάσιο μπάτζετ από το δικό σου, που βρίσκεται στην τρίτη θέση της Μπουντεσλίγκα και σούπερ φορμαρισμένη, να έρχεται μέσα στην έδρα σου με μοναδικό στόχο να πάρει το «Χ», αυτό σημαίνει ότι πλέον έχεις μεγαλώσει ως σύλλογος. Ο Γιουπ Χάινκες είχε παρακολουθήσει καλά το παιχνίδι με την Ατλέτικο Μαδρίτης και εμφάνισε μία ομάδα που ως πρώτο στόχο είχε να μη δεχθεί γκολ και μετά να προσπαθήσει να σκοράρει αυτή. Οι Γερμανοί δε δημιούργησαν κάποια μεγάλη ευκαιρία και αν ο Κόκε έστελνε την μπάλα στα δίχτυα στην τεράστια ευκαιρία που του παρουσιάστηκε, τώρα θα μιλούσαμε για μία ακόμη τεράστια νίκη. Δεν πειράζει όμως. Ο κόσμος που βρέθηκε χθες στο γήπεδο δεν έφυγε απογοητευμένος. Ίσως λίγο «μαγκωμένος» για τη χαμένη ευκαιρία, αλλά με πίστη στις δυνατότητες αυτής της ομάδας, που όπως είναι λογικό είχε... χαθεί μετά τη βαριά ήττα από την ΑΕΚ.
Απίστευτος Βαγγέλη
Δεν ξέρω ποια λόγια πρέπει να χρησιμοποιήσω για την εμφάνιση του Χρήστου Βαγγέλη στο χθεσινό παιχνίδι. Ο ακραίος αμυντικός των κιτρίνων έκανε ίσως την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του. Τώρα που το γράφω, σκέφτομαι ότι αυτό το είχαμε πει μετά το παιχνίδι με την Ατλέτικο. Μήπως τελικά έχουμε όλοι μας αδικήσει αυτόν τον παίκτη, που όποτε αγωνίζεται με τη φανέλα του Άρη δίνει τα πάντα για να βοηθήσει την ομάδα; Πλέον πιστεύω ότι ο μόνος λόγος για να βγαίνει από την ενδεκάδα είναι αν τιμωρηθεί. Γιατί για τραυματισμούς δε μιλάμε. Χθες έφαγε πάλι ένα σωρό κλωτσιές, αλλά δε λύγισε με τίποτα. Απόλυτα δικαιολογημένα αποθεώθηκε μετά το τέλος του παιχνιδιού.
Όταν είχε γίνει η κλήρωση των ομίλων του Γοιουρόπα Λιγκ, είχα πει ότι τώρα που ο Άρης έκανε το καθήκον του, ήρθε η ώρα να το διασκεδάσουμε. Αυτό θα κάνει ο Άρης στα δύο πολύ δύσκολα παιχνίδια σε Γερμανία και Ισπανία, με την προσδοκία όλων να εμφανίσει και πάλι το καλό ευρωπαϊκό του πρόσωπο. Τώρα όλοι πρέπει να συγκεντρωθούν στην κυριακάτικη αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό, αφού όπως έχουμε πει πολλάκις, για να ζήσουμε και πάλι τέτοιες μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές, πρέπει να πετύχουμε τους στόχους μας στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Υστερόγραφο: Πού ήταν χθες ο μεγάλος... μάγος Μανόλο Χιμένεθ; Δε φταίει όμως κανένας άλλος, παρά μόνο εμείς, που με την τραγική μας εμφάνιση επιτρέψαμε στην ΑΕΚ να κερδίσει με ένα σκορ που ούτε καν μπορούσε να φανταστεί. Χθες ήρθε η ξεγυρισμένη «σφαλιάρα» από μία Άντερλεχτ που παραπαίει, για να μπουν και πάλι τα πράγματα στη θέση τους. Άντε πάλι στο καβούκι σου, πριγκιπέσα...
