Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα, εν μέσω θετικών σχολίων από τους διεθνείς φορείς και κυβερνήσεις για την πορεία υλοποίησης του μνημονίου, άρχισε δειλά-δειλά να υπάρχουν τοποθετήσεις για την πιθανότητα επιμήκυνσης της περιόδου αποπληρωμής του πακέτου στήριξης των 110δισ προς την χώρα μας. Για όσους γνωρίζουν να διαβάζουν απλούς αριθμούς ήταν αυτονόητο πως ο δανειστής δεν μπορεί να στραγγαλίσει τον δανειζόμενο διατηρώντας ελπίδες ότι θα αποπληρωθεί. Για όσους γνωρίζουν να διαβάζουν τις εξελίξεις ήταν σαφές από τα πρώτα στάδια υλοποίησης του πλαισίου ανασυγκρότησης της οικονομίας ότι θα ακολουθήσει επιμήκυνση.
Πρώτα εμφανίσθηκε η περίπτωση της αναδιάρθρωσης που "έπαιζε" πολύ ως μέσο πίεσης και προπαγάνδας προκειμένου να πεισθούν τόσο οι αξίες, όσο και οι αντιστάσεις της Κυβέρνησης για την ορθή υλοποίηση του μνημονίου. Στην φάση αυτή θα παρατηρήσατε ότι ουδέποτε τέθηκε θέμα συζήτησης τις προοπτικής αυτής σε εύθετο, χρόνο όπως η περίπτωση της επιμήκυνσης. Αποκλειόταν κατηγορηματικά καθώς θα ισοδυναμούσε με χρεοκοπία της χώρας. Ένα haircut όμως, η προοπτική του οποίου πίεσε το ευρώ και συνέβαλλε στην ανάταξη της Γερμανικής οικονομίας. ήταν απο την αρχή μία ουτοπική προοπτική για όλο το σύστημα που όμως το χρησιμοποίησε αποτελεσματικά για επικοινωνιακούς λόγους προς όφελος των δικών του συμφερόντων.
Στην όλη συζήτηση όμως που στην ουσία ξεκίνησε απο το Ελληνικό πρόβλημα η στάση της Γερμανίας ήταν όχι μόνον αρνητική αλλά και προβληματική για την συνοχή της οικονομικής πολιτικής της Ευρωζώνης και του ευρώ ειδικότερα. Καθυστερημένη αντίδραση για την προώθηση των μέτρων στήριξης της Ελλάδος αλλά και της ίδρυσης ταμείου διάσωσης της Ευρωζώνης διεύρυνε το πρόβλημα αμβλύνοντας τον πιθανό χρόνο λήξης της κρίσης. Σήμερα παρά τις δηλώσεις Ντομινίκ Στρος-Καν για την παράταση αποπληρωμής του χρέους της χώρας και παρά το γεγονός ότι μία τέτοια εξέλιξη θα ενίσχυε το πρόγραμμα στήριξης, οι Γερμανοί εμφανίζονται αντίθετοι σε τέτοιο ενδεχόμενο. Επιπρόσθετα ο επικεφαλής της Bundesbank κ Weber ζητά τον τερματισμό της διαδικασίας αγοράς ομολόγων απο την ΕΚΤ.
Γιατί άραγε οι Γερμανοί εμφανίζονται αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια τόνωσης της οικονομίας με το πρόσχημα των πληθωριστικών πιέσεων. Πώς έχουν σταθμίσει άραγε το γεγονός ότι η εκμετάλλευση της αδυναμίας των εταίρων τους -τους οποίους προμηθεύουν με τα εξαιρετικά ποιοτικά προιόντα τους-μπορεί να οδηγήσει συν τω χρόνω στην δική τους αδυναμία. Το πιθανότερο είναι ότι η στάση τους είναι είτε προιόν διαπραγματευτικής θέσης, είτε όπως ισχυρίζονται αρκετοί αναλυτές, πρόσχημα για την ριζική αναμόρφωση συνθηκών και ισορροπιών στην Ευρωζώνη. Το σίγουρο είναι ότι η εκβιαστική κατά κάποιο τρόπο στάση τους έχει μεθόδευση και στόχο.
Όσο για την επιμήκυνση του χρέους της Ελλάδας. Θεωρήστε την δεδομένη. Όταν δε ανακοινωθεί καλόν θα είναι να είμαστε τοποθετημένοι στο Χρηματιστήριο για΄τον απλούστατο λόγο ότι ο χρόνος θα είναι εκείνος κατά τον οποίο οι "isiders" θα έχουν τοποθετηθεί. Ακόμα και αυτή η διαδικασία δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα παιγνίδι επικοινωνίας και ταχύτητας διάχυσης εντυπώσεων.
