Εννιά ταινίες αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες. Ανάμεσα τους τρεις ελληνικές. Οι δυο σχεδόν τραγικές. Η τρίτη αναμφίβολα ενδιαφέρουσα για ένα «περιπετειώδες» κοινό. Το φιλμ που ξεχωρίζει όμως είναι το «Gran Torino» του Κλιντ Ίστγουντ, ο οποίος στα γεράματα πια δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε κανέναν. Ακριβώς όπως θα έπρεπε όλοι οι σκηνοθέτες, Έλληνες ή μη, να κάνουν τις ταινίες τους από την πρώτη ως την τελευταία.
Gran Torino
Δεύτερη ταινία μέσα στην ίδια σεζόν για τον Κλιντ Ίστγουντ και αυτή τη φορά δείχνει να παίρνει σχεδόν ολοκληρωτικά την κατάσταση στα χέρια του, καθώς δεν υπογράφει απλά τη σκηνοθεσία αλλά κρατά και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, χτίζοντας υπό τις πιο «αντίξοες συνθήκες» έναν από τους πλέον αξιομνημόνευτους χαρακτήρες που έχει υποδυθεί στην μακροχρόνια καριέρα του. Ο Γουόλτ Κοβάλσκι είναι στριφνός, ξεροκέφαλος, μισάνθρωπος, ρατσιστής, μονόχνοτος. Βετεράνος της Κορέας, τυπικό δείγμα της εργατικής Αμερικής, σε μια ηλικία που έχει προφτάσει να δει όλα του τα όνειρα να έχουν διαψευστεί.
Η γυναίκα του έχει μόλις πεθάνει κι αυτός δεν βλέπει την ώρα να φύγουν όλοι από το σπίτι, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών και των εγγονών του, για να μείνει μόνος με το σκυλί και τις μπύρες του. Καθισμένος στη βεράντα του σπιτιού του παρατηρεί την κάποτε «λευκή» γειτονιά του να έχει «παραδοθεί» σε ορδές Ασιατών και έρχεται περισσότερο απ’ όσο θα ήθελε κοντά τους όταν πιάνει στα πράσα τον νεαρό γιο της γειτόνισσας να προσπαθεί να κλέψει το vintage αμάξι του από το γκαράζ, μια Ford Gran Torino που είναι ένα από τα λίγα πράγματα που αγαπά. Η οικογένεια του νεαρού θα επιμείνει ότι ο μικρός θα πρέπει να «ξεπλύνει» την ντροπή της πράξης του κάνοντας θελήματα για τον Γουόλτ κι εκείνος διστακτικά θα δεχτεί να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες του, για να ανακαλύψει σιγά σιγά πως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται στο (ξερό) κεφάλι του.
Οι «Ασιάτες» της γειτονιάς του είναι Χμονγ, μέλη μιας φυλής του Βιετνάμ και του Λάος, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τη χώρα τους μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ καθώς είχαν συνεργαστεί και βοηθήσει τους Αμερικανούς. Θα ανακαλύψει ακόμη πως η απόπειρα κλοπής ήταν μια δοκιμασία μύησης σε μια συμμορία, στην οποία ο νεαρός γείτονάς του δεν έχει άλλη επιλογή παρά να ενταχθεί χωρίς τη θέλησή του.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία ανακάλυψης θα γίνει εμφανές πως ακόμη κι ο Γουόλτ δεν είναι ακριβώς όπως φαίνεται και πως τελικά μοιράζεται περισσότερα κοινά στοιχεία με τους παράξενους γείτονές του απ’ όσα θα ήθελε να παραδεχθεί. Δίχως σεναριακές ευκολίες, αποφεύγοντας την πεπατημένη και με έναν Ίστγουντ που δείχνει να διασκεδάζει κάθε λεπτό του ρόλου του, το «Gran Torino» είναι απολαυστικό. Μια καλόκαρδη αλλά όχι γλυκερή ταινία, πικρή όταν χρειάζεται, που αγγίζει με ελαφρύ αλλά και απόλυτα ώριμο τρόπο ζητήματα όπως η εθνική ταυτότητα, οι προκαταλήψεις, ο ρατσισμός, η ζωή σε μια κοινωνία γεμάτη διαψεύσεις, αλλά και η κοινή γραμμή που ενώνει τις ζωές όλων μας.
- Σκηνοθεσία: Κλιντ Ίστγουντ.
- Πρωταγωνιστούν: Κλιντ Ίστγουντ, Μπι Βανγκ, Άχνεϊ Χερ, Κρίστοφερ Κάρλεϊ, Μπράιαν Χέιλι, Τζέραλντιν Χιουζ. Χώρα: ΗΠΑ. Διάρκεια: 116 λεπτά.
Μικρές ελευθερίες
Τρίτη μεγάλου μήκους ταινία για τον Κώστα Ζάπα, του δημιουργού του «Uncut Family» και του «Last Porn Movie», ταινιών που ακροβατούν στα όρια του πειραματικού σινεμά και είναι φτιαγμένες για να έλθουν σε κατά μέτωπο σύγκρουση με την καλοβαλμένη ελληνική ηθική. Οι «Μικρές ελευθερίες» ακολουθούν την ίδια διαδρομή καθώς κλείνουν μια τριλογία με θέμα την οικογένεια, όμως εξελίσσουν τόσο τα εκφραστικά μέσα του Ζάπα, όσο και τον αντίκτυπο του ίδιου του σινεμά του. Η ιστορία τους λαμβάνει χώρα στην ερημιά της ανώνυμης επαρχίας με ήρωες τρεις καταραμένους, έναν πατέρα που εμπορεύεται ανθρώπινη σάρκα (μετανάστες και πόρνες) και τα δυο του παιδιά, τα οποία δεν διστάζει (ή φιλοδοξεί) να εκπορνεύσει. Εκείνα, εγκλωβισμένα στους γκρεμισμένους τοίχους αυτού που θα έπρεπε να είναι στοργικό και προστατευτικό, θα δοκιμάσουν να αντισταθούν οδηγώντας το σκοτεινό αυτό τρίγωνο στο κατώφλι της τραγωδίας.
Η κάμερα του Ζάπα θα κινηματογραφήσει αυτή την πορεία με την παγωμένη ματιά της ψηφιακής εικόνας της και δεν θα στρέψει τα μάτια ακόμη κι από τις πιο επώδυνες στιγμές –κυρίως συναισθηματικά και ψυχολογικά– της ιστορίας. Το αποτέλεσμα θα είναι ένα φιλμ σκληρό, όχι πάντα εύκολο στη θέασή του και συχνά ερμητικά οχυρωμένο στις ιδέες του, αλλά σε κάθε περίπτωση αξίζει να το δεις. Φτιαγμένο με τα πιο βασικά υλικά, θέληση, επιμονή και τόλμη, είναι αναμφίβολα μια πρόταση που δεν μπορείς να αγνοήσεις και ένα βήμα μπροστά για έναν σκηνοθέτη που ακολουθεί με πείσμα τον δικό του μοναχικό δρόμο στο τοπίο του ελληνικού σινεμά.
- Σκηνοθεσία: Κώστας Ζάπας.
- Πρωταγωνιστούν: Αντώνης Παπαδόπουλος, Μαρλέν Σαΐτη, Κώστας Τούντας. Χώρα: Ελλάδα. Διάρκεια: 82 λεπτά.
Μια ιστορία με θέμα την αγάπη
Με μια ηλεκτρισμένη ενέργεια που δεν μπορεί παρά να σε παρασύρει και ξεκάθαρα αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει κάθε εντυπωσιακό σκηνοθετικό τρικ, ο Δανός Όλε Μπόρνενταλ («Nightwatch», «I am Dina») στήνει μια ταινία που δεν περιέχει ούτε ένα βαρετό λεπτό και που σε κρατά διαρκώς σε επαγρύπνηση για να την αποκρυπτογραφήσεις. Μπορεί όταν όλα τα αινίγματά της φανερωθούν η τελική εικόνα να μην είναι ούτε τόσο έξυπνη ούτε τόσο καλοφτιαγμένη όσο θα της άξιζε, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η διαδρομή ως το τέλος δεν είναι απολαυστική και γεμάτη –ΟΚ, συχνά φτηνές– απολαύσεις. Η ταινία ξεκινά με τρεις «σκηνές αγάπης»: έναν άντρα να πεθαίνει σε ένα πεζοδρόμιο, ένα ζευγάρι στο συζυγικό κρεβάτι κι ένα άλλο ζευγάρι με ένα πιστόλι σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου.
Ο τρόπος με τον οποίο θα ενωθούν αυτοί οι χαρακτήρες μοιάζει βγαλμένος από το πιο εξωφρενικό μελόδραμα και το πιο ευφάνταστο θρίλερ και περιλαμβάνει λαθρέμπορους διαμαντιών, πλούσιες κληρονόμους σε κώμα, μπερδεμένες ταυτότητες κι ακόμη πιο μπερδεμένη αφηγηματική δομή. Εν τούτοις το φιλμ, «καλογυαλισμένο» σε κάθε του λεπτομέρεια, χορταστικό μέχρι υπερβολής και ένοχα διασκεδαστικό, δεν προσποιείται ούτε λεπτό ότι είναι κάτι παραπάνω από ένα καλοφτιαγμένο θρίλερ και παραμένει τίμιο μέχρι τέλους, κατορθώνοντας να προσφέρει όλα όσα υπόσχεται και ίσως κάτι παραπάνω.
- Σκηνοθεσία: Όλε Μπόρνενταλ.
- Πρωταγωνιστούν: Άντερς Μπέρθελσεν, Ρεμπέκα Χέμσε, Νικολάι Λιε Κάας, Σαρλότ Φιτς, Ντέτζαν Κούκιτς. Χώρα: Δανία. Διάρκεια: 104 λεπτά.
Μέρες θυμού
«Φλόγα» και «Κίτρο» είναι τα κωδικά ονόματα των δυο ηρώων της ταινίας του Όλε Κρίστιαν Μάντσεν, δυο υπαρκτών προσώπων στην ιστορία της δανέζικης αντίστασης, δυο νεαρών ανδρών οι οποίοι στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής εκτέλεσαν έναν μεγάλο αριθμό γερμανών στρατιωτικών και συνεργατών τους. Το φιλμ του Μάντσεν όμως δεν είναι μια ακόμη ηρωική ελεγεία για την αντίσταση του καλού απέναντι στο προφανές κακό, αλλά αντιθέτως μια ταινία που κοιτάζει με πάντα κριτική ματιά την ιστορία τους καθώς και τις πράξεις των ίδιων όσο και των ανωτέρων τους.
Και παρότι δεν κρύβει το που βρίσκονται οι συμπάθειές του, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει την εξυπνάδα να χτίσει τα πορτρέτα τους όχι σαν αγιογραφίες ηρώων αλλά σαν ψηφιδωτά ανθρώπων με μια σειρά από ελαττώματα, προβλήματα, συχνά λάθος κίνητρα ή μεθόδους. Η ταινία, που είναι μια από τις ακριβότερες παραγωγές της Δανίας, γνώρισε τεράστια εισπρακτική επιτυχία στη χώρα της και δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις το γιατί. Εντυπωσιακή παραγωγή, με μια εξαιρετική ανασύσταση της εποχής και μια ιστορία που διαπραγματεύεται ζητήματα που αφορούν όχι μόνο την Ιστορία αλλά κυρίως τον τρόπο που την αντιλαμβανόμαστε και την ερμηνεύουμε, τόσο ως μέρη της όσο και αναψηλαφώντας την, στηρίζοντας το όλο εγχείρημα σε ένα καλοστημένο ιστορικό θρίλερ ερμηνευμένο άψογα από τους εξαιρετικούς πρωταγωνιστές του.
- Σκηνοθεσία: Όλε Κρίστιαν Μάντσεν.
- Πρωταγωνιστούν: Θούρε Λίντχαρτ, Μαντς Μίκελσεν, Στίνε Στενγκάντε, Πέτερ Μίγκιντ. Χώρα: Δανία Διάρκεια: 132 λεπτά.
Επτά ζωές
Με ένα μεγάλο μυστικό να βαραίνει τη συνείδησή του, ο Μπεν Τόμας επιλέγει επτά άγνωστους ανθρώπους και προσπαθεί να βελτιώσει δραστικά τη ζωή τους για να εξιλεωθεί. Το μόνο κοινό στοιχείο ανάμεσά τους είναι ότι όλοι χρειάζονται άμεσα βοήθεια – οικονομική, πνευματική, ιατρική. Ο Μπεν Τόμας βάζει σε λειτουργία το σχέδιό του και όλα δείχνουν να εξελίσσονται όπως τα είχε προγραμματίσει. Στην πορεία όμως συμβαίνει κάτι που δεν το υπολόγιζε. Ερωτεύεται μια νεαρή κοπέλα που πάσχει από την καρδιά της. Παρ’ όλη την «βαθυστόχαστη» θλίψη, τη μελοδραματική μουσική και τη σοβαροφάνεια (την οποία στην αρχή εκλαμβάνεις ως σοβαρότητα) και την ηθελημένα μυστικοπαθή ατμόσφαιρα που καλλιεργεί η ταινία του Μουτσίνο, το εξωφρενικά μελοδραματικό τέλος που επιφυλάσσει στον θεατή τινάζει όλο το οικοδόμημα στον αέρα, εξοργίζοντας ακόμη και τον πιο καλοπροαίρετο και συμπονετικό θεατή.
Ο Γουίλ Σμιθ και ο σκηνοθέτης του στο «Shortcut to Happiness» φιλοδοξούσαν να στήσουν μια ακόμη συγκινητική ιστορία για ευαίσθητες καρδιές, αλλά καταλήγουν να κάνουν ένα απωθητικά εκβιαστικό μελόδραμα, που συν τοις άλλοις δεν βρίσκει κανένα στήριγμα σε ψήγματα έστω αληθοφάνειας για να σταθεί στα πόδια του. Μη σας ξεγελάσουν οι γοητευτικές εικόνες, η πλούσια παραγωγή και η θελκτική παρουσία του Γουίλ Σμιθ, η ταινία είναι από ηθικής πλευράς σχεδόν χυδαία.
- Σκηνοθεσία: Γκαμπριέλε Μουτσίνο.
- Πρωταγωνιστούν: Γουίλ Σμιθ, Ροζάριο Ντόσον, Γούντι Χάρελσον, Μπάρι Πέπερ, Σάρα Τζέιν Μόρις. Χώρα: ΗΠΑ. Διάρκεια: 123 λεπτά.
Push, το επικίνδυνο χάρισμα
Τι γίνεται όταν ανακαλύπτεις πως κατέχεις μεταφυσικές ικανότητες – να ακούς τις σκέψεις των άλλων, να μετακινείς αντικείμενα με το μυαλό σου, να προβάλλεις ιδέες στο μυαλό αγνώστων; Ενδιαφέρουσα ερώτηση που δυστυχώς η απάντησή της είναι μια μπερδεμένη, αδιάφορη και τελικά βαρετή περιπέτεια, με χαρακτήρες που δεν σε ενδιαφέρουν, σενάριο που βγάζει μετά βίας νόημα και μόνα ελαφρυντικά μερικά πετυχημένα ειδικά εφέ κι ένα λαβυρινθώδες Χονγκ Κονγκ, που αποτελεί τον τόπο σύγκρουσης μιας ομάδας καλών με τους κακούς «προικισμένους» ομοίους τους.
- Σκηνοθεσία: Πολ ΜακΓκίγκαν.
- Πρωταγωνιστούν: Κρις Έβανς, Ντακότα Φάνινγκ, Καμίλα Μπελ, Τζιμόν Χούνσου. Χώρα: ΗΠΑ. Διάρκεια: 121 λετπά.
Γκίνες
Γκαντέμης χαρτοπαίχτης ανακαλύπτει χάρτη θησαυρού και ψάχνοντας τον βρίσκει κάτω από τροχοβίλα, δίπλα σε ταβέρνα που έχει στήσει επαναπατρισμένος μετανάστης από την Αυστραλία, και η προφανώς καθυστερημένη (ή ίσως φταίει ο τρόπος που την υποδύεται η Μαρκέλα Γιαννάτου) γυναίκα του. Θα ενσκήψει έρως, θάνατος, ερωτύλος μπάτσος και αποφυλακισμένος ψυχάκιας, σε μια κωμωδία που είναι τέτοια μόνο κατ’ όνομα. Δεν περιέχει ούτε μια αστεία στιγμή, σπαταλά κάθε ίχνος ταλέντου των ηθοποιών της και κάθε αντοχή των θεατών της.
- Σκηνοθεσία: Αλέξης Καρδαράς.
- Πρωταγωνιστούν: Γιώργος Πυρπασόπουλος, Μαρκέλα Γιαννάτου, Στέλιος Μάινας, Αντώνης Καφετζόπουλος. Χώρα: Ελλάδα. Διάρκεια: 92 λεπτά.
Η ιστορία του Ντεσπερό
Η άφιξη ενός αρουραίου έχει τραγικές συνέπειες στο βασίλειο της σούπας μέχρι τη στιγμή που ένα ατρόμητο ποντίκι με μεγάλα αφτιά θα γεννηθεί για να σώσει τη χώρα από το γκρι, σε αυτή την αδιάφορη ταινία κινουμένων σχεδίων που δεν έχει ούτε ενδιαφέρον σενάριο, ούτε χαρακτήρες, ούτε αξιοπρόσεκτο σκίτσο για να ξεχωρίσει.
- Σκηνοθεσία: Σαμ Φελ, Ρόμπερτ Στίβενχαγκεν. Χώρα: ΗΠΑ. Διάρκεια: 98 λεπτά.
Καρουζέλ
Μια γυναίκα, ύστερα από βιασμό που υπέστη στα εφηβικά της χρόνια, δίνει τον αγώνα της ζωής. Φωτογράφος στο επάγγελμα, αφιερώνει πολύ χρόνο στη φροντίδα ανήλικων παιδιών που έχουν κακοποιηθεί. Συγχρόνως, για βιοποριστικούς λόγους, έχει ανοίξει μαζί με τη φίλη της Όλγα ένα καφέ. Κι ενώ όλα φαίνονται ισορροπημένα στη ζωή της μια σειρά από διαδοχικά περιστατικά τη γυρίζουν πίσω. Ψυχολογικό θρίλερ από τον σκηνοθέτη των «Γενναίων της Σαμοθράκης» και του «Ηθικόν ακμαιότατον», για το οποίο ακούστηκαν μόνο αρνητικά σχόλια στην προβολή του στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
- Σκηνοθεσία: Σταμάτης Τσαρουχάς.
- Πρωταγωνιστούν: Σοφία Σωτηρίου, Τάκης Μόσχος, Αυγουστίνος Ρεμούνδος, Ζαχαρίας Ρόχας, Κώστας Τερζάκης. Χώρα: Ελλάδα. Διάρκεια: 84 λεπτά.
