Παρά τον αρχικό εντυπωσιασμό που προκάλεσε η πρόταση του κ. Σάλλα, ήταν τότε σαφές, καθίσταται όμως τώρα σαφέστερο ότι ο βασικός στόχος της επικοινωνιακής αυτής κίνησης ήταν να προετοιμάσει το έδαφος για την εξαγγελία απο τον Πρωθυπουργό της στόχευσης για δημιουργία ενός "κρατικού τραπεζικού πυλώνα". Αν ανατρέξει κανείς στις αντιδράσεις τραπεζιτών, αναλυτών και θεσμικών φορέων που προκάλεσε τότε η πρόταση της τράπεζας Πειραιώς, γίνεται αντιληπτό πως επικοινωνιακά πέτυχε τον στόχο απόλυτα. Ξεκίνησαν οι διεργασίες περί την "ανάταξη" του τραπεζικού κλάδου για να ακολουθήσει αμέσως μετά τόσο η δήλωση του Πρωθυπουργού, όσο και η αύξηση της Εθνικής. Γνωρίζοντας δε τις σχέσεις του κ. Σάλλα δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να προκύψει μία δήλωσή του που φαινομενικά απείχει απο τον γενικότερο κυβερνητικό σχεδιασμό, χωρίς προηγουμένως να είναι ενήμεροι οι άμεσα εμπλεκόμενοι.
Πέραν όμως των γενικών αυτών διαπιστώσεων, κάθε αναλυτής εύκολα θα διαπίστωνε πως τυχόν υλοποίηση της εξαγγελίας για απορρόφηση των κρατικών τραπεζών απο την Πειραιώς θα δημιουργούσε μεγαλύτερα προβλήματα στην απορροφούσα, θέτοντας το όλο εγχείρημα εν αμφιβόλω. Από τις δηλώσεις όμως του κ. Σάλλα έχει ενδιαφέρον να απομονώσουμε αυτές που αφορούσαν στο μέλλον των θυγατρικών της Αγροτικής Τράπεζας, εάν υλοποιείτο το σχέδιό του, που ως γνωστόν βαρύνουν δυσανάλογα την γενικότεροη πορεία εξυγίανσής που προωθεί μεθοδικά η διοίκησή της. Ίσως η γενικότερη συγκοιρία να απαιτούσε μία κατ΄αρχάς επικοινωνιακή προσέγγιση για να "δημιουγήσει κλίμα" και να "μετρήσει αντιδράσεις". Όμως θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως ενώ μέχρι σήμερα η Κυβέρνηση πέτυχε στον γενικότερο στόχο μείωσης εξόδων, το δύσκολο έργο της ανάταξης είναι μπροστά της. Όπως ακριβώς ένας manager που αναλαμβάνει μία προβληματική εταιρία επιτελεί εύκολο και τις περισσότερες φορές πετυχημένο έργο τον πρώτο χρόνο αλλά πολυ δυσκολότερο τον δεύτερο που αναζητείται η βασική στρατηγική της αναδιάρθρωσης.
Αν λοιπόν η ανάταξη ενός κλάδου όπως ο τραπεζικός, για τον οποίο θα πρέπει να ομολογήσω πως δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο σε πόσο προβληματική φάση βρίσκεται, περνάει μέσα από πίέσεις για συγχωνεύσεις, γίνεται απόλυτα ξεκάθαρο πως για τομείς και κλάδους όπως ΔΕΚΟ και θυγατρικές κρατικών τραπεζών και άλλως Δημόσιων φορέων, τα μέτρα που πρέπει άμεσα να ληφθούν είναι πολλαπλά σκληρότερα. Ίσως λοιπόν η πρόταση Σάλλα να λειτούργησε ως επικοινωνιακός Δούρειος Ίππος για αναμενόμενες εξαγγελίες και δυσκολότερες αποφάσεις. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος της ...υπαναχώρησης. ΄Ομως κάποια στιγμή η πολιτική θα πρέπει να σταματήσει να διαμορφώνεται μέσα απο επικοινωνιακές ευαισθητοποιήσεις και να ειστιασθεί στο να παρουσιάζει ειλικρινά τα δεδομένα. Μόνον τότε θα ανακτηθεί η αξιοπιστία του συστήματος.
