Ξεκίνησε με το κινηματογραφικό Τέλος Εποχής, η πορεία του όμως υπήρξε πιο μοναχική, προσανατολισμένη αυστηρά στο απαραίτητο. Η φετινή του επιτυχία, στο ρόλο του Κώστα Καρυωτάκη, μοιάζει, απλά, με την προσωρινή δικαίωση μιας καριέρας γεννημένης από τα αγνά υλικά μιας άλλης, πιο αθώας εποχής.
«Με έπιανε μια άρνηση να παραδεχτώ ότι ανήκω σε μια συγκεκριμένη γενιά. Νομίζω ότι δεν υπάρχει η έννοια της γενιάς, ακριβώς γιατί δεν υπάρχουν σκηνοθέτες, δεν υπάρχει παιδεία. Όλοι κινούνται σε εγωιστικό επίπεδο».
Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη όταν σου ανακοινώθηκε πως είσαι εσύ που θα υποδυθείς τον Κώστα Καρυωτάκη;
Δεν ήταν σκέψη· ήταν ένα ανάμεικτο συναίσθημα: Χαρά και φόβος μαζί. Θεώρησα ότι ήταν κάτι πολύ επικίνδυνο σε προσωπικό επίπεδο.
Θεωρείς ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια μόδα που επιτάσσει τηλεοπτικές υπερπαραγωγές για γνωστά πρόσωπα της ιστορίας του θεάματος και της λογοτεχνίας;
Το πιο επικίνδυνο σε όλες αυτές τις παραγωγές είναι να μπορεί να πειστεί ο θεατής πως αυτός που υποδύεται το κεντρικό πρόσωπο είναι ιδανικός. Πως είναι ο Καρυωτάκης, ο Γιούγκερμαν...
Πως νιώθεις για όλη αυτήν την ξαφνική δημοσιότητα γύρω από το όνομά σου λόγω της τηλεοπτικής σειράς;
Δεν νιώθω τίποτα. Έχει ξανασυμβεί, έχω γίνει διάσημος, έχω ξεχαστεί... Το έχω ξαναζήσει. Παλιότερα, μου δημιουργούσε ως και πανικό. Τώρα, το αντιμετωπίζω πολύ ψύχραιμα. Την έχω ξαναδεί την ταινία, που λένε.
Συμμετέχεις σε μια σειρά εποχής, έγινες ευρέως γνωστός με μια ταινία εποχής (σ.σ. το Τέλος Εποχής του Αντώνη Κόκκινου) και, φαντάζομαι, έχεις υποδυθεί πολλές φορές ανθρώπους παλαιότερων εποχών. Είσαι άνθρωπος του παρελθόντος;
είμαι. Απλά, ευλογώντας τα γένια μου, ένα κοινό που έχω με νοοτροπίες άλλων εποχών είναι ότι πιστεύω ότι έχω μια καθαρότητα και μια ειλικρίνεια στα πράγματα. Η οποιαδήποτε επιλογή μου είναι αυτή που είναι πιο κοντά σε κάτι ουσιαστικό. Δεν έχω κινηθεί καθόλου, ειδικά σε κρίσιμες αποφάσεις, με κανέναν άλλον τρόπο εκτός από αυτό που πιστεύω ότι είναι το πιο σωστό ηθικά, ουσιαστικά...
Στο δικό σου παρελθόν, επιστρέφεις;
Για ψυχολογικούς λόγους και για να εξηγήσω πράγματα του τώρα.
Τι θα απέφευγες και τι θα ξαναέκανες;
Όλα έχουν πάει πολύ καλά και αυτά που πήγαν χειρότερα ήταν για μένα ακόμη καλύτερα. Το ζήτημα δεν είναι τι θα έκανες και τι δεν θα ξαναέκανες, αλλά πόσο έχεις μάθει από όλα αυτά που έχεις κάνει. Ό,τι γίνεται, γίνεται για κάποιο λόγο.
Ποια ήταν η προσωπική συμμετοχή σου σε όλα αυτά που έχεις πετύχει;
Ήξερα, ευτυχώς, από πολύ μικρός τι ακριβώς ήθελα και πώς ήθελα να το κάνω. Από την άλλη, είχα τη μεγάλη τύχη με το Τέλος Εποχής να βγω μαζί με μια ολόκληρη γενιά πολύ δυναμικά στο προσκήνιο. Ό,τι πετυχαίνεις οφείλεται ισόποσα στην ευτυχή συγκυρία, την τύχη, το ένστικτο και την πολλή σκληρή δουλειά. Δεν κάνω αυτήν τη δουλειά από πολυτέλεια. Το να δουλεύεις και να προσπαθείς να διατηρήσεις τα πιστεύω σου είναι πάρα πολύ δύσκολο. Απαιτεί από εσένα να ρισκάρεις.
Μιλώντας για τη γενιά του Τέλους Εποχής, τι πιστεύεις ότι απέγινε εκείνη η δυναμική των ανθρώπων μαζί με τους οποίους ξεκίνησες;
Το θέμα των γενιών είναι θέμα περισσότερο κοινωνικοπολιτικό. Να σου πω την αλήθεια, εγώ δεν ένιωσα ποτέ δέσιμο με τη γενιά μου. Η πορεία μου ήταν πιο μοναχική. Με έπιανε και μια άρνηση να παραδεχτώ ότι ανήκω σε μια συγκεκριμένη γενιά. Νομίζω ότι δεν υπάρχει η έννοια της γενιάς, ακριβώς γιατί δεν υπάρχουν σκηνοθέτες, δεν υπάρχει παιδεία. Όλοι κινούνται σε εγωιστικό επίπεδο. Γιατί έτσι είναι κι η ζωή που ζούμε σήμερα.
Θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος, σκηνοθέτης, δάσκαλος Υποκριτικής... Γιατί τόσο πολλοί ρόλοι;
Γιατί βαριέμαι εύκολα. Γι' αυτό και δεν έχω μείνει πολλά χρόνια σε ένα θέατρο, δεν έχω μείνει ποτέ με μία ομάδα. Με προκαλεί το καινούριο. Και όλα αυτά που κάνω, θεωρώ ότι είναι μέρος του ίδιου παιχνιδιού. Δεν είναι διαφορετικό να είσαι ηθοποιός ή σκηνοθέτης. Όσο για τη διδασκαλία, μπορώ να πω ότι το κάνω τελείως ωφελιμιστικά, γιατί –πριν από όλους– νιώθω εγώ μαθητής. Μαθαίνω συνεχώς. Στην πραγματικότητα, δεν είσαι ποτέ ικανός να διδάξεις. Το θέμα είναι να μπορείς να μοιραστείς με τα παιδιά τον τρόπο σκέψης σου, να μπορέσεις να επικοινωνήσεις.
Σκέφτεσαι το μέλλον;
Είμαι περισσότερο άνθρωπος του τώρα.
Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 2009.
