Σε αντίθεση με την υπερσυγκέντρωση των «παραδοσιακών» Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αλλά και την αυξανόμενη τάση αναπαραγωγής των ίδιων ακριβώς πραγμάτων και κυρίαρχων απόψεων όπου και να κοιτάξεις, υπάρχει στο internet μια πληθώρα εναλλακτικών πηγών για ενημέρωση, αρκεί να έχεις την όρεξη να ψάξεις αλλά και την διορατικότητα να διακρίνεις την αλήθεια από τις συχνά παραπλανητικές και υπερβολικές δημοσιεύσεις, το αναμάσημα πληροφοριών και την ομοιομορφία που -παρόλη την σχετική ελευθερία του μέσου- υπάρχει σε πολλά sites, blogs κλπ.
Στον δικό μας χώρο, αυτόν των ενημερωτικών κινηματογραφικών sites, υπάρχει όντως “ένας «μικρός πληθωρισμός» που σε μεγάλο βαθμό μοιάζουν ομογενοποιημένα”. Με αυτή τη φράση ξεκινάει το άρθρο στο οποίο αναφέρεται στο site μας ο Αδαμίδης στο τελευταίο τεύχος του “Μοτέρ”, του περιοδικού του Ε.Κ.Κ. Το άρθρο του (που μπορείτε να διαβάσετε παραπλεύρως) βέβαια μας εκθειάζει, τον ευχαριστούμε και ελπίζουμε να σταθούμε αντάξιοι όσων γράφει και όσων έχουμε γράψει κι εμείς σαν στόχους μας. Έχοντας όμως μια μικρή «εμπειρία» τεσσάρων μηνών, ως δημιουργός και ιδιοκτήτης του Niata.Net, θα ήθελα να ασχοληθώ λίγο παραπάνω με αυτή την αποστροφή στην αρχή του άρθρου του, αφού μπορεί να συμφωνώ αρκετά μαζί του αλλά μπορώ και να εξηγήσω πλέον (σε ένα βαθμό) το φαινόμενο, μέσα από τη δική μας ιστορία:
Στις αρχές του έτους, ένα σχέδιο που τριγύριζε για χρόνια στο μυαλό μου, μπήκε σε εφαρμογή. Για να φτάσουμε μέχρι εδώ, μπήκαν κάποια χρήματα (όχι τεράστιο αλλά ούτε και μικρό ποσό), εργάστηκαν κάποιοι άνθρωποι, το δούλεψα και το δουλεύω κι εγώ όλο αυτό το διάστημα (7 μέρες την εβδομάδα, 12ωρα και 14ωρα κάποιες φορές), με σημαντική φυσικά βοήθεια των ανθρώπων που συμμετέχουν εθελοντικά στο Niata.Net.
Άλλη πηγή εσόδων από τις διαφημίσεις δεν υπάρχει, μιας και επιλέξαμε την ανεξαρτησία, για λόγους που έχουμε εξηγήσει σε προηγούμενα editorial. Ενώ τα έξοδα κάθε μήνα τρέχουν, οι διαφημίσεις για να μας συντηρήσουν δεν έρχονται, πόσο μάλλον για να μπορέσουν να προσληφθούν επαγγελματίες ρεπόρτερ, κριτικοί, όσοι τέλος πάντων χρειάζονται για να μπορέσεις να κάνεις ρεπορτάζ, να μη δημοσιεύεις μόνο δελτία τύπου και να αναπαράγεις ειδήσεις από άλλα μέσα. Ακόμα κι όταν έρθουν οι διαφημίσεις, τα ποσά που ζητάμε δεν είναι τέτοια που να εξασφαλίζουν τις παραπάνω «ανέσεις», τουλάχιστον στην Ελλάδα που -ανεξαρτήτως κρίσης και ΔΝΤ- το internet δεν γεμίζει (ακόμα) το μάτι σε διαφημιστές και διαφημιζόμενους.
Οπότε, υπάρχουν οι εξής λύσεις για αντίστοιχα sites: Ή ψάχνεις «μαγαζί» (εκδοτικό όμιλο) να το πουλήσεις (τέτοιο παράδειγμα δεν έχω αντιληφθεί στην Ελλάδα) ή το αφήνεις να μαραζώσει δημοσιεύοντας αποκλειστικά δελτία τύπου, μεταφρασμένα άρθρα από sites του εξωτερικού και διαγωνισμούς (εδώ υπάρχουν αρκετά παραδείγματα) ή -αν το γουστάρεις και σε παίρνει- τα δίνεις όλα, πιέζεσαι ο ίδιος όσο πάει και ψάχνεις εναλλακτικούς τρόπους να ανασάνεις, να αναπτυχθείς, να μπορέσεις τελικά να έχεις λόγο ύπαρξης, πέρα απ’ το ψώνιο που μπορεί να έχεις. Εμείς (και άλλοι πριν από εμάς), όσο μπορούμε, θα βαδίζουμε τον τρίτο δρόμο.
Με δεδομένες τις αδυναμίες μας αλλά με μεγάλη διάθεση προσφοράς μιας διαφορετικής οπτικής στα κινηματογραφικά πράγματα, θα πειραματιστούμε όσο μας παίρνει το υπόλοιπο του καλοκαιριού (δεν θα πάμε διακοπές, ίσως όμως να υπάρξει μια μικρή χαλάρωση το επόμενο διάστημα) και σκοπεύουμε να είμαστε πιο δυνατοί από Σεπτέμβρη, παρόντες στα μεγάλα κινηματογραφικά γεγονότα, όχι σαν το «μεγάλο κανάλι» του σινεμά, αλλά σαν εναλλακτικό κανάλι (με την σοβαρή έννοια του όρου, μακριά από εμάς τα «εναλλακτικά» τηλεοπτικά μοντέλα), με ιδιαίτερη ευαισθησία στην «αθέατη» πλευρά του κινηματογράφου, πέρα από δελτία τύπου και παρόμοιες πρακτικές.
Νιώθω ότι η μικρή μέχρι στιγμής πορεία μας, σύμφωνα και με τα σχόλια των επισκεπτών μας και ανθρώπων που ασχολούνται από διάφορα πόστα με το χώρο του σινεμά, είναι το καλύτερο εφόδιο για μια ανάλογη και καλύτερη παρουσία στο μέλλον. Η ομάδα των συνεργατών του Niata.Net που ήδη περιλαμβάνει αρκετούς αξιόλογους ανθρώπους και αρθρογράφους, θα εμπλουτιστεί με ακόμα περισσότερους φίλους και επαγγελματίες του κινηματογράφου. Τα δελτία τύπου θα περιοριστούν στο αναγκαίο, τα ρεπορτάζ και οι συνεντεύξεις θα αυξηθούν όσο το δυνατόν.
Οι 750 ταινίες και οι 5.000 συντελεστές της βάσης δεδομένων θα αυξάνονται συνέχεια, οι κάθε είδους συνεργασίες μας θα παραμείνουν επιλεκτικές, το τι προβάλλουμε θα το επιτάσσει η γνώμη και το γούστο μας και όχι το μάρκετινγκ. Και όπου υπάρχει μάρκετινγκ, θα το διακρίνετε εύκολα. Αυτά γι’ αρχή. Τα άλλα θα έρθουν και θα τα δούμε στο μέλλον.
Κι αν ξεφύγαμε λίγο σήμερα, αν καταφεύγω σε υποσχέσεις και «θα», είναι επειδή μετά τους αρχικούς μου ενδοιασμούς κι ένα σχετικό άγχος, αρχίζω σιγά-σιγά να συνειδητοποιώ τι έχουμε καταφέρει στο μικρό διάστημα των 3 μηνών και κάτι από τον Απρίλιο, να λαμβάνω πολλά ελπιδοφόρα μηνύματα και σχόλια, να γνωρίζω αξιόλογους ανθρώπους.