Ο Μωρίς Σιακκής, Marketing Manager της Ford Motor Hellas, εξηγεί πώς είναι να χειρίζεσαι την εικόνα της πιο ιστορικής αυτοκινητοβιομηχανίας του κόσμου.
Ο Μωρίς Σιακκής δεν ήταν από τους ανθρώπους που ήξεραν από νωρίς τι θα γίνουν όταν μεγαλώσουν. Πέρασε στο Πολιτικό της Νομικής με σκοπό να βρει αργότερα τι ακριβώς θέλει να κάνει στη ζωή του. Παράλληλα εργαζόταν διότι, όπως λέει, δεν ήθελε να κάθεται και επειδή το Πανεπιστήμιο δεν του έτρωγε πολύ χρόνο. Φράσεις που δεν ακούς συχνά από φοιτητές. «Αν και είχα την άνεση να μη δουλεύω, δεν το θεωρούσα σωστό. Επίσης ήθελα και ένα καλό χαρτζιλίκι». Έκανε το μεταπτυχιακό του στο Έσεξ της Αγγλίας -δουλεύοντας, βεβαίως, παράλληλα-, απ' όπου επέστρεψε έχοντας ένα Master of Arts στην Πολιτική Θεωρία και ένα Master of Philosophy in Government. «Η αρχική σκέψη ήταν να μπω στο διπλωματικό σώμα. Όμως γρήγορα άλλαξα γνώμη και αποφάσισα να στραφώ στη δημοσιογραφία. Ξεκίνησα να γράφω σε επιχειρηματικά περιοδικά και το 1991 μεταπήδησα στη διαφήμιση».
Από τις πολιτικές επιστήμες στη διαφήμιση και από εκεί στα αυτοκίνητα δεν είναι, παρατηρώ, λίγο τεθλασμένη γραμμή; «Εντάξει, μπορεί να φαίνεται και λίγο σχιζοφρενικό, αλλά εξηγείται απολύτως. Μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργια πράγματα, να εξελίσσομαι και να ανανεώνομαι. Όλη μου η επαγγελματική πορεία είναι μια κίνηση από το μέρος στο όλον. Μετακινούμαι συνεχώς προς τη δραστηριότητα με τη μεγαλύτερη ευρύτητα. Από τον Τύπο στο δημιουργικό, από εκεί στη Διαφήμιση και τώρα στο Μάρκετινγκ. Είναι μια πλήρης πορεία. Δεν νομίζω να υπάρχουν πολλοί που ξεκίνησαν από κειμενογράφοι και κατέληξαν marketing managers».
Στα ίχνη του Ford.
Το χόμπι του Μωρίς Σιακκή ήταν πάντα το αυτοκίνητο και οι αγώνες. Παρακολουθούσε το Ράλι Ακρόπολις και τα γκραν πρι της Formula 1, κι έτσι ήταν φυσικό, ως στέλεχος των διαφημιστικών εταιρειών από το 1991 ως το 2001, να αναλαμβάνει συνεχώς πελάτες που είχαν σχέση με το αυτοκίνητο. Μετά από πολλές εξαιρετικά επιτυχημένες καμπάνιες και συνεργασίες, ήταν η ώρα να κάνει το επόμενο βήμα. «Η διαφήμιση με είχε κουράσει ψυχικά, η απόφαση όμως να φύγω δεν ήταν αποτέλεσμα κούρασης. Το είδα ως συνέχεια εκείνου που ήδη έκανα». Έτσι ανέλαβε Marketing Manager της Ford Motor Hellas. «Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι δουλεύεις για μια εταιρεία που έχει αλλάξει τον ρου της Ιστορίας», συνεχίζει ο Μωρίς Σιακκής αναφερόμενος στη φίρμα που ιδρύθηκε στις ΗΠΑ το 1903, επινόησε τη γραμμή παραγωγής αυτοκινήτων και έκανε -για πρώτη φορά στον κόσμο- το αυτοκίνητο προσιτό σε όλους.
«Ουσιαστικά, η Ford δημιούργησε την αστική τάξη στην Αμερική. Ο Henry Ford, ο ιδρυτής, ήταν ο πρώτος που διέγνωσε ότι, για να πετύχει το προϊόν του, πρέπει να απευθυνθεί σε όλους. Τα αυτοκίνητα ως τότε ήταν πανάκριβα, σαν να αγοράζεις σήμερα ιδιωτικό αεροπλάνο. Έτσι ξεκίνησε διπλασιάζοντας τα ημερομίσθια των υπαλλήλων του. H Wall Street Journal είχε γράψει ότι αυτό είναι οικονομικό έγκλημα και ότι αποκλείεται να πετύχει. Αποδείχτηκε ωστόσο ότι ο Φορντ είχε δίκιο».
Σήμερα, η Ford είναι η τρίτη μεγαλύτερη σε πωλήσεις αυτοκινητοβιομηχανία στον κόσμο και τα οχήματά της είναι συνώνυμο της αξιοπιστίας και της ποιότητας κατασκευής. Είναι, επίσης, συνώνυμο της επιτυχίας με τις επιδόσεις τους στους αγώνες που συμμετέχουν, με κορυφαία διοργάνωση το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι. «Οι αγώνες φέρνουν μεγάλη δημοσιότητα και τα οφέλη είναι προφανή. Από την εξέλιξη των εξαρτημάτων, που τελικά θα βρουν το δρόμο τους για τα καθημερινά αυτοκίνητα, μέχρι το απολύτως βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα αυτού που έλεγε ο Henry Ford: "Όταν κερδίζεις την Κυριακή πουλάς τη Δευτέρα". Αυτό κάνει πολλές εταιρείες να συμμετέχουν ακόμη κι αν δεν νικούν ποτέ. Όταν ο καταναλωτής βλέπει μια μάρκα να συμμετέχει, αυτόματα καταλαβαίνει ότι αυτή η φίρμα είναι αξιόλογη και εξελιγμένη. Πόσο μάλλον όταν νικά, όπως η Ford».
Ωραία τα μεγαλεία και η ιστορία, αλλά τι συμβαίνει με την καθημερινότητα; Όταν η πίεση μεγαλώνει και οι προθεσμίες πιέζουν, δεν έχεις καιρό να σκεφτείς τι θα έκανε ο Henry Ford. Σημασία έχει τι θέλει να κάνει ο Μωρίς Σιακκής. «Η καθημερινότητά μας είναι φυσικό να περιέχει μικροπροβλήματα. Από ζητήματα συνεργασίας μεταξύ των ανθρώπων μέχρι τη γραφειοκρατία που κάθε εταιρεία τέτοιου μεγέθους μπορεί να έχει. Υπάρχουν τόσο πολλές διαδικασίες και κανόνες, που καμιά φορά σού παίρνει περισσότερο χρόνο να βρεις πώς θα κάνεις κάτι απ' όσο να το κάνεις. Από την άλλη, το προτιμώ από το να μην έχεις κανονισμούς. Δεν μπορεί ένας οργανισμός να στηρίζεται στον αυτοσχεδιασμό. Οι κανόνες υπάρχουν για να τηρούνται».
