Διπλάσιο θα φαντάζει σε λίγο το μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου, αυτό το «μπιζουδάκι» που άρχισε τα τελευταία χρόνια να αναστηλώνεται και να χρησιμοποιείται για ένα μήνα παραστάσεων. Οι ανασκαφές σε διπλανό χωράφι άρχισαν να φέρνουν στο φως το αριστερό άκρο του θεάτρου, δηλαδή την πάροδο και ένα τμήμα του κοίλου του, το οποίο είναι θαμμένο κάτω από έναν αγροτικό δρόμο.
Τα τμήματα αυτά του μνημείου αναμένεται να ενταχθούν στην περίφραξή του, όταν ολοκληρωθούν οι γύρω απαλλοτριώσεις 12 στρεμμάτων και γίνει ο παρακαμπτήριος δρόμος. Ετσι μας έλεγε επί τόπου ο πρόεδρος της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Επιδαύρου καθηγητής Βασίλειος Λαμπρινουδάκης. «Μετά την ολοκλήρωση της ανασκαφής θα έχουμε σε πλήρη ανάπτυξη το θέατρο και θα μπορούμε να απολαύσουμε τη γεωμετρία του».
Το θέατρο αυτό στην αρχαιότητα βρισκόταν μέσα στον ιστό της αρχαίας πόλης, στην Αγορά. Εκεί κοντά του πρέπει να αναζητηθεί και ο ναός της πόλης, καθώς στο θέατρο τελούνταν θρησκευτικού χαρακτήρα τελετουργίες, όπως μαρτυρεί ο βωμός στο προσκήνιο, αλλά και ο χαλκάς στο δάπεδο όπου δένονταν τα προς θυσία ζώα.
Οι θεατές των σημερινών παραστάσεων ίσως να μην έχουν δει τη θάλασσα που απλώνεται λίγα μέτρα πιο κάτω (φαίνεται από την υπερυψωμένη σκηνή) και τον ευωδιαστό πορτοκαλεώνα που αγκαλιάζει το θεατράκι. Ηταν πραγματικά μια υπέροχη εμπειρία να επισκέπτεσαι ένα ανοιξιάτικο πρωινό την ανθισμένη Αργολίδα κι ανάμεσα στους καταπράσινους κήπους που ξεχείλιζαν αρώματα να βρίσκεσαι με ανθρώπους που αγαπούν τη δουλειά τους και νοιάζονται για τα μνημεία.
Στην παρέα μας ήταν και ο πολιτικός μηχανικός Βαγγέλης Καζολιάς, που έχει το γενικό πρόσταγμα στην εκτέλεση των έργων όλης της Επιδαύρου (μικρής και μεγάλης), και ο αρχαιολόγος Σπύρος Πετρουνάκος, που μελετάει τις 1.000 επιγραφές του (μικρού) θεάτρου. Γιατί όλα τα εδώλια του 4ου αι. π.Χ. φέρουν τις υπογραφές των χορηγών τους. Δηλαδή, αποτελούν δωρεές πιστών, όπως τα στασίδια των εκκλησιών.
Τα προηγούμενα χρόνια έγινε ανάταξη των εδωλίων που βρέθηκαν ψηλά στο σημείο που ακουμπά το θέατρο στο αρχαίο τείχος της πόλης (έχουν μετρηθεί 252 ενσωματωμένα εδώλια). Σε κάποια ιστορική φάση φαίνεται πως οι κάτοικοι της πόλης ξήλωσαν τα εδώλια του θεάτρου και με αυτά κατασκεύασαν για λόγους αμυντικούς το τείχος. Οταν πέρασε η απειλή, ξανάφτιαξαν το θέατρο που χρησιμοποιήθηκε μέχρι και τους ρωμαϊκούς χρόνους.
Στην εποχή αυτή ανάγεται και το βαλανείο (λουτρό) που αποκαλύπτεται λίγο-λίγο κάτω από τη δεξιά πάροδο του θεάτρου. Το λουτρό αυτό πρέπει να ήταν πολυτελές στην ακμή του (τύφλα να 'χουν τα σημερινά «σπα»), γιατί εκτός των άλλων διέθετε μια κυκλική αίθουσα-πισίνα με εξαιρετική τοιχοδομή που διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση (μέχρι πρότινος ήταν αχυρώνας).
Τα αναστηλωτικά έργα στην (μικρή) Επίδαυρο αν και περιορισμένων δαπανών (1,1 εκατ. ευρώ από τα ΠΕΠ Πελοποννήσου) έχουν προσφέρει 838 θέσεις στο θέατρο και όταν ολοκληρωθεί η ανασκαφή αναμένεται να γίνουν 1.000. Τελευταία ευκαιρία για όλα αυτά, το οκτάμηνο που απομένει μέχρι τη λήξη του ΓαΚΠΣ.
