Το παραμύθι της ρωσικής βοήθειας. Περιμένοντας για άλλη μια φορά την στήριξη που ποτέ δεν θα έρθει.
Οι ελπίδες ή οι υποσχέσεις βοήθειας από την ισχυρή δύναμη που λέγεται Ρωσία, σε απελπισμένους λαούς που αντιστέκονται σε σχέδια επιβουλής άλλων, υπάρχουν πολλές διαθέσιμες στην ιστορία και μάλιστα, σε σχέση με αυτή την τελευταία της αίτησης οικονομικής βοήθειας τη Ρωσίας από την Κύπρο, περισσότερο δραματικές.
Λίγες από αυτές: Η βοήθεια που έφτανε ανεξήγητα με το «σταγονόμετρο» στο μέτωπο της δημοκρατίας κατά του φασισμού στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, η ίδια βοήθεια που δεν έφτασε ποτέ στον ΕΛΑΣ στον δικό μας εμφύλιο και, πάλι στην Κύπρο, η διακηρυγμένη μη ανοχή της Σοβιετικής Ένωσης σε τουρκική εισβολή στο νησί, έμεινε στα λόγια.
Όπως φαίνεται η ιστορία επαναλαμβάνεται και οι Κύπριοι, μετά από 39 χρόνια από την τουρκική εισβολή, στην περιπέτεια χρεοκοπίας που έχουν εισέλθει δεν βρήκαν την στήριξη που επιθυμούσαν στην παλιά φίλη Ρωσία.
Οι όροι της Ρωσίας για την παροχή οικονομικής βοήθειας στην Κύπρο χαρακτηρίζονται νεοαποικιακοί, καθώς οι φίλοι από τα χιόνια ζήτησαν εκτός από το περίπου 20% της μελλοντικής άντλησης φυσικού αερίου στο νησί και στρατιωτική βάση.
Δύο πράγματα συνάγονται από την τοποθέτηση της Ρωσίας: Ή δεν θέλουν να δώσουν βοήθεια στην Κύπρο ή όντως επιθυμούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο την κατάσταση που βρίσκεται η Κύπρος.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, η ιστορία της οικονομικής βοήθειας από τη Ρωσία στην Κύπρο επιβεβαιώνει για μια ακόμα φορά ότι ο απεγνωσμένος που ελπίζει να πιαστεί από την… αρκούδα το μόνο που καταφέρνει είναι να πιαστεί από τα ίδια τα μαλλιά του.
Εκείνο το στοιχείο που πρέπει να κατανοήσουμε όλοι είναι ότι είμαστε στην πραγματικότητα εντελώς μονή ως χώρα, και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο πιο εύκολα μπροστά θα προχωρήσουμε ως έθνος. Άλλωστε τούτο το σκεπτικό δεν είναι μεμψιμοιρία, αλλά η ωμή αλήθεια που πρέπει να την αποδεχτούμε ούτως ώστε να απελευθερωθούμε από τα κακώς λεγόμενα στερεότυπα.
