Η φτώχεια επιστρέφει στην Ευρώπη, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε

i-ftocheia-epistrefei-stin-evropi-alla-den-to-katalavainoume

Η εταιρείες καταναλωτικών αγαθών φλερτάρουν επιθετικά τα χαμηλά εισοδήματα με μικρότερες συσκευασίες. Οι εποχές που τα μεγάλα σούπερ μάρκετ έμοιαζαν να δέχονται «επιδρομή» από τους καταναλωτές, τα τεράστια υπερφορτωμένα καρότσια να περιφέρονται… λαίμαργα στους διαδρόμους και οι ουρές στα ταμεία είναι πια μόνο μια μακρινή ανάμνηση.

Η φτώχεια επιστρέφει στην Ευρώπη και οι εταιρείες καταναλωτικών αγαθών αναγκάζονται να προσαρμόσουν την πολιτική τους που μέχρι τώρα ήταν να προσπαθούν να πετύχουν ανάπτυξη στις δυτικές αγορές, μέσω πιο ακριβών προϊόντων, ή επώνυμων, όπως για παράδειγμα τα βιολογικά προϊόντα.

Η εταιρεία Unilever, τρίτη σε μέγεθος καταναλωτικών αγαθών στον κόσμο, γνωστή για μάρκες όπως η Knorr ή η Langnese, άλλαξε την στρατηγική της και πωλεί τώρα το απορρυπαντικό Surf σε συκευασία των πέντε πλύσεων στην Ισπανία. Στην Ελλάδα ο όμιλος προσφέρει πουρέ και μαγιονέζα σε μικρές συσκευασίες και ατομικές συσκευασίες σαμπουάν αξίας 2 και 3 σέντ στην Ινδονησία.

Η εταιρείες φλερτάρουν επιθετικά τους καταναλωτές με χαμηλά εισοδήματα με μικρότερες συσκευασίες. Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού τμήματος της Unilever, Jan Zijderveld, λέει: «Αν ένας Ισπανός ξοδεύει κατά μέσο όρο 17 ευρώ ανά αγορά, τότε δεν μπορώ να του πουλήσω κανένα απορρυπαντικό για το ήμισυ του προϋπολογισμού του».

Οι πωλήσεις του ομίλου στη Δυτική Ευρώπη παρέμειναν στάσιμες ή και μειώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, όμως το 2011 παρουσίασαν μία μικρή αύξηση της τάξης του 0,7%, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2012 είχαν αύξηση 1,1%.

Διάσωση ή εξαγορά χρόνου;


Το φιλόδοξο σχέδιο Ντράγκι μπορεί να σώσει το ευρώ;

Οι αγορές «πανηγύρισαν» με την άνοδο των χρηματιστηρίων την ανακοίνωση του επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, την Πέμπτη, για την απεριόριστη αγορά ομολόγων, σε ένα νέο σχέδιο για τη διάσωση του ευρώ που ακούγεται περίπλοκο, αλλά βασίζεται σε μια απλή εγγύηση: ότι τα κράτη που αγωνίζονται να αντλήσουν κεφάλαια από τις χρηματαγορές θα βοηθηθούν από την ΕΚΤ.

Ωστόσο, σημεία του σχεδίου… σκιάζουν το χαμόγελο του «Σούπερ Μάριο».

Η άμεση δράση είναι εκτός ημερησίας διάταξης: Η ΕΚΤ θα κινηθεί μόνο όταν οι χώρες που θα ζητήσουν βοήθεια θα συμφωνήσουν σε προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής των οικονομιών τους.

Όταν θα γίνεται αγορά ομολόγων, η ΕΚΤ θα αφαιρεί χρήματα από κάπου αλλού στο σύστημα για να εξασφαλίσει ότι δεν υπάρχει αύξηση της προσφοράς χρήματος. Η διαδικασία αυτή, γνωστή ως «αποστείρωση», είναι μια μικρή νίκη για την Bundesbank που θεωρεί το σχέδιο Ντράγκι ως ισοδύναμο εκτύπωσης χρήματος.

Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η οικονομική βάση πίσω από το σχέδιο. Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης στο Παρίσι, ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι η οικονομία της Ιταλίας θα συρρικνωθεί κατά 2,4% φέτος. Στην Ισπανία η ανεργία των νέων είναι πάνω από 50%, οι τράπεζες παραπαίουν κάτω από το βάρος των επισφαλειών από μια βομβαρδισμένο στεγαστική αγορά, και τα κεφάλαια φεύγουν από τη χώρα με ανησυχητικό ρυθμό. Η οικονομία στην Ελλάδα είναι 20% μικρότερη από ό, τι ήταν πριν από τέσσερα χρόνια.

Και το ερώτημα είναι: θα μπορέσει το σχέδιο Ντράγκι να στηρίξει σαθρές οικονομίες ή απλά εξαγοράζει λίγο χρόνο παραπάνω για το ευρώ;