Το Χυτήριο της Ουγκάντα

to-chytirio-tis-uganda

Βρετανός θεατρικός παραγωγός αντιμετωπίζει ποινή δύο χρόνων φυλάκισης για έργο με γκέι θεματολογία.

Ένα θεατρικό έργο με γκέι θεματολογία επέσυρε αντιδράσεις που έφτασαν στη σύλληψη του παραγωγού του με κίνδυνο να καταδικαστεί σε δύο χρόνια φυλάκιση.

Όχι, δεν πρόκειται για το Corpus Christi, την παράσταση στο θέατρο Χυτήριο, ούτε συμβαίνει στην «πολιτισμένη» Ελλάδα. Αναφερόμαστε στην Ουγκάντα, στο έργο «Το ποτάμι και το βουνό» και τον Βρετανό David Cesil, παραγωγό της παράστασης.

Η υπόθεση του θεατρικού είναι η δολοφονία ενός γκέι επιχειρηματία από τους υπαλλήλους του.

Ο 34χρονος David Cesil, που ζει στην Ουγκάντα εδώ και δύο χρόνια, πέρασε τέσσερις ημέρες στη φυλακή τον περασμένο μήνα και κατηγορείται για «ανυπακοή στο νόμο», δίωξη που μπορεί να επιφέρει έως και δύο χρόνια φυλάκιση.

Η Ουγκάντα επικρίνεται από διεθνείς οργανισμούς για την εισαγωγή ενός αντί-ομοφυλοφιλικού νόμου όπου προβλέπει αυστηρές ποινές, συμπεριλαμβανομένης της θανατικής, σε ομοφυλόφιλους.

Η διεθνής εκστρατεία υποστήριξης του David Cesil έχει συγκεντρώσει περισσότερες από 2.500 υπογραφές προσωπικοτήτων των τεχνών, όπως των David Lan, Mike Leigh και Stephen Fry.

Ο ίδιος ο David Cesil λέει ότι «είναι ευχάριστο να έχω την υποστήριξη τόσων διάσημων προσώπων, όμως η άσκηση πίεσης σε μία αφρικανική κυβέρνηση ίσως είναι λάθος. Η αποικιοκρατία δεν είναι και μία τόσο μακρινή ανάμνηση».

Ωστόσο πρέπει να καταστεί σαφές πώς όταν μπαίνει λογοκρισία σε θεατρικά έργα από οποιοδήποτε επίσημο ή ανεπίσημο θεσμού και κυβέρνηση, τότε προφανώς τον πρώτο λόγο έχει η υποβάθμιση της κοινωνίας γιατί δεν ακολουθεί τους υποτιθέμενους ηθικούς κανόνες της έννομης τάξης, και φυσικά όσοι πολίτες ακολουθούν αυτήν τη λογική και υπερασπίζονται αυτές τις πρακτικές, μάλλον γίνονται έρμαια των πολιτικών που θέλουν να επιβάλλουν το δικό τους καθεστώς είτε αρέσει στο ευρύ κοινό είτε όχι.

Ελπίζω να μην ζήσουμε τέτοιες καταστάσεις ποτέ στην Ελλάδα διότι είμαστε η κοιτίδα του πολιτισμού, και κατά δεύτερο λόγο η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, και αν μιμηθούμε αυτή την απαξιωτική συμπεριφορά, ενδέχεται να γίνουμε ίδιοι σαν τους σαν τα χειρότερα κακέκτυπα του υποκόσμου που τους ενδιαφέρει μόνο η εξωτερική εικόνα και το θεαθήναι,  αλλά πρωτίστως η παγαποντιά.