Η μεγαλύτερη αύξηση θέσεων εργασίας στις ΗΠΑ την τελευταία τριετία, κατά τους περισσότερους αναλυτές, σηματοδοτεί την λήξη της βαθιάς ύφεση που υφίσταται από το 2007. Οι 162000 νέες θέσεις αποτελεί την τρίτη συνεχόμενη αύξηση τους τελευταίου πέντε μήνες και την μεγαλύτερη από τον Μάρτιο του 2007. Η παραπάνω εξέλιξη, σε συνδυασμό με την κατά 2,8% ανάπτυξη για το 2010, δίνουν ένα σαφές στίγμα για την πορεία των πραγμάτων από το σημείο αυτό ως αναφορά την οικονομική πολιτική των ΗΠΑ. Ελάχιστοι όμως σχολίασαν τις δηλώσεις Greenspan που εκφράζει σαφή προβληματισμό εξαιτίας των τεράστιων ελλειμμάτων που αναπτύσσονται όχι μόνον στις ΗΠΑ αλλά παγκοσμίως.
Την τελευταία περίοδο η στοχευμένη προβολή των προβλημάτων των PIIGS -με κυριότερο εκείνο της Ελλάδας- έχει αφήσει στο απυρόβλητο τις επιπτώσεις στην παγκόσμιο οικονομία από την σταδιακή συσσώρευση των ελλειμμάτων άλλως χωρών. Η ανάγκη αναζήτησης χρηματοδότησης σε ένα αρκετά ρηχό από πλευράς αποδόσεων οικονομικό περιβάλλον, αναμφίβολα οδηγεί προς την αναζήτηση μέτρων και στρατηγικών από τις κυβερνήσεις προκειμένου να προσελκύσουν τα απαιτούμενα κεφάλαια. Αναπόφευκτα οδηγούμεθα σε σταδιακή αύξηση των επιτοκίων. Με προεξάρχουσα την περίπτωση των ΗΠΑ γίνεται σαφέστερο από την πορεία των αποδόσεων των ομολόγων (Treasuries) ότι οι αγορές, φοβούμενες τις επιπτώσεις του εμφανιζόμενου φαύλου κύκλου χρηματοδότησης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, έχουν ενισχύσει τις μακροπρόθεσμες αποδόσεις δημιουργώντας μία καμπύλη αποδόσεων (yield curve) που είναι εξαιρετικά απότομη σύμφωνα με ιστορικά δεδομένα.
Οι παραπάνω εξελίξεις δεν θα πρέπει να απομονωθούν από το γεγονός ότι για πρώτη φορά τα τελευταία 17 χρόνια η Κίνα –η μέχρι σήμερα κύρια χρηματοδότης των ελλειμμάτων των ΗΠΑ-οδηγήθηκε σε έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών. Φαίνεται ότι η πρακτική διάσωσης των τραπεζών και πλασματικής διατήρησης των τιμών σε υψηλά επίπεδα οδήγησε σε σημαντική άνοδο την τιμή των εμπορευμάτων με αποτέλεσμα η ρευστότητα της Κίνας να διοχετευθεί στις εισαγωγές παρά σε επενδύσεις των πλεονασματικών διαθεσίμων της. Αποτέλεσμα των παραπάνω δεδομένων εκτιμάται ότι θα είναι η απόδοση των 10ετών ομολόγων στις ΗΠΑ να αγγίξουν το 4,5% προς το τέλος του 2010 σημειώνοντας την μεγαλύτερη διετή άνοδο από την περίοδο 1980-81.
Η σταδιακή δοκιμαστική αύξηση των επιτοκίων από την FED δεν απεικονίζει τίποτα περισσότερο από την απαρχή ενός νέου περιβάλλοντος αυξημένων επιτοκίων και έντασης στην αναζήτηση χρηματοδότησης από μεγάλο αριθμό χωρών. Εάν το επίπεδο της παγκόσμιας ρευστότητας μπορέσει να εξυπηρετήσει τα ελλείμματα αυτά είναι ουσιαστικό το μεγάλο ζητούμενο της περιόδου που διανύουμε. Οι πιέσεις που ασκούνται προς μεγάλο αριθμό κυβερνήσεων και η σταδιακή εμπλοκή του ΔΝΤ στην διεθνή οικονομική σκηνή αποτελούν παραδείγματα δημιουργίας «stress tests» της δυνατότητας ανταπόκρισης των χωρών αυτών στις νέες χρηματοδοτικές ιδιαιτερότητες.
